Frank Abagnale Jr.: crimineel of genie?

De meeste fraudeurs dienen hun straf uit en hebben daarna moeite om hun leven weer op de rails te krijgen. Bij één enkele persoon heeft zijn arrestatie vrijwel alleen voordelen met zich meegebracht. Frank Abagnale Jr., meesterlijke cheque-fraudeur en bedreven in identiteitsverwisselingen, bedroog de Amerikaanse overheid voor een bedrag van 2,5 miljoen Amerikaanse dollars. In 2002 besloot Steven Spielberg zijn biografie (uitgekomen in 2000) te verfilmen tot ‘Catch Me If You Can´.

Jeugd

Frank Abagnale Jr. werd op 27 april 1948 geboren als de derde van vier kinderen in Bronxville, New York. Hij was de zoon van zijn Franse moeder Paulette Abagnale en zijn vader, Frank Abagnale Sr. In zijn 16e levensjaar kreeg hij de scheiding van zijn ouders voor zijn kiezen. Na de scheiding zou hij als enige kind van de vier bij zijn vader moeten gaan wonen. Na de uitspraak van de rechter rende Frank Jr. weg, haalde een aantal bezittingen thuis op, om vervolgens zijn vader nooit meer te zien. In de jaren na de scheiding heeft zijn vader altijd geprobeerd om zijn vrouw terug te winnen en op deze manier het gezin weer te verenigen. Dit is hem nooit meer gelukt, Frank Abagnale Sr. stierf in 1974. Frank Sr. was altijd een invloedrijke lokale politicus geweest en was een groot voorbeeld voor zijn zoon.

Frank Abagnale Jr.’s eerste vorm van fraude die hij had gepleegd, was net nadat hij was weggelopen. Hij zocht een baantje en vond deze in de vorm van koerier. Hij werkte hier enkele uren per dag maar kwam er achter dat hij op deze manier zichzelf niet kon verzorgen. Zijn vrienden vertelden hem regelmatig dat hij er, als hij een pak aan trok, net uitzag als een leraar. Hij zag er veel ouder uit dan 16. Frank besloot op zijn identiteitspasje een andere geboortedatum te schrijven. Hij veranderde de ‘4’ van 1948 in de ‘3’ van 1938. Vervolgens nam hij ontslag bij zijn huidige baan en ging solliciteren bij een andere baan om daar betaald te krijgen als een 26-jarige., maar zelfs toen was het voor Frank moeilijk om zichzelf te onderhouden.

Één van de bezittingen die hij van huis had meegenomen, was een chequeboek voor de lokale bank. Op zijn rekening bij deze bank had hij ongeveer $200 staan. Steeds schreef hij voor bijvoorbeeld schoolboeken geld uit voor een bedrag van $15 of $30. Een vriend vertelde hem:’jij loopt steeds zomaar een bank in en laat je cheques verzilveren, terwijl dat eigenlijk niet eens mag. Als ik dat zou doen, zal dat nooit gebeuren’. Door zijn charmes en goede uitstraling bleef Frank cheques verzilveren, zelfs terwijl zijn rekening leeg was. Op het gegeven moment kreeg hij te horen dat zijn vader een grootscheepse zoekactie naar hem opgezet had, en in combinatie met de valse cheques leek Frank dit het juiste moment om New York te verlaten om misschien wel nooit meer terug te keren.

Pan Am

Frank Jr. stond in eerste instantie argwanend tegenover een verhuizing naar Miami: kan hij daar net zo makkelijk als in New York mijn cheques verzilveren? Toen hij op het gegeven moment over 42nd Street liep, zag hij uit een hotel een piloot met een groep stewardessen komen. Zou het niet geweldig zijn om me voor te doen als een copiloot en gratis over heel de wereld heen te vliegen? Dan kunnen ze mijn cheques overal ter wereld verzilveren! Toen bij verder 42nd Street op liep, kwam hij een gebouw tegen met 55 verdiepingen: het Pan Am American Airlines gebouw. ‘Ik besloot Pan Am te bellen, maar wist vantevoren niet wat ik wilde gaan zeggen. Ze namen de telefoon op en ik vroeg naar de Inkoopafdeling. Ik kreeg deze aan de lijn en zei dat ik mijn uniform aan de receptie van mijn hotel had afgegeven om te laten stomen, maar dat ze me vanochtend vertelden dat ze mijn uniform kwijt waren geraakt. De vrouw aan de andere kant van de lijn vroeg me of ik een extra uniform had. Ik zei dat ik die wel had, maar wel thuis in San Francisco. Die kan ik nooit op tijd voor mijn vlucht hierheen halen!’ De vrouw vertelde hem dat de kosten voor zijn rekening waren en stuurde hem verder naar het gebouw waar alle uniformen van Pan Am hingen. ‘Nadat de man klaar was met het opmeten van mijn pak, zei ik tegen hem: hoeveel ben ik U schuldig? De man antwoordde: 268 dollar. Geen probleem, ik betaal U met een cheque, antwoordde ik. De man keek verontwaardigd en zei: dat kan niet, u moet uw personeelsnummer opgeven en het geld wordt dan afgeschreven van uw volgende Pan Am salaris. Dat is nog beter, antwoordde ik’

Eenmaal een pak hebbende, bedacht Frank dat er twee vliegvelden waren in Miami: LaGuardia en Kennedy. Aangezien LaGuardia dichterbij was, besloot hij daarheen te gaan. Uren liep hij daar doelloos rond. Hij was aan het bedenken hoe hij, nu hij een pak had, in godsnaam op een vliegtuig kwam. Toen hij rond lunchtijd honger kreeg, ging hij een broodje halen. Vervolgens kwam er een piloot naast hem staan. ‘Aangezien de piloten iedere collega beschouwde als een soort familie, begon hij tegen me aan te praten: hoe gaat het bij Pan Am? Ik antwoordde snel: prima, meneer. De piloot vervolgde: waarom ben je hier eigenlijk? Pan Am vliegt toch alleen vanaf Kennedy Airport? Daar stond ik met mijn mond vol tanden’. Frank zag bij de piloot een identiteitskaart op zijn borst. Frank bedacht dat hij zonder identiteitskaart nergens was. Hij besloot om er één te gaan regelen. Na veel bellen kwam hij uiteindelijk bij één van de bedrijven die de kaartjes maakt. Hij ging daarheen met zijn pasfoto en vroeg of één van de werknemers een voorbeeld wilde maken met zijn foto en zijn naam omdat hij geïnteresseerd was in het kopen van alle benodigdheden om deze kaarten te maken voor zijn bedrijf. De werknemer deed dit braaf en op deze manier had Frank Jr. ook een identiteitskaartje van Pan Am bemachtigd. Er was echter één probleem: het loge van Pan Am stond er niet op! Frank Jr. besloot naar een modelbouwwinkel te gaan en kocht daar modelvliegtuigjes van Pan Am. Hier stond haar logo op en door het modelvliegtuigje te laten weken in warm water, ging het logo van het vliegtuigje af en kon hij deze op zijn kaart plakken. Nu had hij een volwaardige Pan Am identiteitspas. Vervolgens kon Frank Jr. jarenlang gratis meevliegen met Pan Am om zo in alle staten van Amerika en in 26 verschillende landen zijn valse cheques te verzilveren. Hij vloog in totaal 1,6 miljoen gratis kilometers. Hij kon zich echter niet veroorloven om met Pan Am vliegtuigen mee te vliegen: een piloot kon hem dan ontmaskeren door de identiteitspasjes te vergelijken. Dus vloog Frank Abagnale Jr. met andere maatschappijen mee, want deze maatschappijen zijn verplicht om collega’ s van andere maatschappijen mee te laten vliegen als zij ergens moeten zijn waar deze desbetreffende maatschappijen heen vliegen. Frank moest hier op 18-jarige leeftijd mee stoppen omdat de FBI lucht begon te krijgen van zijn praktijken.

Dokter Frank Williams

Frank besloot te verhuizen naar Georgia. ‘Toen ik verhuisde naar Atlanta, Georgia had ik een geweldig vrijgezellen-apartement gevonden. Ik moest hier echter een applicatie voor invullen. Één van de vragen was werkgerelateerd. Ik wilde piloot invullen, maar de daaropvolgende vraag was het telefoonnummer van je baas in te vullen als referentie. Ik moest met iets komen dat ze nooit volledig konden natrekken. Een antwoord dat kon rechtvaardigen dat ik een dure auto reed, dure kledij droeg en amper werkte. Ik schreef ‘dokter Frank Williams’ op.’
Dit ging erg lang goed. Totdat er op het gegeven moment een dokter in het appartement onder hem kwam wonen, genaamd dokter Gordon. Dokter Gordon lag in scheiding met zijn vrouw en iedere keer als Frank Jr. naar zijn auto liep en hem tegenkwam, begon Gordon tegen hem te praten: eerst twee minuten over het weer, maar dan ging hij over in puur medische termen. Frank kon niet fatsoenlijk converseren met deze man omdat hij weinig tot niets begreep van wat Gordon zei. Op een dag kreeg Frank een idee: hij ging iedere dag naar de bibliotheek om een hoofdstuk van een medisch boek uit zijn hoofd te leren. Vervolgens ging hij iedere avond letterlijk op de stoep van dokter Gordon zitten om met hem te praten over wat hij geleerd had. Hij volgde Gordon overal. Als hij naar de wc ging, praatte hij tegen de deur. Als hij op zijn bed ging zitten in zijn slaapkamer, ging Frank er naast zitten. Na drie dagen werd dokter Gordon gek van Frank: hij besloot hem te vertellen dat hij geen tijd meer voor hem had. Dit was precies wat Frank wilde.

Advocaat

In de tijd dat Frank zich voordeed als piloot heeft hij tegen een stewardess verteld dat hij ook een rechtenstudent op Harvard was geweest. Deze stewardess stelde hem voor aan een vriend die advocaat was. Die vriend vertelde Abagnale dat zijn bazen nog meer juristen zochten. Frank moest wel eerst een test positief afsluiten en dit heeft hij naar eigen zeggen legitiem gedaan. Na 8 weken studeren heeft hij de test in Louisiana gehaald. Hij heeft na 8 maanden ook hier moeten stoppen omdat een ‘mede’ Harvard student zijn achtergrond ging natrekken.

Gevangenschap

Uiteindelijk is het de politie toch gelukt om Frank Abagnale Jr. te vangen in 1969. Dit gebeurde in Frankrijk en Frank was op dat moment 21 jaar oud. Hij werd daar herkend door een stewardess waar hij regelmatig mee afgesproken had in het verleden. Toen de Franse regering Frank gevangen had genomen, vroegen maar liefst 12 landen om zijn uitlevering. In deze twaalf landen had hij fraude gepleegd op grote schaal. Na een rechtszaak van twee dagen diende hij het eerste deel van zijn straf uit in het Franse Perpignan’s House of Arrest. Hij kreeg een straf van één jaar in Frankrijk, welke verminderd werd door de Franse rechter tot een half jaar.

Nadat hij de straf in Frankrijk uitgezeten had werd hij onmiddellijk uitgeleverd aan Zweden. Hier werd hij prima behandeld dankzij de Zweedse wetgeving en in dit Scandinavisch land heeft Frank Jr. 6 maanden doorgebracht. Vervolgens stond er vervolging in Italië op het programma, maar dit ging niet door: hij werd direct uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar hij veroordeeld werd voor twaalf jaar gevangenisstraf.

Legitieme bezigheden

In 1974, nadat hij vijf jaar van zijn straf uitgediend had, werd hij vrijgelaten op voorwaarde dat hij de FBI ging helpen met fraudezaken. Hij zou hier niet voor betaald krijgen en hij moest zich één keer per week in de rechtbank melden. Aangezien hij niet terug naar zijn familie in New York wilde, liet hij de keus aan de Amerikaanse rechtbank om hem ergens te stationeren. De keuze van de rechtbank viel op Texas. Na zijn definitieve vrijlating heeft Abagnale Jr. veel baantjes gehad, zoals kok en supermarktmedewerker, maar hier werd hij al snel ontslagen omdat mensen zijn achtergrond na gingen trekken en op deze manier achter zijn strafblad kwamen.

Frank moest het over een andere boeg gaan gooien. Hij besloot naar een bank. Hier legde hij uit wat hij gedaan had en dat hij kon helpen met het voorkomen van deze soort fraude. In de deal die hij probeerde te sluiten met de bank zei hij ook dat de bank hem niets schuldig was als ze zijn speech niet konden waarderen. Hij had wel geregeld dat hij $50 dollar kreeg als de speech in de smaak viel, en dat ze alle banken informeerden met de boodschap dat Frank Abagnale Jr. een goede kracht is in de strijd tegen fraude. De speech viel in de smaak en hij zette zijn leven voort als veiligheidsadviseur bij diverse banken. Er was een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan zijn leven: legitiem werken!

Later richtte hij Abagnale & Associates op, een bedrijf dat andere bedrijven consulteert wat betreft fraude. Hij zetelde dit bedrijf in Tulsa, Oklahoma. Door dit werk is Frank Abagnale Jr. multimiljonair geworden. Abagnale bleef ook nog de FBI adviseren, waarmee hij nu al 35 jaar samenwerkt. Hij geeft ook les op de FBI-academie. Volgens zijn website hebben inmiddels 14000 bedrijven gebruik gemaakt van de diensten van Abagnale. Hij woont nu in Tulsa, samen met zijn vrouw en drie zoons. Één van zijn zoons werkt nu zelfs bij de FBI.

De FBI-agent die vijf jaar achter Abagnale aanzat en hem ook begeleid heeft door de processen, Joe Shaye, is altijd één van zijn beste vrienden gebleven.

Perspectief

Frank Abagnale Jr. zegt altijd alles in perspectief gezien te hebben in zijn fraude-periode. ´Als ik bij een stomerij naar binnen liep en de eigenaars naar het magazijn liepen om mijn pak te halen, haalde ik het niet in mijn hoofd om geld uit de kassalade te halen´, aldus Frank Abagnale Jr., ´dat zag ik als stelen. Als ik een bank binnen liep rechtvaardigde ik het verzilveren van valse cheques met de gedachte: zij hebben miljarden dollars, zij zullen $500 niet missen. Hier ben ik echter in doorgeslagen’.

Nu schrijft Frank Jr. , naast zijn bedrijf, ook boeken voor zijn bedrijf. Deze boeken brengt hij jaarlijks uit en bevatten tips voor het beveiligen van een bedrijf tegen fraudeplegers. ‘Identiteitspasjes zijn bijvoorbeeld erg fraudegevoelig. Hier kan je als bedrijf iets tegen doen. Fraude plegen is tegenwoordig veel makkelijker dan in de tijd dat ik het deed. De computer heeft het allemaal veel makkelijker gemaakt. Het enige wat moeilijker is geworden, is jezelf voordoen als piloot.’

Catch Me If You Can

Naar aanleiding van Frank’s biografie, uitgekomen in 2000, besloot regisseur Steven Spielberg in 2002 zijn verhaal te verfilmen tot de succesfilm ‘Catch Me If You Can’. De hoofdrol werd vertolkt door Leonardo di Caprio en de FBI-Agent Carl Handratty (afgeleid van Joe Shaye) werd vertolkt door Academy Award-winnaar Tom Hanks. Frank Abagnale Jr. is aanwezig geweest bij de opnames en is naar eigen zeggen ‘tevreden met het op waarheid gebaseerde resultaat’.

Frank Abagnale Jr. is nu 62 jaar oud.