Delphi: Het verhaal achter het theater

Delphi - De stad die al sinds de Klassieke Oudheid bekendstaat om het beroemde orakel van Delphi. Maar niet alleen daarvoor kwamen mensen naar het heiligdom van de god Apollo. Hoewel er weinig over te vinden is, was het theater in de stad van de god van de muziek, poëzie en schone kunsten ook van groot belang. Dit theater is vandaag de dag nog steeds te bewonderen, maar wat weten we er eigenlijk van? Welke rol speelde het in de Klassieke Oudheid en waarom werd het gebouwd?

De plaats van het theater

Delphi is de temenos van Apollo, een temenos is een afgebakend stuk land dat is geweid aan een god, een soort heiligdom dus. Het theater van Delphi is ten noordwesten van de tempel van Apollo gebouwd, die in het midden van de temenos staat. Het theater was deels gebouwd tegen de peribool, dit is de omheining om een temenos heen, en deels tegen de helling van de berg Parnassus. Het publiek had hierdoor uitzicht op de grond waar de toneelstukken werden opgevoerd en op de temenos daarachter. Het was voor de eerste keer als theater gebruikt rond de 7e eeuw voor Christus en is na die tijd meerdere malen gerenoveerd. Dit gebeurde onder andere na een brand en na een aardbeving. Het publiek kwam naar het theater om te kijken naar toneelstukken, voorlezingen van poëzie en muziekevenementen die tijdens verschillende festivals plaatsvonden.

De Pythische Spelen

Eén van de belangrijkste evenementen in Delphi waren de Pythische Spelen. De Pythische Spelen worden nu vooral herinnerd als één van de vier kransspelen, waaronder ook de Olympische, Isthmische en Nemeïsche spelen vallen. De Pythische Spelen werden aanvankelijk eens in de acht jaar gehouden en bestonden toen eigenlijk alleen uit muziekwedstrijden in het theater, waarbij zangers lofdichten voor Apollo zongen met als instrument een kithara, een soort lier. Later werden er meer muziekwedstrijden en ook atletiekwedstrijden bijgevoegd. Vanaf toen werden de spelen elke vier jaar gehouden. Het atletische gedeelte werd in het stadion hoger op de berg gehouden. De muziek- en dramaopvoeringen die deel uitmaakten van de Spelen werden in het theater van Delphi opgevoerd. De muziek, poëzie en schone kunsten waren erg belangrijk, omdat Apollo hier de god van was. Op een gegeven moment werden de prijzen door kransen vervangen. De naam van deze Spelen was eveneens met Apollo verbonden, want het komt van de mythe van Apollo en de Python.

De mythe van Apollo en de Python

Apollo doodt de Python

Volgens de mythe van Apollo en de Python krijgt Apollo een zilveren boog en gouden pijlen die door Hephaestus (smid van de goden) waren gemaakt en doodt hij hiermee als hij vier dagen oud is de bloeddorstige python die door Hera (vrouw van de oppergod Zeus) achter Apollo’s moeder aan was gestuurd omdat die zwanger was gemaakt (van Apollo) door Zeus. De python verbleef op de berg Parnassus. Nadat Apollo de python had gedood speelde hij uit vreugde muziek op zijn lier, vandaar dat de aan de lier ‘verwante’ kithara een belangrijk instrument was. Hij maakte zo ook andere mensen blij, en vanaf toen was hij de god van de muziek.

Straf

Omdat hij toch een misdaad had begaan door de python van Hera te doden werd op de Olympos besloten dat Apollo de Pythische Spelen moest laten plaatsvinden om muzikale en atletische wedstrijden te houden. Dit deed hij en zelf heeft hij ook meegedaan aan de Spelen. Vanaf toen werden de Pythische Spelen ter ere van Apollo gehouden. Ook bij andere religieuze festivals werden er in het theater onder andere muziek- en toneelwedstrijden gehouden. Door al deze evenementen, wedstrijden en festivals was het theater in Delphi in zekere zin een soort kunstzinnige dubbelganger van het stadion in Olympia.

De vorm van het theater

De zitplaatsen en het toneel

De originele vorm van het theater is niet bekend, het zou kunnen dat de toeschouwers op houten bankjes of stoeltjes zaten, of gewoon op de grond. De eerste keer dat het theater van steen werd gebouwd was in de vierde eeuw voor Christus, daarna is het dus ook nog wel vaker verbouwd. Het uiterlijk van het theater zoals het ook nu nog deels te zien is, heeft een stenen orchestra, dat is de ronde plek onderaan de tribune die als een soort toneel werd gebruikt, er werd daar gedanst en gezongen. Ook zijn de cavea, dat zijn de zitplaatsen, dus de tribune, van steen. Hiervoor zijn 35 rijen gebouwd, die plaats maakten voor ongeveer 5000 mensen. De tribune is in twee ongelijke delen verdeeld door een geplaveide diazoma, dit is een halfrond looppad dat de tribune in een bovendeel en een onderdeel verdeelt.

Versieringen

Het toneel is versierd met panelen waarop scenes uit de mythologie van onder andere Herkules zijn afgebeeld. Deze vorm van het theater is te danken aan de restauratie die tussen 160 en 159 voor Christus plaatsvond en werd gesponsord door de koning van Pergamon, Eumenes II. Dit is dus hoe we het theater van Delphi nu nog kennen, en wat er nu ook nog van te zien is.