Keizer Nero en zijn ondergang

Nero is de meest gewelddadige en kwaadaardige man die keizer was van het Romeins Rijk. Nero wilde in de voetsporen treden van keizer Augustus. In het begin lukte hem dat, daarna ging het bergafwaarts.

Keizer

Op 15 december 37 na Christus werd keizer Nero geboren als Lucius Domitius Ahenobarbus te Antium. In 39 na Christus werd Nero met zijn moeder verbannen door Caligula. Na de dood van Caligula in 51 na Christus werd Nero terug geroepen door zijn opvolger Claudius. Claudius adopteert Nero en noemt hem: Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus. Nero krijgt een uitstekende opvoeding van de beroemde Seneca.
Claudius overlijd op 13 oktober 54 na Christus en Nero wordt de nieuwe Keizer. Nero is dan nog geen 17 jaar oud.

In de eerste 5 jaar als keizer was hij een schoolvoorbeeld voor velen. Hij regeerde goed landbestuur, beëindigde slechte toestanden die ontstaan waren door corrupte ambtenaren, hij laat feesten en gevechten organiseren en spreekt met de burgers op straat over het bestuur. Nero deelt bonnen uit voor gratis koren, meubels etc. Hij wilde regeren naar het voorbeeld van zijn voorganger Augustus. Nero was ijdel en liet een reusachtig bronzen beeld bouwen voor het Colosseum.

Nero’s halfbroer

In 55 na Christus kreeg Nero ruzie met zijn moeder. Nero was getrouwd met Claudia Octavia, maar ondanks dat begon hij een relatie met Acte. Zijn moeder (Agrippina) was het hier niet mee eens en Nero verzette zich tegen de bemoeizucht van zijn moeder door een van haar trouwste landgenoten te ontslaan.

Agrippina is verontwaardig over Nero en verzette zich tegen hem. Ze begon in te zetten voor de rechten van Nero’s halfbroer Britannicus. Nero bedacht daarop een plan om zijn halfbroer te vergiftigen. Zijn halfbroer kreeg een beker warme wijn toegereikt. Britannicus liet, voordat hij zelf begon te drinken, zijn voorproever een slok nemen. Er gebeurde niets en Britannicus begon te drinken. Echter vond hij de wijn veel te heet waarop hij wat water toevoegde. Nero had niet de wijn, maar het water vergiftigd. Omdat Nero niets aan het toeval over wilde laten werd de voorproever ook gedwongen van het water te drinken en viel, net als zijn halfbroer, dood neer.

Na deze actie besloot zijn moeder er alles aan te doen om Nero van zijn troon te stoten. Als Nero dit ter oren komt, besluit hij zijn moeder te doden. Een eerste poging om haar te doden mislukt.

De grote brand

Wanneer Nero ook nog een relatie begint met Sabina Poppeae, de vrouw van zijn vriend Otho, verslechterde de relatie met zijn moeder nog meer. Opgestookt door Poppeae besloot Nero opnieuw een plan te beramen om zijn moeder te doden. Zijn moeder werd vervolgens gedood in haar slaapkamer. Omdat Nero bang was voor de reacties in Rome, trok hij zich terug in Napels en stuurde het senaat een brief over de dood van zijn moeder.
Na zes maanden keerdeNero terug naar Rome en werd daar triomfantelijk onthaalt.

Maar vanaf dat moment ging het slechter met het bewind van Nero. Nero verstoot zijn echtgenote Claudia Octiacia onder het voorwendsel dat ze onvruchtbaar is. Hij trouwt met Poppeae en beschuldigd Claudia van overspel. Het gevolg was dat Claudia door Nero ter dood werd gebracht. Nero verwaarloosde de staatszaken en organiseerde alleen nog maar grote feesten.

In de nacht van 18 op 19 juli 64 na Christus breekt er op een van die grote feesten van Nero brand uit en moet half Rome weder opgebouwd worden. Ondanks dat Nero meehielp met het opbouwen van Rome (financieel) gaan er geruchten door de stad dat Nero de brand zelf aangestoken zou hebben omdat hij de oude gebouwen zat was. Op die manier kon hij tevens ruimte creëren voor een nieuw en groter paleis. Dat Nero de brand zelf aangestoken zou hebben bleek later niet te kloppen. In het gedeelte waar de brand plaats vond stond Nero’s oude paleis. Zijn nieuwe werd heel ergens anders gebouwd. Het koste Nero ook nog eens handen vol geld om de stad te herbouwen. Maar de bewoners blijven geloven in zijn schuld. Nero kon zijn onschuld niet bewijzen en wees de Christenen aan als boosdoeners.

Het einde van Nero

De Christenen werden al gezien als een apart volk. Doordat Nero hen beschuldigde van brandstichting luidde hij gelijk de systematische christenvervolging in. Hij beschuldigde hen van complotten tegen de staatsveiligheid en liet ze openbaar terecht stellen. Zo liet hij de Christenen aan een paal vast binden en werden ze overgoten met teer. Vervolgens werden ze in brand gestoken. Ook werden ze gekruisigd en voor de leeuwen geworpen.

De Romeinen vonden dit veel te ver gaan. Ook de ijdelheid van Nero stootte de Romeinen tegen de borst. Nero leek niet meer te stoppen en kon zijn wensen waar maken. Nero wilde ten tonele trekken in een renwagen met vierspannen. Er werd een stuk land afgezet en iedereen werd uitgenodigd naar het optreden te komen. Niemand mocht het theater verlaten ook al verveelden ze zich dood.

Uiteindelijke wordt er een samenzwering ontdekt door Nero die hiervan onder de indruk is. Hij vreest voor zijn leven, maar vervalt in nog meer schandalen. Daarna werd er weer een samenzwering ontdek. Alle samenzweringen om een einde te maken aan Nero mislukken. Daarna volgt een opstand van Iulius Vindex in Gallie, die steun krijgt van Spanje. Dat zorgt uiteindelijk voor de ondergang van Nero. Nero vlucht uit Rome nadat hij veroordeeld is tot geseling. Hij laat zich om het leven brengen door een vrijgelaten slaaf.