De beschaving der Chaldeeërs

De Chaldeeërs, ook bekend als Nieuw-Babyloniërs waren de laatste Semitische heersers in Mesopotamië. Hierna werd kwam de macht in handen van de Perzen en later gingen ook Grieken en Romeinen een rol spelen in het gebied.

Babylon

De elfde dynastie van de koningen van Babylon is bekend als de Dynastie van de Chaldeeërs. Het koninkrijk besloeg het zuidelijk deel van Babylonië en lag voornamelijk op de rechteroever van de Eufraat. Aanvankelijk was Chaldea de vlakte in het gebied waar de Eufraat en de Tigris bij elkaar komen, later werd de naam gebruikt voor geheel Mesopotamië. De Chaldeeërs vestigden zich in Mesopotamië in het eerste millennium v.Chr. De vruchtbare grond kon de groeiende bevolking makkelijk voeden. Er wordt vanuit gegaan dat de Chaldeeërs verwant waren aan de Arameeërs, wier taal verwant is aan de hunne.

De Assyriërs

De Chaldeeërs waren degenen die een einde maakten aan de Assyrische macht in Mesopotamië. Ze waren de inwoners van Babylon die erg hadden geleden onder de Assyrische overheersing van de staat en uiteindelijk in opstand kwamen tegen hun vijand. Ze brandden Nineveh, de hoofdstad van het Assyrische rijk, plat. De aanvoerder van de Babyloniërs was Nabopolassar. Zijn zoon, Nebukadnezar ll was een van de grote Mesopotamische veroveraars.

De diaspora

Nebukadnezar voorkwam dat de Egyptenaren en Syriërs zijn grondgebied binnendrongen veroverde land op de Phoeniciërs en op het staatje Judah, het zuidelijk, Joodse koninkrijk. Hij bracht twee koningen van Judah naar Babylon, waar hij hen gevangen hield en verplaatste een groot deel van de Joodse bevolking. Dit is het begin van de Joodse diaspora. Dit laatste was een Assyrisch gebruik, wat de Nieuw-Babyloniërs of Chaldeeërs over hadden genomen.

Ondergang

Nebukadnezar herbouwde Babylon tot een van de grootste, prachtigste steden in het gebied. De overheersing van de Chaldeeërs was altijd nooit zeker, altijd was er de dreiging van opstand door steden die nog steeds loyaal bleven aan de Assyriërs. Dit was ook wat het koninkrijk uiteindelijk ten gronde richtte. Koning Nabonidus (555-539 v.Chr.) nam de controle over Babylon over en plaatste de Assyrisch maangod Sin boven de Babylonische oppergod Marduk. Dit was een dusdanige klap in het gezicht van de Babyloniërs dat ze de Perzen te hulp riepen onder leiding van Cyrus de Veroveraar, die een einde maakte aan de Semitische overheersing in Mesopotamië. Na de Perzische veroveringen verdwenen de Chaldeeërs uit de geschiedenisboeken, maar tot op de dag van vandaag zijn er Chaldese gemeenschappen te vinden in Irak, Syrië, Turkije en daarbuiten.

Bijna tweeënhalve eeuw hadden Semitische volkeren het Midden-Oosten en vooral Mesopotamië gedomineerd. Vanaf nu zou de macht in handen liggen van Perzische volkeren en later ook van de Grieken en Romeinen.