Max Ernst; een surrealist die velen wist te inspireren

Onder de grote surrealisten bevindt zich ook Max Ernst, een kunstenaar die zich uiteindelijk zou losmaken van de surrealistische groep door onenigheid met André Breton. Toch zou Max Ernst een grote invloed uitoefenen binnen de kunst als geheel; waarbij hij door het ontwikkelen van nieuwe technieken enkele grote artiesten, zoals Jackson Pollock, wist te inspireren.

Wie is Max Ernst

Max Ernst werd op 2 april 1891 geboren te Brühl in Duitsland. Met 19 jaar begon hij in Bonn, wat na de Tweede Wereldoorlog tijdelijk de Duitse hoofdstad zou zijn, aan een studie kunstgeschiedenis. Deze studie maakte hij niet af, maar ging daarvoor in de plaats zelfstandig verder met het maken van kunst. Uiteindelijk leidde dit ertoe dat hij, zoals in die tijd voor kunstenaars bijna een plicht was, richting Parijs vertrok, de kunsthoofdstad van de wereld. Net als bij veel andere kunstenaars gebeurde, zou hij daar beïnvloed worden door de veelheid aan kunstenaars en stijlen die in wijken als Montparnasse bij elkaar kwamen.

Het zou echter al tijdens zijn studie zijn dat hij contact maakte met andere kunstenaars, waardoor zijn werk al tijdens de studie geëxposeerd werd.

Max Ernst en Luise Straus

Tijdens zijn studie te Bonn had Max Ernst ook een zekere Luise Straus ontmoet, waar hij in 1918 uiteindelijk mee zou trouwen. Dit huwelijk zou niet lang standhouden, maar zou in 1920 wel een zoon voortbrengen, Jimmy Ernst, welke in Amerika enige faam zou verkrijgen als expressionistisch kunstenaar. In 1926 zou het huwelijk tussen beiden ten einde lopen en in 1944 zou zijn vroegere vrouw in Auschwitz aan haar einde komen. Max Ernst zou tijdens de Eerste Wereldoorlog in de rang van Luitenant in het Duitse leger dienen.

Het werk van Max Ernst

De kunstwerken van Max Ernst worden geclassificeerd binnen het dadaïsme en het surrealisme, waarbij hij (net als Joan Miró) veelvuldig experimenteerde met verschillende technieken voor het maken van kunst. Zo ontwikkelde hij onder andere het dripping, wat later door andere artiesten opgepakt zou worden, waaronder Jackson Pollock. Een terugkerend thema in het werk van Max Ernst zijn vogels; vanaf jongs af aan werd Max Ernst gefascineerd door deze dieren, waardoor hij zichzelf zelfs als vogel liet terugkeren in zijn schilderen. Deze vogel noemde hij Loplop; een vogel die gecombineerd was met een voet.

Het dadaïsme en surrealisme

Tussen 1919 en 1920 stond Max Ernst bekend als een grote voorvechter van het Dadaïsme, waardoor hij werd ontdekt door André Breton. Het duurde echter nog tot 1924 voordat zij samen, met enkele andere artiesten, de surrealistische groep zouden oprichten. Na een onenigheid tussen André Breton en Max Ernst werd de groep echter door de laatste verlaten. Tijdens deze periodes bleef Max Ernst echter steeds experimenteren en zoeken naar nieuwe technieken.

Nieuwe technieken

In 1925 ontdekte Max Ernst weer een nieuwe techniek; door met een potlood over een blad heen te schuren, waar een bepaalde ondergrond onder lag, kon er een nieuw soort kunst gemaakt worden. Deze techniek heet frottage; men maakt als het ware een afdruk met potlood op het papier, van het object dat eronder ligt.

In 1926 werkte Max Ernst samen met joan Miró en Picasso aan de decors van de baletten van Serge Diaghiley, samen met Miró ontwikkelde Max Ernst hier "grattage", waarbij opgedroogde verf van het doek wordt geschraapt om speciale effecten te creëren

De latere jaren van Max Ernst

Een inval in Parijs door de Nazi's zorgde ervoor dat de, net weer getrouwde, Max Ernst het land moest ontvluchten. Zijn jonge vrouw, Leonara Carrington, bleef echter achter in Frankrijk en zou later zelf richting Mexico vluchten. Max Ernst zou uiteindelijk in de VS aankomen, waar het abstract expressionisme werd ontwikkeld door Ernst in combinatie met enkele andere gevluchte kunstenaars.

In 1946 trouwde Ernst opnieuw en in 1950 vertrok Max Ernst weer naar Europa. Initieel vestigde hij zich weer te Parijs, maar in 1963 verhuisde hij naar Zuid-Frankrijk. 1 april 1976 stierf Max Ernst,