Griekse goden/godinnen en hun volgelingen

De Griekse goden en godinnen werden voor velen aanbeden. Niet alleen door mensen, maar ook door wezens. Vele godheden hadden zelfs een groep trouwe volgelingen achter zich. Aphrodite, Pan, Apollo en Dionysos waren goddelijke wezens met een vaste groep aanbidders.

Aphrodite en de Chariten

Aphrodite, de godin van de liefde en de schoonheid, werd gezien als de meest beeldschone godin die er was. Ze was een volmaakte, verleidelijke vrouw met een glimlach die niemand kon weerstaan. Een trouwe volgeling van haar was haar zoontje Eros of Cupido, een liefdesgodje met vleugeltjes en pijl en boog. Ook de Chariten, of Gratiën, behoorden tot haar gevolg. Er waren drie van deze wezens, Aglaia, Euphrosyne en Thalia. Zij waren dochters van Zeus en Eurynome. Zelf beschikten zij ook over een grote schoonheid en konden ook schoonheid schenken aan uitverkoren mensen.

Pan en de bosnimfen

Pan was de god van bossen en weiden en was over het algemeen goedaardig, hoewel hij ook zijn duistere kanten had. Hij werd geboren met bokkenhoorntjes, bokkenpoten en een bokkenstaart, en was zeer behaard. Zijn moeder schrok zo van zijn afwijkende uiterlijk dat ze wegvluchtte. Gelukkig voor Pan werd hij opgevangen door de nimfen, die hem grootbrachten in de bergen en bossen van Arcadië. Pan voelde zich erg aangetrokken tot de lieflijke nimfen en zat vaak achter hen aan om met hen te vrijen. Hij verwekte dan ook meerdere nakomelingen bij de nimfen. Ook Artemis, de godin van de jacht en de kuisheid, had trouwe nimfen als volgelingen. De kuise nimf Syrinx, die een fanatiek aanhangster van de godin was, werd op een dag achternagezeten door Pan. Zij vluchtte naar de oevers van de rivier de Ladon, waar de riviernimfen haar op haar verzoek in een rietveld veranderden.

Apollo en de Muzen

Apollo, als god van de waarzegkunst, de kunsten en het boogschieten, was de leider van de negen muzen. De muzen waren de beschermgodinnen van kunsten en wetenschappen. Apollo was de uitvinder van de kithara, een muziekinstrument dat de voorloper was van de luit en de gitaar. Zijn favoriete instrument was de lier, en hij was ook zeer bedreven met de fluit. Apollo en de muzen hadden de mensen muziek geschonken, zodat ze hun verdriet en zorgen even konden vergeten. Van de negen muzen was Calliope de voornaamste. Wanneer het feest was op de berg Olympus, kwamen de muzen langs om te zingen voor de goden. Apollo begeleidde hun zang dan met de lier. De muzen lieten zich ooit overhalen tot een muzikale krachtmeting met de negen dochters van koning Piëros, de Piëriden, die beweerden dat zij beter konden zingen. Ze besloten om een wedstrijd te houden, met een jury van nimfen. De nimfen verklaarden de muzen tot winnaars. De Piëriden waren woedend dat ze verloren hadden en wilden de muzen te lijf gaan, waardoor ze veranderd werden in krijsende eksters.

Dionysus en de Maenaden

De wijn- en vegetatiegod Dionysus had een gevolg dat bestond uit nimfen, satyrs en maenaden. De maenaden, wat ‘razenden’ betekent, waren vrouwelijke volgelingen van Dionysus en waren meestal nimfen, maar ook stervelingen konden zich bij hen aansluiten. De rituelen die de maenaden uitvoerden voor hun god waren opmerkelijk; in een extatische roestoestand deden ze woeste dansen, gekleed in herten- en pantervellen. Ze hielden thyrsusstaven vast, dat zijn staven waarop een pijnappel was geplaatst en die omwikkeld waren met linten, wijn- en klimopranken. Ze hadden ook druiventrossen, fakkels en slangen bij zich. Door de roes waarin de maenaden verkeerden, beschikten zij over bovenmenselijke krachten. Ze konden wilde dieren verslinden en ook mensen vielen wel eens ten prooi aan hen. De maenaden waren dus zeer wreed en gevaarlijk.