Joodse identiteit: waarom wordt een Jood 'Jood' genoemd?

Er zijn vele namen die in het Jodendom gebruikte worden. Israël, Jacob, Efraïm, om er een paar te noemen. Maar waarom blijft de naam 'Jood' het meeste bij? Wat betekent de naam? De essentie van het Joodse volk is zowel te danken als toe te geven. Dat gebeurt ook tijdens het ochtendgebed. Het nationale Joodse bewustzijn erkent dat het niets zelf kan verkrijgen. Het is afhankelijk van hulp van boven. De woorden Jood (Jehoedi in het Hebreeuws) en Jodendom (Jahoedoet in het Hebreeuws) komt van de naam Juda, of Jehoeda in het Hebreeuws. Jehoeda was één van de twaalf stammen die voortkwamen uit Jacob. Het begrijpen wie Jehoeda was en wat hij vertegenwoordigde doet ons de naam Jood begrijpen.

Joodse identiteit: Jehoeda = bedanken

Het woord Jehoeda komt van het Hebreeuwse woord 'lehodot' dat 'bedanken' betekent. Bij de geboorte zei Lea, de moeder van Jehoeda: "dit keer bedank ik God". Er was een gevoel van grote dankbaarheid bij de geboorte van Jehoeda.

Joodse identiteit: De stam Jehoeda

Jehoeda was een bijzondere stam. Jacob verklaarde dat de monarchie binnen het Joodse volk bij de stam Jehoeda moest blijven. Inderdaad, de Joodse koningen van de lijn van David stammen direct af van Jehoeda, en ook de Messias, de uiteindelijke leider van het Joodse volk, zal van die lijn afstammen.

Waarom was het Jehoeda die het Joodse volk zou leiden? Waarom niet Jozef die heiligheid symboliseert? Dit staat te lezen in de Tora. Jehoeda's zoon Er was getrouwd met een vrouw die Tamar heette. Er stierf jong, en zijn broer Onan trouwde Tamar. Ze raakte opnieuw weduwe toen Onan stierf maar bleef verbonden met de familie van Jehoeda. Haar schoonvader beloofde dat wanneer zijn jongere zoon Sheila oud genoeg was, hij ook Tamar zou trouwen. Maar de jaren gingen voorbij en Tamar kreeg door dat er geen bruiloft was gepland. Ze wilde echter persé kinderen baren die tot de stam Jehoeda behoorde en ze kreeg en profetische voorspelling dat een groot iemand van haar zou afstammen. Om haar doel te bereiken vermomde zij zichzelf en verleidde Jehoeda die haar niet herkende. Tamar raakte zwanger van Jehoeda. Jehoeda kwam er achter en was woedend. Maar later gaf hij toe dat hij fout was geweest om Sheila niet met haar te laten trouwen.

Joodse identiteit: Koninklijk keurmerk

Jehoeda was een echte leider. Daarom had hij ook de moed om toe te geven dat hij fout had gehandeld. Hij wist dat dit zijn enige keus was. Het Hebreeuwse woord lehodot betekent naast bedanken ook toegeven. Jehoeda's geschiktheid voor de monarchie betekende niet dat hij perfect was. Hij was het niet. Hij gaf juist toe fouten te maken. Koning David had dezelfde eigenschap. Een ware leider is iemand die toegeeft wanneer hij fout handelt. De eerlijkheid en de moed is het koninklijke keurmerk.

Op een hoger analyse niveau leefde koning David in een constante staat van 'bedanken en toegeven'. De Joodse sagen vertellen dat Adam 1000 jaar wilde leven, maar hij stierf toen hij 930 jaar oud was. Adam voorzag dat koning David niet zolang zou leven en gaf hem 70 jaar van hemzelf. Adam die de dood in de wereld introduceerde door zijn zonde, zag in dat het gepast was om David 70 jaar te geven omdat van hem de Messias zou afstammen waarmee het proces zal beginnen waarbij de dood voor eeuwig in de ban wordt gedaan. David realiseerde dit zich en wist dat elke seconde van zijn leven geleende tijd was.

Joodse identiteit: Jood zijn

Het woord Jood komt dus af van Jehoedi. Het is ironisch dat de nazi's het woord Jood gebruikte om de Joden af te zonderen, terwijl het dus bedanken en toegeven betekent. Het reflecteert de erkenning aan en afhankelijkheid van God. De essentie van het Joodse volk is zowel te danken als toe te geven. Dat gebeurt ook tijdens het ochtendgebed. Het nationale Joodse bewustzijn erkent dat het niets zelf kan verkrijgen. Het is afhankelijk van hulp van boven.