Mességué Maurice en zijn kruidenmengsel

Met de boeken van Mellie Uyldert en Maurice Mességué heb ik eind jaren zestig de wondere wereld van weldadige planten leren kennen. Verwondering was er vooral over het feit dat al die onkruiden op de stoep en tussen de straatstenen zomaar ergens goed voor waren. We hebben samen een kruidenmengsel van Maurice Messegué geplukt en gemengd om er een kruidenthee mee te maken. Rationeel gezien, zijn het recepturen die niet altijd farmacologisch te verklaren zijn. Maar het zijn wel recepten waar veel ervaring mee is. Zo'n mengsel werd meestal met gedroogde kruiden gemaakt, maar wij proberen dit recept met verse planten samen te stellen. Het zijn kruiden uit mijn eigen tuin, we plukken ze zelf en dat vinden we energetisch ook belangrijk. Ik bedoel daarmee dat het directe contact, het zoeken en plukken van planten in de natuur of in mijn geval op ons gecontroleerd wild stukje grond, misschien wel de essentie is van de kruidengeneeskunde. Plukken is het rationele met het emotionele in evenwicht brengen! Dus ter ere van Messegué, plukken maar!

Wat hebben we nodig:

• (1)braambladeren, die zijn al eens afgemaaid maar daardoor zijn er nu mooie, jonge blaadjes te plukken, rationeel gezien zijn braambladeren vooral looistofplanten, die bij diarree gebruikt worden; maar hebben zeker ook enige hormonale werking
• (2)klein kaasjeskruid bloemen en blad staat er in het recept, wij hebben alleen het groot kaasjeskruid, dus plukken we die maar (eerlijk gezegd lijken mij de grote beter dan de kleine, maar ik ben wel Mességué zijn recept aan het maken en niet mijn eigen samenstelling, ik mag dus zelf niet te veel nadenken, Mességué doet dat voor mij); hoe dan ook zowel voor Messegue als voor mij zijn dit planten voor geirriteerde luchtwegen en voor krampende darmen.
• (3)kweekgras, we hebben volgens Mességué de bladeren nodig, dus het gras zelf bedoelt hij zeker, dat is geen probleem, woekerende kweek hebben we genoeg; in de moderne fytotherapie wordt wel hoofdzakelijk de witte wortelstok gebruikt. De wortel heeft vooral een diuretische werking en bevat ook veel suikers. Ooit heeft men deze wortel willen cultiveren voor zijn suiker in plaats van de biet. Had dat doorgegaan, dan hadden we nu kweekgraswortels als suikerbieten zo groot.
• (4)klaproosbloemen én zelfs zaaddozen, dat komt goed uit, want er zijn nu nog bloemen maar ook al volop onrijpe en zelfs rijpe zaaddozen aanwezig, zouden het rijpe of onrijpe moeten zijn? De onrijpe bevatten een bitter wit melksap dat een beetje de kalmerende werking bezit van de opiumslaapbol;
• (5)tweestijlige meidoornbloesem, dat lukt ons niet meer om die vers te plukken, dus laten we die maar weg, al zouden we het blad of de bessen kunnen proberen; ook die worden in de hedendaagse fytotherapie veel gebruikt.
• (6)stinkende gouwe, een lievelingsplant van onze Franse Maurice, kunnen we bijna het hele jaar door vinden, dus geen probleem; vooral een leverplant met wat spasmolytische werking en natuurlijk vooral bekend voor uitwendig gebruik, tegen wratten
• (7)salie hebben we genoeg, alleen vermeldt het recept tegen het klassieke gebruik in, om geen blad maar wel de bloem te plukken, maar de plant is nu al lang uitgebloeid, dus gebruiken we toch maar het blad;
• (8)maartse viooltjesbloemen in augustus, ook dat hebben we nu niet, misschien het blad of toch maar gedroogd aanschaffen? Een variant is om viooltjessiroop te gebruiken om het mengsel te zoeten.

Uit ''Mensen en Kruiden' van Maurice Mességué, oorspronkelijke titel ' Des Hommes et des Plantes', dit mengsel kan zowel voor de spijsvertering, luchtwegen als bij menstruatieklachten gebruikt worden.

Boeken van Mességué

• Sauver la terre pour sauver l'homme, éditions Robert Laffont, coll. Vécu, 1997.
• Des hommes et des plantes, éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche, vertaald als 'Mensen en Kruiden'.
• C'est la nature qui a raison, éditions Naturaliment, 1963; (éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche, 1972 (ISBN 2-253-00218-6), vertaald als 'De natuur heeft altijd gelijk'.
• Toute une vie à se battre, éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche, 1977 (ISBN 2-253-02317-5)
• Mon herbier de santé, éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche, vertaald.
• Mon herbier de beauté, éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche.
• Réapprenons à aimer, 1974; éditions Robert Laffont, coll. Le Livre de Poche.
• Le Guérisseur, cet inconnu, 1949.
• Mon herbier de cuisine, éditions Robert Laffont, coll. Le livre de Poche, 1981

Biografie

Maurice Mességué werd op 14 december 1921 geboren in het onooglijk plaatsje Colayrac-Saint-Cirque in de Lot-et-Garonne. Zijn interesse voor planten kreeg hij van zijn vader, een boer uit de Ger, die zelf ook volksgenezer was.

Maurice werd vooral bekend door de behandeling van beroemde personaliteiten, zoals Churchill, Cocteau, Utrillo en Adenauer. Maar ook de wielrenner Thevenet, die ooit Merckx versloeg in de Tour de France, gebruikte toen een kruidenmengsel van Mességué. Deze suksessen beschrijft hij nogal romantisch in zijn boek 'Mensen en kruiden'.

Hij vestigde zich in Fleurance, waar hij een kruidencentrum uitbaatte en vanaf 1971 bijna 20 jaar burgemeester was. In 1994 stichtte hij nog het 'Institut Maurice Mességué' om zijn kruidenkennis verder door te geven. Mességué is overleden in juni 2017 op de toch eerbiedwaardige leeftijd van 95 jaar. De honderd heeft hij dus net niet gehaald.