De geschiedenis van Afghanistan

De geschiedenis van Afghanistan is zeer complex en begint al zeer vroeg. Veel overblijfselen zijn gevonden en met de Neolithische Revolutie zo'n 9000 jaar geleden begint de echte geschiedenis. Veel verschillende volkeren en culturen passeren de revue tot de komst van de Islam.

De Neolithische Revolutie

In Afghanistan zijn zeer oude overblijfselen gevonden die duiden op een vroege bewoning van het land. In Aq Kupruk (omgeving Balkh) werd een van de eerste afbeeldingen van een mens door een mens gevonden. In hetzelfde Aq Kupruk vond de Neolithische Revolutie zo'n 9000 jaar geleden plaats, waarmee het een van de oudste plekken is waar deze revolutie plaatsvond. Een andere Neolithishe plaats van belang in Afghanistan is Darra-i-Kur, hoewel de ontwikkeling hier pas 4000 jaar geleden plaatsvond. Zo'n 5000 jaar geleden kwamen de eerste boerendorpen opzetten. In die tijd vond er al handel plaats met andere regio's, zoals Mesopotamië, Iran en de Indus Vallei.

De Ariërs, Acheameniden en Alexander de Grote

Rond 1500 v. Chr. vielen de Ariërs (die wel worden gezien als de voorouders van de hedendaagse Pashtun) Afghanistan binnen. Dit was een nomadenvolk en de vlakten van Noord Afghanistan bevielen hen goed. Andere nomaden hadden het echter ook op deze grasgronden voorzien en onderlinge gevechten en gevechten met andere stammen zorgden voor een verzwakte positie van de Ariërs. Rond deze tijd kwam Zoroaster op, die het volk verenigde met het geloof in de god Ahuramazda. Zoroaster raadde zijn volgelingen de landbouw aan en de Ariërs maakten een bloeiperiode door. Nieuwe stammen Ariërs kwamen het land binnen en al snel bevolkten ze een rijk van de Indus tot aan Griekenland.

De Achaemeniden onder leiding van Darius (522-486 v.Chr.) vielen het rijk van de Ariërs binnen. Ze legden een keizerlijke weg aan door het land en Kandahar werd de nieuwe stad van belang in het zuiden. Alexander de Grote verpletterde het Achaemenidische rijk. Desondanks bleef de regio onrustig en waren er voortdurende opstanden. Alexander en zijn troepen stootten door naar India, maar na zijn dood (343) begon het gevecht om de verdeling van het rijk. In het oostelijk deel ontstonden al snel nieuwe dynastieën. Seleucus, degene die Alexander in het oosten had opgevolgd kwam naar Bactria (waarschijnlijk het moderne Balkh), maar hij verloor het gebied rond Kabul en Kandahar aan de Indische Mauriërs. Het noordelijk deel van Afghanistan was nu georiënteerd op het westen en het zuidelijk deel op het oosten (India). De situatie in Bactrië was onrustig tot een plaatselijke gouverneur de macht in handen nam en zich los maakte van het Seleuciden rijk. Later nam hij ook het deel rond Kabul en Kandahar op in zijn Bactrische rijk. Het Bactrische rijk was echter zeer onstabiel en in 135 v.Chr. liepen nomaden het onder de voet. Slechts de Griekse koning Hermaeus hield stand totdat hij in 48 v.Chr. een bondgenootschap sloot met een nomadische leider.

Opkomst van de Islam

Nomadische stammen hadden het vervolgens voor enkele eeuwen voor het zeggen in Afghanistan. Sommigen lieten zich bekeren tot het Hindoeïsme, anderen hielden vast aan het Boeddhisme, dat in deze periode veel aanhangers had onder de bevolking in Afghanistan. Over deze periode is vrij weinig bekend. De Sassaniden uit het naburige Iran vochten met de nomaden om de beheersing van het gebied, wat tot grote instabiliteit leidde. In 642 werd het Sassaniden rijk door de Arabische moslims verslagen en deze besloten hun veroveringen voort te zetten richting het oosten. Het westen van Afghanistan gaf zich vrij snel over aan de nieuwe veroveraars. De leider der Abassiden Harun al-Rashid maakte veroveringen tot in Samarand en het grootste deel van de bevolking in Afghanistan bekeerde zich tot de Islam. Na zijn dood nam de macht der Abassiden snel af.In het oosten van Afghanistan waren er voortdurende opstanden. Het verzwakte kalifaat bleef dominant in het gebied tot de opkomst van nieuwe, lokale moslim-dynastieën.