Meest bizarre begrafenissen

Wanneer iemand sterft, moet ook afscheid genomen van het lichaam. In Nederland kennen we de begrafenis en crematie, maar er zijn nog meer manieren om afstand te doen van het lichaam van een overledene. In het Oude Egypte was het de gewoonte om overleden koningen en farao's in te pakken in doeken om het lichaam te behouden voor het leven na de dood en de Vikingen zonden hun doden uit over de zee. Hier wordt een overzicht gegeven van de meest vreemde en ongewone manieren om een overleden persoon achter te laten.

Grot begraving

In het aller begin werd de mens na de dood ver weg in een grot achtergelaten. De Neanderthalers brachten hun overledenen diep in de donkere grotten, waar zij veilig naar de Andere Wereld zouden kunnen trekken. Dit begraven in grotten is ook nog steeds zichtbaar op Hawaii, waar het lichaam in een foetuspositie wordt achtergelaten en bedekt met een deken. Soms worden eerst de organen verwijderd en de leegte gevuld met zout om behouden te worden.

Mummificatie

In de tijd van het Oude Egypte werden belangrijke mannen en vrouwen gepakt in linnen doeken zodat het lichaam kon uitdrogen. De organen werden uit het lichaam gehaald voordat de persoon werd ingepakt, hoewel het hart aanwezig moest blijven. De mummie werd een gouden masker opgedaan waarop zijn gezicht zichtbaar was. Verder werd hij omringd door allerlei kostbaarheden en voedsel om hem te vergezellen naar het eeuwige leven. Door deze mummificatie zou de ziel behouden worden tijdens de reis naar het leven na de dood.

Walhalla

Naast mummificatie is waarschijnlijk het begraven bij de Vikingen het meest bekend. Bij de dood van een man of vrouw werden zij in een schip geplaatst en in de zee "begraven". Op het dek werden schilden, lansen of roeiriemen gelegd, zodat de overledene het rijk van het Walhalla veilig zou bereiken. Soms werden de boten niet alleen afgedreven, maar werden ook aangestoken. Naast wapens werden ook wel voedsel, juwelen en dergelijke aan boord gelegd.

Luchtbegrafenis

Tibetanen lieten hun geliefden niet achter onder de grond, maar brachten hen naar de top van een berg. De lichamen werden achtergelaten en waren overgeleverd aan de natuur en haar bewoners. Het lichaam, dat in principe geen waarde meer heeft na de dood, wordt dan achtergelaten aan roofdieren om hen dienst te doen. Het lichaam is volgens Boeddhisten namelijk niet meer dan een omhulsel van de ziel, en van geen betekenis wanneer de ziel het heeft verlaten.

Begrafenis in bomen

Op verschillende plaatsen over de wereld (bijvoorbeeld in Australië, Brits Columbia en Siberië) worden lichamen ook niet onder de grond gebracht. De achterblijvers brengen de lichamen ook niet naar de bergen, maar plaatsen ze wel hoog. Het lichaam wordt in een doek gestopt en achtergelaten in een boom om daar opgenomen te worden door de natuur.

Feestelijke crematie

Bij een crematie wordt de doodskist van de overledene naar een crematorium gebracht en daar verbrand. Dit gebeurt meestal in een oven bij een temperatuur van 1100 graden Celsius, waarna het as van de persoon overblijft om eventueel uitgestrooid te worden.

De crematies in Nederland zijn over het algemeen somber. Dit is niet het geval in Bali, onder de Hindoes. Hier worden parades gehouden die het lichaam van de overleden persoon begeleiden naar een begraafplaats of een strand. Het is ook lange tijd de gewoonte geweest (nu steeds minder) om het lichaam eerst te begraven en vervolgens weer op te graven en dan te verbranden. Het lichaam wordt in een ceremoniële stier geplaatst en dan aangestoken.

Cryonisme

Het invriezen van lichamen is wel bekend uit Science Fiction films, waarin iemand terecht komt in de toekomst na decennia te hebben gerust in een ijscel. Het invriezen wordt echter ook werkelijk toegepast, met name om het gehele lichaam, of delen ervan, houdbaar te houden om weefsel te bewaren. Het is tot nu toe echter nog niet mogelijk om een mens na het invriezen te ontdooien, zodat vervolgens verder kan worden geleefd. Iemand die zich laat invriezen is klinisch dood. Dit betekent dat, ondanks dat het hart stilstaat, de hersenen nog voortleven.

Cryonisten is de naam gegeven aan mensen die de wens hebben tot cryonisme. Wie al ingevroren is, heet een cryonaut. Invriezen vindt plaats door het aansluiten van een gestorven patiënt op een hart-longmachine. Dit zorgt ervoor dat hersencellen niet gaan afsterven. Een anti-stollingsmiddel (heparine) wordt toegediend, het bloed wordt vervangen door een lichaam conserverende vloeistof en langzaamaan wordt het lichaam ingevroren.

Plastinatie

In 1977 vond de Duitse anatoom Gunter von Hagens een nieuwe methode uit om het lichaam te behouden. Plastinatie was een techniek waarbij een volledige ontwatering plaatsvindt door het plaatsen in aceton (vloeistof die ook in nagellakremover wordt gebruikt). Het lichaam moet eerst uiterste zorgvuldig ontleed worden. De lichamen die plastinatie ondergingen bij Von Hagens waren uiterst gedetailleerd en vormden een manier om het lichaam te laten zien in tentoonstellingen, voor onderwijsdoeleinden.