Het leven van Catherine Cookson

De schrijfster Catherine Cookson heeft tijdens haar leven bijna honderd boeken geschreven. Ze schreef niet alleen onder de naam Catherine Cookson, maar ook onder pseudoniem Catherine Marchant en onder een verbastering van haar meisjesnaam: Katie MCMullen. Wie was Catherine Cookson? Een portret van een veelbewogen leven, dat leest als een boek.

Jeugd Catherine Cookson

Catherine Cookson werd op 27 juni 1906 geboren in Tyne Dock. Ze kwam ter wereld onder de naam Catherine Ann McMullen. Ze groeide op bij haar grootouders Rose en John McMullen, die ze lange tijd beschouwde als haar biologische ouders. Ze had een zeer sterke band met haar grootmoeder. Het was een armoedig bestaan. In 1913 ontdekte ze dat haar aan alcohol verslaafde oudere zus in werkelijkheid haar biologische moeder was. Haar biologische moeder werkte als barvrouw. Ze was straatarm en bij tijd en wijle bijzonder gewelddadig.

Seksueel misbruik

Catherine werd evenals haar moeder seksueel misbruikt door zowel haar opa als door haar oom, maar ook haar gewelddadig moeder zou Catherine seksueel misbruikt hebben. Dit zou een verklaring kunnen zijn voor de intense haat die Catherine koesterde voor haar moeder, terwijl ze wel af en toe met genegenheid over haar opa sprak.

Op school werd Catherine gepest met haar afkomst, zo ontdekte ze ook de waarheid over haar biologische moeder. Ze verliet de school op dertienjarige leeftijd om als meid te gaan werken. Ze vluchtte uit de werkelijkheid door veel te lezen en korte verhalen te schrijven.

De volwassen Catherine Cookson

In 1924 aanvaardt ze een betrekking bij Harton Workhouse als wasvrouw. Ze pot al haar geld op en in 1929 heeft ze eindelijk genoeg geld bij elkaar voor haar droom; een eigen huis. Ze koopt het victoriaanse landhuis “The Hurst” , wat maar liefst vijftien kamers bevat en begint hierin een pension. Er volgt een turbulente tijd waarin haar moeder bij haar intrekt en ze sterk beïnvloed wordt door haar werkmeid. Er wordt zelfs gefluisterd dat ze een lesbische relatie zou hebben met Nan, de werkmeid. Dit is door Catherine zelf altijd heftig ontkent. Uiteindelijk weet ze zich te bevrijden van zowel haar moeder als van Nan. Dan leert ze de wiskundeleraar Tom Cookson kennen. Deze zeven jaar jongere protestantse man wordt één van Catherines huurders. Ondanks het leeftijdsverschil en het verschil in geloof worden de twee verliefd. Ze trouwen in 1940. Catherine is dan vierendertig jaar.

Kinderloos

Catherine wil graag een groot gezin en krijgt het ene doodgeboren kind na het andere. Later blijkt dat ze rhesus-negatief is. Ook blijkt ze te lijden aan telangiectase, een zeldzame afwijking aan de bloedvaten waardoor bloedingen en bloedarmoede kunnen optreden. Wanneer Tom dan ook nog wordt opgeroepen voor de RAF, omdat de Tweede Wereldoorlog nadert, stort Catherine in. Ze wordt opgenomen in een psychiatrische inrichting vanwege een ernstige depressie. In de inrichting verblijft ze geruime tijd en wordt ze behandeld met elektroshock therapie.

Hastings Writers Group

Wanneer ze uit het kliniek wordt ontslagen, neemt ze als vorm van therapie het schrijven weer op. Ze schrijft een aantal succesvolle romans en richt de Hastings Writers Group op. Dit is een organisatie voor schrijvers en aspirant- schrijvers in Hasting. Haar eerste roman wordt uitgegeven wanneer Catherine veertig is. Hierna brengt ze jaarlijks gemiddeld twee boeken uit. De eerste zestien schrijft ze zelf. Daarna spreekt ze ze in op een bandrecorder en helpt haar man Tom haar met de grammatica en spelling. Door haar boeken wordt Catherine een rijke vrouw. Ze heeft voor zichzelf niet veel nodig en geeft veel geld aan goede doelen en ziekenhuizen. Ze blijft in een hoge tempo schrijven tot haar dood in 1998, op 91-jarige leeftijd. Haar man wijkt niet van haar zijde en overleeft haar met slechts zeventien dagen.

Onderscheidingen

• 1985 Officier in de Orde van het Britse Rijk
• 1993 Dame Commandeur in de Orde van het Britse Rijk
• Ze ontvangt een eredoctoraat van de universiteit van Newcastle.
• De Variety Club van Groot-Brittannië benoemd haar tot Persoonlijkheid van het Noord-Oosten en Schrijver van het Jaar.
• Ze ontvangt the Royal Society of Literatures Award voor de beste regionale roman van het jaar.