Cabaretier: Herman van Veen
Herman van Veen is een creatieve duizendpoot, actief als cabaretier, zanger en clown. Hij regisseert, schildert, schrijft, componeert en acteert. Daarnaast is hij de man achter Alfred J. Kwak en zet zich op diverse manieren in voor de rechten van kinderen, zowel via Unicef als via stichtingen die hijzelf heeft opgericht. Bovendien speelt hij zijn shows in diverse talen: Nederlands, Duits, Engels, Frans en Zuid-Afrikaans.
Creatieve Duizendpoot
Hermannus Jantinus van Veen werd geboren op 14 maart 1945 in Utrecht in een arbeidersgezin. Hij studeerde aan het Utrechts Conservatorium zang, muziekpedagogie en viool. In 1965 vond zijn theaterdebuut plaats met het programma 'Harlekijn'. De voorstellingen van Van Veen groeien organisch, hij blijft er voortdurend aan werken en wanneer je voorstelling na een aantal maanden opnieuw zit, zal er veel aan veranderd zijn. Door deze manier van werken heeft Van Veen een enorm oeuvre op zijn naam staan, met zo'n 175 cd's, 12 dvd's en 60 boeken. Sinds de dood van zijn ouders is Van Veen ook gaan schilderen.
Alfred Jodocus Kwak
Van Veen overreed op een dag een en zag vervolgens een moedereend met kinderen, dit was het begin van Alfred J.Kwak. Eerst was het vooral een verhaal voor zijn kinderen, maar in 1976 gebruikte hij de eend toen Unicef hem verzocht om een voorstelling te maken met het Haagse Residentie Orkest. In 1979 kwam een stripboek uit over Alfred en dat werd razendpopulair in Japan. Er werd een 52-delige animatieserie van gemaakt en Alfred J. Kwak was een begrip geworden.
Rechten van het Kind
Van Veen is niet alleen een cabaretier, maar ook iemand die begaan is met zijn medemens. Hij heeft diverse stichtingen opgericht, zoals de Stichting Colombine, de Stichting Roos, de Stichting Alfred Jodocus Kwak en de Herman van Veen Foundation. Daarnaast is hij jarenlang actief geweest voor Unicef. Met al zijn stichtingen richt Van Veen zich altijd op de rechten van het kind door middel van kennisoverdracht en projecten in ontwikkelingslanden en Europa.
Samenwerking
Via vertalingen heeft Van Veen veel werk gecovered, aanvankelijk veel Franse chansons, van Jacques Brel, Michel Legrand en Charles Aznavour bijvoorbeeld, daarna vooral van Engelse artiesten zoals Bob Dylan, Iggy Pop en Neil Sedaka. Hij heeft samengewerkt met de meeste belangrijke Nederlandse tekstschrijvers zoals Annie M.G. Schmidt, Simon Carmiggelt en Herman Pieter de Boer. En met oneindig veel Nederlandse artiesten, waaronder ook zijn eigen dochters Babette en Anne van Veen.
Prijzen
Van Veen heeft acht Edisons gewonnen en een Edison Oeuvreprijs in 2010, die hem werd uitgereikt op zijn 65-ste verjaardag. In 1976 droeg Wim Kan bij zijn veertigjarig jubileum de Louis Davidsring over aan Van Veen. Van Veen mag zelf bepalen naar welke artiest de ring na hem gaat. Ook kreeg hij in 2004 de World Peace Flame, symbool voor vrede, vrijheid, eenheid en waarheid. In 2005 kreeg hij de Planetary Consciousness Award en de Martin Buber plaquette voor zijn respect-en liefdevolle manier waarop hij betrokken is bij zijn medemens. In 2008 werd er postzegel van hem uitgebracht en inmiddels is er een roos naar hem vernoemd.
Gerelateerde informatie is te vinden in de Special
Cabaret en Cabaretiers.