Schrijfster Daphne du Maurier

Daphne du Maurier is voornamelijk bekend van haar bestseller Rebecca, maar ze heeft veel meer boeken geschreven. Veel van haar boeken zijn verfilmd door Alfred Hitchcock. Haar boeken hebben allen een hoog biografisch gehalte, zelfs haar romans. Er is door Margaret Forster een autobiografie over haar leven geschreven waarin staat dat ze biseksueel geweest zou zijn. Dit is mogelijk, maar zeer onwaarschijnlijk aangezien haar leven door de schrijfster zelf goed gedocumenteerd is.

De kindertijd van Daphne du Maurier

Daphne werd geboren in London op 13 mei 1907. Zij was de middelste dochter van acteur/toneelleider Gerald du Maurier en actrice Muriel Beaumont. Ze kwam uit een artistieke familie en ook haar beide zussen hebben een creatief beroep gekozen. Ze werd erg verwend en vrij opgevoed en was de favoriet van haar vader ondanks het feit dat ze een meisje was. Haar vader was een kinderlijk egoïstisch man die het zeer betreurde dat hij geen zonen had gekregen. Hij heeft Daphne beslist aangemoedigd in haar schrijverij en poëzie, maar had verder een merkwaardige relatie met haar. Er zijn zeer sterke vermoedens dat dit een incestueuze verhouding was. Deze vermoedens zijn niet alleen gebaseerd op opmerkingen van huisvrienden die onpasselijk werden van de manier waarop hij zijn dochter voortdurend aanraakte, maar ook uitlatingen van Daphne op latere leeftijd bevestigen dit vermoeden. Ze had een haat-liefde verhouding met haar vader en de verhouding met haar moeder was koud en afstandelijk. Na haar schooltijd vulde ze haar tijd met zeilen, reizen en schrijven. In 1931, zij was toen 24 kwam haar eerste boek uit “ The Loving Spirit”.

Het huwelijksleven en zijn invloed op de roman “ Rebecca”

Majoor Frederick “Boy” Browning was zo onder de indruk van het boek “ The Loving Spirit” dat hij naar Fowley zeilde om kennis te maken met de auteur. Hij wordt al snel verliefd op haar en in 1932 trouwen ze. Kort na het huwelijk vindt Daphne de liefdesbrieven die haar man schreef aan zijn eerdere verloofde, de mooie Jan Ricardo. Deze brieven zijn zo liefdevol dat Daphne verteerd wordt door jaloezie. Ze blijft heel lang bang dat haar Boy zich nog steeds aangetrokken voelt door zijn eerdere verloofde. Haar gevoelens inspireren haar tot het schrijven van het boek “Rebecca” wat in 1933 wordt uitgegeven. In dit boek wordt een verlegen meisje de tweede vrouw van de rijke Maxim de Winter. Ze voelt zich al snel in de schaduw staan van zijn overleden eerste vrouw Rebecca, die zowel mooier als intelligenter en sociaal handiger zou zijn als zij.
Het verhaal speelt zich af op landgoed Manderley. De beschrijvingen van dit landgoed zijn gebaseerd op Menabilly, een huis waardoor ze zeer werd geobsedeerd sinds ze het in 1926 voor het eerst zag.
Ondanks het wat moeizame gezinsleven wordt in 1933 hun eerste dochter, genaamd Tessa geboren.

De boeken Gerald en Fransman’s Creek

In 1934 komt haar vader Gerald du Maurier te overlijden. Ze weigert naar de begrafenis te gaan. Wel schrijft ze na zijn dood een boek over hem, kortweg “Gerald” genoemd. Er volgen een aantal rustige huwelijksjaren waarin ze veel boeken schrijft en nog twee kinderen krijgt, dochter Flavia in 1937 en zoon Christian in 1940. Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt moet Luitenant-Generaal Ferdinand Browning naar het front en worden de echtlieden voor lange tijd gescheiden.

Luitenant Browning heeft inmiddels talloze affaires en Daphne leert in die tijd, gescheiden van haar echtgenoot de landheer Henry Christopher Puxley kennen. De twee brengen veel tijd met elkaar door en beginnen een verhouding. Dit inspireert Daphne tot het schrijven van haar enige liefdesroman die in 1941 uitkomt (Fransman’s Creek). Deze roman beschrijft de liefde tussen een piraat en de verveelde lady Donna. In 1943 komt nogmaals een boek uit waarvoor ze haar inspiratie bij Henry Puxley haalt. Dit is het boek “Hungry Hill”, wat gebaseerd is op zijn familiegeschiedenis.

In 1943 lukt het haar ook om Menabilly te huren. Het huis waarop ze verzot was vanaf het eerste moment dat ze het zag en waarop Manderley uit het boek Rebecca is gebaseerd. Tijdens deze oorlog pleegt de getrouwde eerste verloofde van Browning zelfmoord door voor een trein te springen. Wanneer Browning terugkomt uit de oorlog verblijft hij als hoveling aan het hof terwijl zij op Menabilly blijft. Browning krijgt een zenuwinzinking en gaat steeds meer drinken. Hij wordt ontslagen en komt ook naar Menabilly. In 1946 schrijft Daphne het boek “The Kings General”, wat zich evenals “Rebecca” afspeelt rond haar geliefde huis Menabilly.

Na de oorlog

De echtlieden zijn nu wel samen, maar inmiddels zeer van elkaar vervreemd en Browning neemt een minnares. Er volgen een aantal moeilijke jaren die Daphne misschien wel geïnspireerd hebben tot het schrijven van het boek “ My Cousin Rachel”. Dit boek gaat over een vrouw die getrouwd in met een man die haar belasterd. Hij overlijdt en het is onduidelijk of zij hier nu wel of niet verantwoordelijk voor is. Ze komt in huis bij de pleegzoon van deze man die haar in de eerste instantie haat en later verliefd op haar wordt. Wanneer hij plots ziek wordt verdenkt hij haar ervan dat ze hem probeert te vergiftigen. Aan het eind van het boek is Rachel gestorven en blijft het onduidelijk of ze nu wel of niet een gifmengster was. Daphne is zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van haar familie en zal hier ook een aantal biografieën over schrijven. In 1955 gaat ze naar Frankrijk om onderzoek te doen naar het leven van haar voorouders. Dit onderzoek vormt de basis van de biografie “ The Glass-Blowers”, die uitkomt in 1963, maar ook de roman “ The Scape Goat” is gebaseerd op verhalen die ze hoorde in Frankrijk en gedachten en inzichten tijdens deze reis. In 1965 sterft Browning aan een hartaanval en kort na zijn dood, in 1969 verhuist Daphne naar Kirmarth. Dit huis staat model voor het boek “The House on the Strand”. In 1969 ontving ze ook de titel “Dame Commandeur in de Orde van het Britse Rijk”.

Een brug te ver

Daphne schuwt de publiciteit en leeft op Kirmarth als een kluizenaar totdat in 1977 de film “A Bridge Too Far” uitkomt. In deze film wordt haar echtgenoot nogal ongunstig afgeschilderd en ze wil hem publiekelijk verdedigen. Ze sterft in 1989 op 81-jarige leeftijd in haar huis Kirmarth in Cornwall.