TRACK artistieke, sociale ontdekkingstocht door Gent

Van 12 mei tot 16 september staat Gent in het teken van TRACK. Na Chambres d’Amis (1986) en Over the Edges (2000) is dit het derde project in een hedendaagse kunsttrilogie van Jan Hoet. Het betreft een matrix dat ook toepasbaar is op plaatsen elders ter wereld TRACK toont aan dat kunstenaars meer dan vroeger maatschappelijk betrokken zijn. Bij het maken van de werken lieten 41 kunstenaars zich inspireren door wat er ter plekke leeft. Zij bestudeerden de historische en sociologische achtergrond van een bepaalde locatie en bezochten deze persoonlijk.

Gent st Pieters

TRACK benadert de stad in al haar complexiteit. De twee stations, Dampoort en sint Pieters, zijn de in-en uitgang van deze stad. Je komt in het ene station aan, wandelt door de tentoonstelling en bent aan de andere kant weer buiten. Onderweg kom je op de zes locaties van TRACK. Al wandelende ontstaat er een interactie met alle gemeenschappen van de stad. Zo nodigt TRACK uit tot actie en dialoog tussen stad, bewoners en bezoekers. Een vaste route is er niet, wel verschillende parcours waaruit je kunt kiezen. Zo verwijst de expositie naar de wijze waarop vandaag verschillende mensen zich verplaatsen. “Nooit eerder in de menselijke geschiedenis waren zoveel mensen onderweg,”zegt Mirjam Varadinis. Curator voor hedendaagse kunst in Kunsthaus Zurich. Samen met Pilip van Cauteren, artistiek directeur van het museum S.M.A.K. is zij curator van TRACK.

Philip van Cauteren

Philip van Cauteren en Mirjam Varadinis definieerden zes gebieden die een soort lint vormen. Zes clusters raken elkaar aan, maar hebben elk hun eigenheid, hun schoonheden, problemen, toekomstvragen, te weten:

• Citadel: de cluster rond het station, een wijk vol mobiliteit, reizen, toerisme, met sporen van het Belgische koloniale verleden en waar in 1913 de Wereldtentoonstelling was.
• Blandijn: een wijk vol kennis, taal , archieven. Het centrum is al eeuwen het hart van de handel.
• Centrum: het hart van de handel.
• Macharius: een wijk met een grote gemeenschap Turken, hier speelt het thema migratie een hoofdrol.
• Tolhuis: een wijk met een sporthal en ziekenhuis, waar vragen rond leven en dood spelen.
• Tondelier: bij de Gentenaars bekend als de Gasmetersite, een wijk vol verandering.

Tazo Rous

In de Citadel liet, bijvoorbeeld, de Japanse kunstenaar Tazo Rous zich inspireren door de hoge toren van het station st Pieters. Hij bouwde daarom een hotelkamer. De scheiding tussen publieke ruimte verdwijnt dankzij de enorme klok. Normaal torent ze hoog boven het volk uit, maar nu kan je haar bijna aanraken. In de intimiteit van Rous’kamer sta je oog in oog met een publiek monument dat in zijn dagelijkse routine steeds op afstand, half bewust en in een fractie van een seconde wordt waargenomen.

Massimo Bartolini

Een van de indrukwekkendste werken is dat van Massimo Bartolini in de wijk Blandijn. Hier staan in de wijngaard van de sint-Pietersabdij goed gevulde boekenkasten. In de symbolische schaduw van de boekentoren kan men hier tweedehands boeken lenen, plaatsen, of uitruilen. "Zoals goede wijn kunnen ook boeken geestverruimend werken", meent Bartolini.

Michael Borremans

In het centrum vinden we aan de Korenlei een werk van Michael Borremans. In de lege verduisterde kamer van een statig interieur met zicht op de historische Graslei plaatste hij twee bronzen bustes van de vroegere bewoners. Dat oogt onheilspellend, geheimzinnig maar ook verleidelijk.

Erik van Lieshout

De Nederlander Erik van Lieshout sloot zich aan bij de politieke situatie in ons land. In een leeg winkelpand in de wijk Macharius verdedigt hij de belangen van de kunst met een opgekochte inboedel van een negentig jarige man.

Mark Manders

De Nederlandse kunstenaar Mark Manders vinden we in de wijk van het Tolhuis. Hier werkt hij op de eerste verdieping van een leegstaande directeurswoning aan zijn ‘Zelfportret als gebouw’.

Peter Bruggenhout

In een voormalige boksschool van de wijk Tondelier bouwde Peter Bruggenhout een constructie van verpulverd textiel, stukken stacaravans, zwembaden etc. Het gaat over verval, ontbinding en ongecontroleerde groei. Niemand weet waar de wendingen heen gaan, zoals ook in het leven zelf.

Matrix

Track maakt van Gent ook een matrix die toepasbaar is op andere plaatsen op de wereld. Tekenend hiervoor is het manifest dat Van Cauteren en Varadinis een jaar voor de opening schreef. Dat begon heel expliciet niet met ‘Ghent has no boudaries’, maar met ‘A city has no boudaries.’. Elke stad worstelt nu eenmaal met mobiliteit, handel, toerisme, migratie, en veranderingsprocessen. Dat is zo in Nantes, Hannover, Edinburgh, Amsterdam en Antwerpen. In Gent valt het allemaal nog te overzien. De totale kosten bedragen 3,6 miljoen euro’s en het verwacht aantal bezoekers 250.000. Ieder kan zijn eigen track (spoor) vinden want we leven in een wereld die parallel verloopt aan de verhalen van de mensen.