Luchtschip de Hindenburg

Een ongeluk, of toch een aanslag. Veel mensen vragen zich af wat er op die bewuste 6 mei 1937 allemaal heeft afgespeeld. Het grote Duitse luchtschip Hindenburg dat door slecht weer rondcirkelde boven de marinebasis Lakehurst, waar 97 mensen aan boord niet wisten wat ze te wachten stonden. Het heeft veel invloed gehad op het verder verloop van reizen door de lucht. Een ramp voor de zeppelins luxe luchtvaart.

Een dramatische live verslag

Herbert Morrison zat vol spanning live verslag te doen voor een lokaal station in New Jersey, tot het moment van aanleggen was het een prachtig gezicht ondanks de donkere onweerwolken, waardoor het luchtschip niet kon aanleggen aan de ankermast. Luisteraars waren onder de indruk van het commentaar van Morrison, tot hij plotseling angstig schreeuwde: ‘Oh, oh, oh, het is in brand gevlogen.Het enorme achterschip van de Hindenburg explodeerde en wat een vuurzee veroorzaakte dat binnen 32 seconden het luchtschip had verwoest. Bemanningsleden en Passagiers sprongen voor hun leven, waar bij 20 bemanningleden, 15 passagiers en 1 grondpersoneel lid om het leven kwamen.

De oorzaak en de geruchten

Was het sabotage? of toch een ongelukkige samenloop van omstandigheden, dit laatste is het meest voor de handliggende van alle theorieën.Het grote luchtschip, gevuld met 198 100 m3 waterstof, was een vliegende tijdbom.Voor de Hindenburg golden dan ook strenge veiligheidsvoorschriften wat goed nageleefd werd tijdens ander vluchten over de Atlantische Oceaan. Luchtvaartautoriteiten waren verbijsterd over wat er was gebeurd en konden alleen bedenken dat het te maken moest hebben met het onweer, wat de ontlading van statische elektriciteit als gevolg kan hebben, ook wel ‘sint-elms-vuur’ genoemd. Enkele getuigen hadden bij een van de motoren vonken gezien waardoor het gas ontstoken zou zijn. Andere bemanningsleden hadden een knal gehoord, net voor de vlammenzee wat klonk als een kanonschot. Hitler-Duitseland was trots op zijn luxueuze luchtschip en dus was het een interessant doelwit voor vijanden van de nazi’s. Na jaren van onderzoek heeft men de uiteindelijke de oorzaak van de ramp kunnen achterhalen. De grote krachten tijdens het nemen van scherpe bochten was voldoende om de constructie te doen scheuren en dat er een kabel knapte, die 1 van de 16 enorm grote waterstofzakken ter hoogte van de staart openscheurde, waardoor het luchtschip bij de staart wat omlaag ging wegens het ontsnappende van waterstof. Toen de Hindenburg uiteindelijk boven de landingsmast hing, lieten ze de ankerkabels naar beneden geleiden. Toen de doornatte kabels de mast raakten, werd alle statische elektrische lading, die zich tijdens de vlucht door het stormweer had opgestapeld, naar de aarde geleid doordat de ankerkabels als aarding functioneerden. Door overspringende vonken van die lading werd de ontsnappende waterstof in brand gestoken, die op zijn beurt het brandgevaarlijke omhulsel in brand stak, met als gevolg een ontzettende grote vuurzee.

Duitse monteur

Michael Mooney beweerde dat de zeppelin werd gesaboteerd door een van de bemanningsleden. De 25-jarige Duitse monteur Eric Spehl zou een brandbom hebben geplaatst, en had moeten ontploffen na de landing, maar Spehls opzet was een mislukking door een vertraging wat was veroorzaakt door het onweer.De zaak kwam door Amerikaanse en Duitse autoriteiten in de doofpot, om een conflict tussen beide landen te voorkomen.

Een abrupt einde

Een tijdperk vol mooi herinneringen voor de luchtvaart, wat plotseling in een diep gat belande en ook meteen het einde betekende voor luchtschepen. Bestuurbare ballonnen, of wel luchtschepen, werden tot dusverre geschikter geacht voor passagiersvervoer dan luchtvaartuigen met vleugels, omdat ze stiller en ruimer waren. De voorkeur aan vliegtuigen was dan ook snel een fijt.

Theorieën

• dat de brand ontstond in het omhulsel van de ballon, dat bestond uit katoen dat onder andere geïmpregneerd was met aluminiumpoeder. Volgens deze theorie zou een statische ontlading tussen het omhulsel en de natte ankertouwen het omhulsel in brand hebben gezet. Er zou zo een gat zijn ontstaan, waardoor de waterstof kon weglekken, en de vlam kon aanwakkeren.
• het ook mogelijk is dat een van de ankertouwen losbrak en als een zweep het omhulsel lekprikte, waarna de eerder genoemde statische ontlading het gas ontstak.
• sabotage door acrobaat Joseph Spah die volgens sommigen op die manier de nazi's wilde treffen.
  

Technische gegevens.

LZ129 "Hindenburg"

• m³ gas: 198.000 m³ waterstof
• lengte: 244,75 m diameter: 41 m
• gebruik: civiel passagiers: 50
• actieradius: 17.500 km
• topsnelheid: 135 km/u