De geschiedenis van het scheren

Vandaag bestaan er veel verschillende scheerapparaten en scheermessen om zowel mannen als vrouwen een comfortabele scheerbeurt te geven. Elk scheermesje is anders en heeft zijn voor- en nadelen. Maar hoe schoor men zich vroeger? In de oertijd werd gezichtsbeharing al verwijderd en in het oude Egypte was een kaalgeschoren hoofd een statussymbool. In de middeleeuwen was het voor de rijken normaal geworden om zich te scheren. In de achttiende eeuw werd het eerste scheermes ontwikkeld dat in de loop van de volgende jaren meermaals verbeterd werd. Toch kiezen ook vandaag jonge mensen ervoor zich te scheren op de ouderwetse manier.

De oertijd

Rotsschilderingen van holbewoners tonen tekeningen van zowel mannen met gezichtsbeharing als mannen zonder. In de oertijd maakte men gebruik van haaientanden om zich te scheren en schelpen werden als pincet gebruikt. Er wordt aangenomen dat de mens zo'n 100.000 jaar geleden begonnen is met het verwijderen van beharing. Tijdens de ijstijd was het gevaarlijk om een baard te hebben omdat die bevroor zodra hij nat werd en dan ontstonden er vrieswonden.

De Egyptenaren

In de vierde eeuw voor Christus waren de Egyptenaren obsessief bezig met lichaamshygiëne. Ze namen meerdere baden per dag en schoren hun hele lichaam, zowel mannen, vrouwen en kinderen. Omdat het in Egypte erg warm is en er geen zeep voorhanden was, kwamen luizen vaak voor bij mensen met lang haar. De beste oplossing was om zich volledig kaal te scheren. De Egyptenaren waren de eersten die metalen voorwerpen in koper en brons gebruikten om zich te scheren, met als gevolg dat een kaal geschoren hoofd een teken van rijkdom was. Hogepriesters moesten zich scheren om de goden van de hygiëne tevreden te stellen.

De Grieken en Romeinen

De gewoonte om zich te scheren met koper, brons en goud werd overgenomen door de Grieken en Romeinen. Alexander de Grote zou zijn soldaten gevraagd hebben om hun baard af te scheren zodat de tegenstanders hun baard niet zou kunnen vastnemen tijdens man-tegen-man-gevechten. Zo werd scheren een normaal onderdeel van het dagelijkse leven en was het zelfs modieus. Een scheerbeurt bij de plaatselijke kapper maakte deel uit van het sociale leven, maar enkel voor wie geld genoeg had natuurlijk.

De middeleeuwen

Tijdens de middeleeuwen was het in Europa een normale zaak om zich te scheren. Toch waren het enkel de rijken die zich regelmatig schoren want men had zeep nodig en dat was erg duur. De monniken schoren het haar bovenop hun hoofd weg, zodat een ronde kale plek ontstond. De reden was om zich te onderscheiden van hun joodse en moslimcollega's. Later kreeg dit de naam tonsuurscheren. Voor vrouwen was het de gewoonte hun wenkbrauwen te epileren naar voorbeeld van Koningin Elizabeth I. Soldaten die terugkwamen van kruistochten hadden geleerd dat vrouwen in het Midden-Oosten hun lichaamshaar schoren. Deze gewoonte werd snel overgenomen door de vrouwen in Europa.

Het eerste scheermes

Op het einde van de achttiende eeuw werd het eerste open scheermes ontwikkeld, dit gebeurde in Frankrijk door Jean-Jacques Perret. Het scheermes had een L-vorm om verwondingen te voorkomen en een houten handvat. Deze uitvinding werd erg populair in Europa waar zowel mannen als vrouwen hun hoofdhaar afschoren en een pruik droegen. In Engeland ontwikkelde men een scheermes dat nog scherper was, gemaakt van staal van hoge kwaliteit. Het had een getand mes en een lederen riem werd gebruikt om het scherp te houden. In 1880 brachten de gebroeders Kampfe een nog betere versie op de markt. De gebroeders Kampfe waren geboren in Duitsland, maar geëmigreerd naar Amerika waar ze een veiligheidsscheermes op de markt brachten waarvan het mes verwijderd kon worden om het te scherpen.

Gillette

In 1895 had King Camp Gillette het idee om een veiligheidsscheermes te maken waarbij het mes vervangen kon worden door een nieuwe, zodat men het mes niet steeds scherp moest houden. Het duurde nog acht jaar voor hij de financiële middelen bij elkaar had en het eerste veiligheidsscheermes op de markt bracht dat langs beide kanten scherp was. Het handvat was dikker en steviger en het mes kleiner. Gillette zijn systeem was onmiddellijk populair bij de Amerikanen en tijdens de Eerste Wereldoorlog werden miljoenen exemplaren naar de soldaten gestuurd, zo veroverde Gillette de hele wereld. In 1915 bracht Gillette het eerste scheermes speciaal voor vrouwen op de markt, de Milady Decolletée. Gillette zou nog meer revolutionaire scheermessen ontwikkelen, zo was er in 1960 het scheermes gemaakt van roestvrij staal en in 1971 het eerste scheermes met twee mesjes.

Terug naar vroeger

Tegenwoordig is er een ruim aanbod aan scheerapparaten en scheermesjes en het is moeilijk het juiste exemplaar te kiezen. Steeds meer mensen grijpen terug naar de traditionele scheermessen. Sommigen gebruiken een open scheermes om een zeer glad resultaat te bekomen. Wie dit toch iets te gevaarlijk vindt kan voor een veiligheidsscheermes kiezen. De oude manier van scheren veroorzaakt minder huidirritatie maar een nadeel is dat het langer duurt, daarom gebruiken sommigen liever een scheerapparaat. Je hebt dan geen scheerzeep nodig en je moet niet steeds nieuwe mesjes kopen. Het nadeel van een elektrisch scheerapparaat is dat de aankoopprijs hoger is en je elektriciteit verbruikt. Welke methode je kiest om je te scheren hangt af van je eigen voorkeur en levensstijl. Ook moet je rekening houden met je huidtype, mensen met een gevoelige huid zijn beter af met een traditioneel scheermes omdat het minder irritatie veroorzaakt. Wie geen tijd te verliezen heeft neemt liever een scheerapparaat.