Easy Company, paratroepers in de Tweede Wereldoorlog

De Tweede Wereldoorlog kent vele bekende en memorabele momenten. Gebeurtenissen als D-Day, Operation Market Garden, het Ardenneroffensief (ook wel the Battle of the Bulge) en het Adelaarsnest van Adolf Hitler in Berchtesgaden in Oostenrijk kent haast iedereen. Het Amerikaanse 506e Paratroeper Regiment van de 101st Airborne Division, beter bekend als de parachutisten van Easy Company, heeft ze allemaal meegemaakt. Zij werden een van de meeste beruchte en geprezen Amerikaanse militaire regimenten uit de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal van Easy Company is lang, indrukwekkend en is door Stephen E. Ambrose vertaald naar het boek ‘Band of Brothers’. In 2001 kwam HBO in samenwerking met Steven Spielberg en Tom Hanks met de gelijknamige en een zeer succesvolle TV-serie ‘Band of Brothers’.

• Amerika in de Tweede Wereldoorlog
• Paratroepers, een nieuw wapen in de Tweede Wereldoorlog aan een parachute
• Easy company: 506th PIR van de 101st Airborne Division
• Operation Overlord, Easy Company op D-Day
• Operation Market Garden, de intrede in Nederland
• Het Ardenneroffensief
• Hitler’s Adelaarsnest in Berchtesgaden
• Band Of Brothers, het verhaal van Easy Company
• “We are paratroopers, we’re supposed to be surrounded!”

Amerika in de Tweede Wereldoorlog

Dat Amerika oorspronkelijk buiten de oorlog wenste te blijven, bleek meermaals naar mate het terreur door de Duitsers in Europa en de Japanners in Oost-Azië vorderde. De Amerikanen hielden zich bijvoorbeeld afzijdig toen de Nazi’s in de periode januari 1939 tot september 1940 allerlei Europese landen binnenvielen en overnamen en toen de Japanners in februari 1939 het terreur begonnen op het Chinese eiland Hainan. Zelfs toen de Nazi’s eind december 1940 Londen bombardeerden, kwam er van de Amerikanen geen fysieke reactie. Tot op dat moment hadden de Amerikanen alleen de handel met Japan stilgelegd en verschillende malen Hitler verzocht om geen landen binnen te vallen.

De oorlog begon voor Amerika pas toen de Japanners op 7 december 1941 de bekende aanslag op de militaire basis Pearl Harbor op Hawaï uitvoerden. Samen met Engeland verklaarde president Roosevelt namens Amerika de oorlog aan Japan. Nederland volgt hun voorbeeld een dag later. Op 11 december 1941 verklaart Hitler verrassend genoeg de oorlog aan Amerika. Tot op de dag van vandaag wordt dit gezien als een misrekening, omdat de Amerikanen tot dat moment alleen een conflict hadden met hun bondgenoot Japan. Amerika sloot zich aan bij de geallieerden beginnen de voorbereiding op hun deelname aan de Tweede Wereldoorlog.

Paratroepers, een nieuw wapen in de Tweede Wereldoorlog aan een parachute

President Roosevelt besefte dat de Amerikanen op grote schaal moesten opereren in deze oorlog, omdat het globaal gezien bij twee grote conflicten moest aantreden: in de Pacifische zee en in Europa. Om de oorlog in Europa te kunnen winnen, kwamen de Amerikanen met iets nieuws: paratroepers. Het idee stamt af van Winston Churchill, die dit in de eerste wereldoorlog al plande te gebruiken. Omdat dit niet lukte, ging de eer naar de Sovjet Unie in de jaren 30. Dit was echter in tijd van vrede en slechts om te oefenen, zodat het begin van de tweede wereldoorlog het concept ‘paratroepers’ nog steeds nieuw genoemd worden. De Duitsers debuteerden met dit idee in een oorlog daadwerkelijk door hiermee letterlijk Denemarken, Noorwegen en Kreta binnen te vallen. Door het overweldigende verrassingselement die de Duitse paratroepen in hun voordeel hadden, besloten de Amerikanen het enkele jaren later ook te gebruiken.

Deze eenheden zouden uit een vliegtuig worden gedropt en vervolgens op een geplande locatie te landen om van daar uit als infanterie (lopende eenheden) hun weg te kunnen vervolgen. Dit was in het Amerikaanse leger een nieuw onderdeel waar nog rekruten voor dienden te worden gevonden. Omdat dit een geheel nieuw discipline in het Amerikaanse leger was, werden hier alleen nieuwe vrijwilligers voor aangenomen die hier eerst jarenlang hard voor wilden trainen. Het idee om uit een vliegtuig te springen en te landen midden in een vijandelijk gebied, was niet erg enthousiasmerend. De aanbieding om als parachutist 50 dollar per maand meer te verdienen, dan als militair in welke andere divisie, eenheid of afdeling dan ook, werkte goed. In die tijd was dat een aanzienlijk aanbod. Tieners en twintigers uit dorpen, steden en van het platteland meldden zich massaal in kamp Toccoa in de staat Georgia. Dit kamp lag aan de voet van de zogeheten ‘Currahee Mountains’.

Een paratroeper moest op zichzelf kunnen overleven in het vijandelijk gebied, omdat het niet zeker was of zij in de buurt van hun squad of platoon zouden landen. Iedere parachutist was dan ook een soort eenpersoons leger. Het onhandige was dat hier een heleboel bagage voor nodig was. Naast de volledige uitrusting van schoenen tot helm, moest men ook zaken als een geweer (M1 Garand, M1 Carbine of een Thompson Machinegeweer), een Colt M1911 pistool, bijbehorende munitie, granaten, een waterfles, reserve kleding, een mes, een zaklamp, voedsel voorraden, persoonlijke spullen en afhankelijk van de functie, medische voorraden of een radio meenemen. Een van die opbergplekken was een tas, vastgemaakt aan het been. Het kwam heel vaak voor dat deze direct losraakte tijdens de sprong en men deze dus verloor en niet meer terugvond. Het leven van een paratroeper was daarom onzeker.

Easy company: 506th PIR van de 101st Airborne Division

Om een beeld te schetsen van hoe deze eenheden toch in groeperingen werden ingezet: Ieder regiment kreeg 132 soldaten en acht officieren toegekend. Dit regiment was opgedeeld in drie platoons met ieder drie teams van twaalf man en een mortierenteam van zes personen. Een zeer bekend regiment paratroepers is het het 506e parachutisten infanterie regiment van de 101ste Amerikaanse Airborne Division. Dit regiment is in de geschiedenisboeken beter bekend geworden als ‘Easy Company’. Ironisch genoeg is de letterlijke vertaling van het Indiaanse woord ‘Currahee’, de naam van het gebergte waar het trainingskamp Taccoa lag, er alleen (voor) staan. Met de missie in het vooruitzicht dat men in het vijandelijke gebied gedropt zouden worden, werd dit dan ook het motto van de Easy Company.

Easy Company was het eerste regiment paratroepers dat volledig getraind en klaargestoomd was. Dit kwam door de veeleisende fysieke training van kapitein Herbert Sobel. Hij stond bekend als een beul en de strengste in zijn soort. Iedereen had een hekel aan hem en zijn aanpak. De vol bepakte mijlen lange afstanden lopen die dagelijks op de planning stonden, de klim op de Currahee mountain die bij straf binnen een bepaalde tijd afgelegd moest worden, de strenge controle op spullen en het ten alle tijden op orde zijn van het uniform en het geweer, maakte hem niet populair. Naast de conditie had de training allerlei andere onderdelen: schietles, gevechtstraining, maar ook training in het zelf bepakken van de parachute en les het maken van de perfecte sprong. Zij kregen hierdoor ook de bijnaam ‘Screaming Eagles.’

Operation Overlord, Easy Company op D-Day

In juni 1944 begonnen de geallieerden hun wereldberoemde invasive op de stranden van Normandië in Frankrijk onder de naam Operation Overlord, beter bekend als D-Day. Ook voor de mannen van Easy Company begon hier de oorlog. Sterker nog: de eerste militaire eenheden die de kusten van Normandië bereikten, waren de paratroeper-divisies van de geallieerden. Op 6 juni 1944 om 01:10 bereikte Easy Company de kust ter hoogte van Cherbourg-Octeville. Als gevolg van zware mistbanken en intens luchtafweergeschut van de Duitsers, belandden de meeste niet op de geplande locatie, maar verdeeld over een groot gebied. Hierdoor gingen sommigen richting het strand op zoek naar hun wapens, beentassen en andere verloren bagage, terwijl anderen gingen oriënteren waar ze waren om vervolgens op zoek te gaan naar de afgesproken landingsplaats. ’s Nachts in het donker viel dit allebei niet mee.

Op ongeveer vijf kilometer vanaf Utah Beach bevonden zich op een boerderij genaamd ‘Brecourt Manor’ een platoon met Duitse militairen die middels vier 105 mm Howitzers de geallieerden onder vuur namen. Deze Howitzers stonden gericht op Utah Beach en de weg van dat strand richting het plaatsje Ste. Marie-du-Mont. Onder leiding van Majoor Richard D. Winters nam het op dat moment slechts 12-koppige Easy Company 50 Duitsers onder vuur en namen zij de vier Howitzers een voor een over. Middels explosieven en granaten in de loop van de kanonnen, konden zij deze definitief uitschakelen. De jonge paratroepers hebben daardoor die dag de levens van vele Amerikaanse soldaten op Utah Beach gered.

Na bijna een maand aanhoudend te vechten in Normandië en andere regio’s in Noord Frankrijk, werd Easy Company op 29 juni 1944 teruggeroepen naar Engeland met nog slechts 74 man van de originele 139 die op 6 juni de sprong maakten. Niet alleen doden maar ook zeer veel gewonden moesten hun strijd al dan niet tijdelijk staken. Waar men dacht dat hun oorlog er op zat, was de hergroepering bedoeld om de weggevallen soldaten uit de hele Easy Company op te vullen met nieuwe jonge rekruten en alle voorraden, munitie en verloren wapens aan te vullen. Ook begon men weer te trainen om de nieuwe rekruten snel op oorlogssterkte te krijgen naast de inmiddels bestaande Easy Company veteranen. Ruim drie maanden waren zij ver weg van de gevechten aan het front, tot dat zij op 17 september 1944 nodig waren voor een nieuw offensief: Operation Market Garden. De Screaming Eagles kwam naar Nederland.

Operation Market Garden, de intrede in Nederland

De Britse Veldmaarschalk Montgomery kwam met het idee om het nieuwe Duitse front dat langs de Rijn liep te omzeilen via Nederland. Hierdoor zouden grote delen van Nederland en België bevrijd zijn en kon men het belangrijkste industriegebied van Duitsland (het Ruhrgebied) direct aanvallen. De naam Operation Market Garden bestond uit twee delen, omdat de operatie zelf ook uit twee delen bestond. Market stond voor de luchtaanvallen waarbij in totaal drie divisies van paratroepers voor de overname van de bruggen bij rivieren Rijn, Waal, Maas en andere kleinere rivieren bij Eindhoven, Nijmegen en Arnhem moesten zorgen. Garden stond voor het grondoffensief waarbij infanterie en tankdivisies snel door konden stoten richting Arnhem om daar de grens over te kunnen.

Easy Company maakte de sprong bij het dorp ‘Son’ in Noord Brabant, om vervolgens het zuidelijk gelegen Wilheminakanaal te veroveren en zo Eindhoven veilig te stellen. Omdat het nog urenlang verzamelen en lopen was, hadden de Duitsers na het zien van alle parachutisten alle tijd om de brug op te blazen. De paratroepers hadden hierdoor een dag vertraging, maar kwamen de volgende dag uiteindelijk alsnog aan de andere kant van het Wilhelminakanaal. Ze werden verwelkomd als helden en kregen de bijnaam ‘vallende engelen’.

Ieder dorp dat zij op hun weg langs Hell’s Highway, een dijkweg die Eindhoven met onder andere Nijmegen en Arnhem verbindt, moest Easy Company heel typisch te werk gaan. In de minderheid en met een beperkte munitie en andere voorraden. Na dagenlang dorp na dorp te veroveren en overal dolblije en dankbare Hollanders aan te treffen, kwam men uiteindelijk bij de Rijn. In een gebied dat men ‘the Island’ noemde, hielden zij van 2 oktober tot 25 november 1944 de Duitsers succesvol tegen. Ook hier zat hun taak er op. Hun linies werden overgenomen en zelf werden ze teruggestuurd naar Frankrijk om te kunnen herstellen. Na ruim 70 dagen aan het front was men volledig uitgeput. Op dat moment waren nog 132 van de 154 paratroepers in leven.

Het Ardenneroffensief

Nauwelijks twee weken hadden de paratroepers van Easy Company en de rest van de 101st Airborne Division de tijd voor ontspanning, toen zij op 17 december 1944 met spoed werden opgeroepen om de strijd weer in te gaan. Deze keer zouden zij aantreden in de Belgische Ardennen. Men moest het Belgische dorp Bastogne (Bastenaken) verdedigen. Dit was een zeer strategisch punt voor de Duitsers, omdat hier maar liefst zeven wegen naar toe leidden en Hitler dit punt nodig had om hier snel voorraden en eenheden naar toe te brengen.

Easy Company werd geplaatst in de bossen naast de weg tussen Bastogne en Foy. Men was wederom zwaar in de minderheid en had een ernstig tekort aan munitie en tevens geen winterkleding. Het was afzien in de koude besneeuwde bossen rondom Bastogne. Men had bijvoorbeeld te maken met loopgravenvoeten (Trench feet) door de vele sneeuwval en het gebrek aan extra sokken en medische ondersteuning. Door aanhoudende mist konden zij ook niet worden bevoorraad door vliegtuigen, waardoor zij er wederom ‘samen alleen’ voor stonden. Op 22 december gaven de Duitsers aan een overgave te eisen van de 101st Airborne Division, waarop diens Generaal McAuliffe op fameuze wijze enkel reageerde met het woord: Nuts. Deze reactie werkte op de lachspieren van binnen 101st Airborne Division en was goed voor het moraal.

Op 26 december 1944 wist Generaal Patton’s 3rd army eindelijk door te breken en bij de 101st Airborne aan te sluiten. Alsof dit regiment paratroepers nog niet berucht en geroemd genoeg was, kregen zij de nieuwe bijnaam ‘The battered bastards of Bastogne’. Tijd om te rusten was er niet, want men moest blijven strijden om de gebieden rond Bastogne te veroveren. Heel Easy Company telde op dat moment nog minder dan 100 man.

Na ook van 18 januari tot 23 februari in de bossen van Hagenau aan het front te hebben gestreden en te zijn gebombardeerd, werd men terug geroepen van het front naar Mourmelon in Frankrijk. Sinds 17 december 1944 konden zij voor het eerst weer warm douchen, eten en overdekt slapen. Generaal Eisenhower schreef geschiedenis door hen persoonlijk te onderscheiden met de the Presidential Distinguished Unit Citation voor de hele 101st Airborne Division. Voor het eerst in de geschiedenis kreeg een hele divisie deze award in plaats van enkele eenheden.

Hitler’s Adelaarsnest in Berchtesgaden

Vanaf april 1945 verbleven de paratroepers van Easy Company in Duitsland en Oostenrijk. Daar zouden ze blijven tot aan het eind van de oorlog op 8 mei 1945. Dit werd door de Amerikanen V-E Day genoemd: Victory-in-Europe Day. Easy Company verbleef op dat moment, samen met de rest van de 101st Airborne Division al dagen in het beroemde Adelaarsnest van Hitler. Zij waren in de ochtend van 5 mei 1945 de eersten van alle geallieerden om hier aan te komen en hiervoor de eer te krijgen. Naar verluidt troffen zij hier allerlei interessante spullen aan: duizenden flessen drank, fotoboeken van Hitler zelf, dure spullen van edelmetaal als bestek en bekers en vele wapens.

Feiten wijzen er echter op dat dit niet het geval was. Het als eerste bereiken van dit punt was niet was in de loop der maanden geen strategisch punt geworden, maar was een vorm van prestige. Russen, Fransen, Britten en Amerikanen wilden dit allemaal bereiken. Het zevende Amerikaanse Infanterie Regiment onder leiding van Generaal John W. ‘Iron Mike’ O’Daniel. Zij waren een dag eerder op de vroege ochtend van 4 mei 1945 al in het Adelaarsnest geweest. In tegenstelling tot de Screaming Eagles zijn zij weer weggegaan. Hierdoor dacht men bij Easy Company de eerste te zijn. Het boek ‘Band of Brothers’, geschreven door Stephen E. Ambrose, is uitgegaan van de verhalen van de veteranen van Easy Company, die daadwerkelijk dachten de eersten te zijn. Zodoende hebben ‘de Cottonbalers’, zoals de zevende infanterie ook wel bekend staat, nooit de eer heeft gekregen.

Band Of Brothers, het verhaal van Easy Company

Het verhaal van Easy Company is zeer bekend. Het regiment wordt niet alleen benoemd in geschiedenisboeken, op websites en in documentaires. In 2001 brachten Dreamworks en HBO een tiendelige miniserie uit over Easy Company. In de serie is het verhaal van de Easy Company te zien van de training in voorbereiding op de Tweede Wereldoorlog tot aan het bevrijdende moment, waarop duidelijk wordt dat de oorlog voorbij is. Alle bekende slagen en beslissende momenten als Operation Overlord, Operation Market Garden en het Ardenneroffensief komen voorbij. Ook neemt de cast de rollen in van de militairen die echt (hebben) bestaan, van naam tot verwondingen.

Naast Steven Spielberg was de bekende acteur Tom Hanks een van de uitvoerend producenten en nam ook de regie van één van de tien afleveringen voor zijn rekening. De veelgeprezen serie werd beloond met één Golden Globe-award voor de beste miniserie op tv, won Emmy’s voor casting, camerawerk, montage en allerlei andere zaken en werd ook genomineerd voor talloze andere prijzen en awards. De serie won in totaal 34 awards en werd daarnaast nog 24 keer genomineerd. Op de bekende waarderingssite IMDB wordt Band of Brothers geprezen met een 9,5. Wat betreft series krijgt alleen de beroemde natuurdocumentaire ‘Planet Earth 2’ een hogere waardering met 9,6.

“We are paratroopers, we’re supposed to be surrounded!”

Easy Company is bekend geworden door hun heldhaftigheid tijdens een jaarlange zware strijd tegen de Duitsers. Uiteindelijk heeft Easy Company 40 soldaten verloren en zijn er meer dan 100 gewond geraakt, waarvan sommige meermaals. Onder het motto ‘Currahee’ – er samen alleen voor staan – hebben zij tegen de verhoudingen in alles overwonnen, hoe zwaar de omstandigheden werden. Majoor Richard D. Winters verklaarde dit in de bekende quote: “We are paratroopers, we’re supposed to be surrounded”.