De strijd van de aboriginals

Je kunt de aboriginals vergelijken met de jager verzamelaars. De vrouwen en kinderen zochten bessen en de mannen joegen op dieren. Ze leefden in groepen van ongeveer 40 man. De aboriginals kenden geen pijl en boog maar gebruikten een boemerang. Van Landbouw hadden ze ook nog nooit gehoord. Wel brandde ze stukken bos weg om er een nieuwe generatie planten te laten groeien. Dit volk had nauwelijks contact met de buiten wereld. Ze hadden uiteraard wel contact met andere aboriginal groepen.

Hoe komen de aboriginals aan hun naam?

de aboriginals staan bekend als het oudste volk in Australië. eigenlijk zijn de aboriginals dus de oorspronkelijke bewoners van Australië. Het woord aboriginals stamt af van het woord aborigines. Aborigines stamt af van het Latijnse ab origine wat weer betekend oorspronkelijke bewoners.

Onterechte behandeling tegen de aboriginals

In 1788 vielen de Engelsen Australië binnen raakten de aboriginals hun vrijheid kwijt. Ze werden in reservaten gestopt en konden niet meer leven zoals ze wilden. In 1869 kwam iemand met het idee om de aboriginals weg te fokken en werden alle kinderen weg gehaald bij hun familie. Zodra de kinderen oud genoeg waren, werden ze bij hun ouders weggehaald. Deze kinderen behoorden tot de laatste generatie aboriginals.

Speciale kampen

Deze kinderen werden naar speciale kampen gebracht, waar ze werden opgevoed als Engelsen. Sommige kinderen wilden dit niet en probeerden te ontsnappen uit dit kamp. Kinderen die oud genoeg waren om hun familie te kunnen herinneren, wilden graag terug. De meeste kinderen werden weer opgespoord door de Engelsen en werden gestraft als ze terug waren in het kamp. Deze straffen bestonden vooral uit zweepslagen en vervolgens werden ze in een vies hok opgesloten. Een heleboel kinderen durfden hierdoor niet te ontsnappen.

Weinig van de vele kinderen die ontsnapten haalden hun woonplek, omdat ze weer werden opgespoord door de Engelsen. Sommige haalden hun woonplek wel, maar als ze ooit weer gevonden zouden worden, zouden ze weer terug gebracht worden naar het kamp.

Moor River

Een van de kampen in Australië waar deze kinderen werden opgevoed als Engelsen, was in Moor River. Later werden de meisjes overgeplaatst naar gezinnen en moesten ze werken als diensmeisje. De jongens moesten dan helpen met de landbouw en anderen zwaardere klussen.

De Engelsen hebben dit van 1869 tot 1969 volgehouden. In die tijd hebben ze gezinnen van elkaar gescheiden met de bedoeling de aboriginals weg te fokken. Dit is de Engelsen niet volledig gelukt. Er leven ( gelukkig ) nog steeds aboriginals in Australië die gewoon weer volgens hun eigen levenstijl kunnen leven.

130 jaar lange strijdt

Veel aboriginals zijn hier kapot aan gegaan, zowel de kinderen als de familie van de kinderen. De aboriginals hebben tot 2008 gestreden om excuses van de Engelsen. Het duurde ongeveer 130 jaar voordat dat eindelijk gebeurde.

Het excuus van de Engelsen

Als blijk van spijt schreven ze dit: voor de pijn en het kwetsen van de gestolen generaties, hun nageslacht en achtergebleven families, zeggen wij sorry. Tegen vaders en moeders, broers en zussen, voor het uiteenscheuren van hun families en gemeenschappen, zeggen wij sorry. En voor een onwaardige behandeling en vernedering van dit trotse volk met hun trotse cultuur, zeggen wij sorry.

De aboriginals nu

Het aantal aboriginals neemt weer wat toe, maar de meeste aboriginals leven niet meer volgens hun vroegere levenswijze. De meeste leven nu in de steden van Australië. De aboriginals die nog wel volgens hun vroegere levenswijze leven in een teruggegeven natuurgebied.