De cultuur van China en de chinezen

Officieel wordt China ook wel de Verenigde Republiek van China genoemd. China ligt in het verre Oosten en is omringd door wel veertien verschillende landen. Qua bevolking is China het meest dichtbevolkte land ter wereld. De totale wereldbevolking heeft zo’n 6.8 miljard inwoners en 1.3 miljard hiervan wonen in China/zijn Chinees. In het algemeen kun je dus zeggen dat één op de vijf mensen van Chinese afkomst is.

Geschiedenis

China is één van de oudste beschavingen ter wereld met een geschiedenis dat vele eeuwen terug in de tijd gaat. In de 19e eeuw zijn er op het gebied van wetenschap en technologie belangrijke uitvindingen gedaan, zoals de papier-drukkunst, het kompas en de buskruit. Ook werd de beroemde Chinese Muur in deze tijd gebouwd die wel 4000 mijlen lang is. Na een lange periode van bezettingen en burgeroorlogen, werd de regering in 1949 overgenomen door Mao en hiermee werd China een communistische republiek. Het China van nu vertoont zowel verschijnselen van het verleden (zowel in uiterlijk als in cultuur), maar laat ook zeker een ontwikkeld en modern land zien. De grotere steden zijn vergelijkbaar met de steden in de westerse landen, maar buiten deze steden kun je wel degelijk de verschillen tussen rijk en arm merken.

Taal

In China wordt Chinees gesproken, maar hierin zijn variaties: de chinezen in Hong Kong spreken Kantonees en in de rest van China wordt Mandarijn gesproken. Gek genoeg schijnt het Kantonees en het Mandarijn dusdanig verschillend te zijn dat beide elkaar zowel mondeling (als ook schriftelijk) niet kunnen begrijpen. Ook zijn er veel verschillende regionale dialecten die gesproken worden. De Chinese taal heeft geen letters zoals wij dat (in Nederland/Europa) kennen, maar karakters. Deze karakters zijn de ontwikkelde versie van de vroegere hiërogliefen. Het Chinees heeft meer dan 40.000 karakters, maar zelfs een hoog opgeleid iemand zou maar 6.000 karakters kunnen herkennen. Om een krant te kunnen lezen moet je zo’n 3.000 karakters kunnen herkennen.

De Chinese kalender

De Chinese kalender/dierenriem heeft een bepaald dier voor elk jaar. Ben je dus in een bepaald jaar geboren, dan is je “sterrenbeeld” dus dat bepaalde dier dat bij je geboortejaar hoort. Het jaar 2013 is het jaar van het konijn.

Het Chinese nieuwjaar

De meest belangrijke feestdag voor de Chinezen is het vieren van het nieuwe jaar, dat bij hen niet in december plaatsvindt maar in februari. De avond voor het nieuwe jaar komt de familie bij elkaar en eet dan samen een uitgebreide maaltijd. De avond wordt bij middernacht afgesloten met (knal)vuurwerk. Hoe meer lawaai, hoe beter omdat Chinezen geloven dat het lawaai de boze geesten verjaagt. De volgende ochtend komen kinderen hun ouders bezoeken en hun een gelukkig en gezond nieuw jaar te wensen. Ze ontvangen dan van de ouders een rode kleine envelop met geld erin. In China brengt de kleur rood geluk en welvaart.

Eten

Elke regio in China heeft zijn eigen specialiteiten. In het midden en in het westen van China zul je warme gerechten tegenkomen die vaak pittig zijn. In het zuiden en in het noorden serveren ze ook vaak koude gerechten die milder van smaak zijn. De diner tafels zijn veelal rond, omdat er dan een beter overzicht is en een conversatie makkelijker is. De tafels worden gedekt met lege kommen, kleine bordjes en eetstokjes. Wees niet verbaasd als een restaurant geen bestek op tafel heeft liggen of bij navraag ook geen bestek heeft. Het eten wordt in schalen geserveerd in het midden van de tafel en een ieder kan voor zichzelf opscheppen. Wees hierin niet te gulzig, teveel in je kom opscheppen is niet beleefd. Mocht je voor een diner met chinezen zijn uitgenodigd, dan is het heel gewoon dat de gastheer of een andere persoon het eten voor je opschept. Het diner wordt ook gezien als een uiting van gastvrijheid en beleefdheid. Het is ook normaal om te slurpen tijdens het eten en om pitten/botjes op een bordje uit te spugen, wat in veel westerse landen als onbeleefd wordt gezien.

Cultuur en karakter

Er zijn een aantal dingen die je over de Chinezen moet weten, en wel wat er van binnen in hun omgaat. Hoe ze denken en hoe ze met anderen omgaan. Als je dit in je achterhoofd houdt, dan zul je veel van de culturele gebruiken in dit mooie land eerder begrijpen.

Aanzien en status

Voor Chinezen is status en aanzien iets waar ze zich in hun doen en laten veel mee bezighouden. Hoe andere mensen ze zien als persoon, en dan niet alleen personen die belangrijk zijn in hun leven qua status en aanzien (bijvoorbeeld je baas op het werk), maar ook personen die ze in het dagelijkse leven tegenkomen, zoals familie en vrienden. Dit betekent ook dat gezichtsverlies en het verlies van eer en aanzien bij hen als een grote belediging wordt gezien. Houdt er dus rekening mee dat je hen niet voor gek zet (ook niet per ongeluk) waar een ander bij is. Om een voorbeeld te geven van aanzien; bij belangrijke gebeurtenissen zoals huwelijken, recepties en zelfs begrafenissen wordt veel geld en aandacht gespendeerd in een cadeau of organisatie van een feest. Dit om te laten zien dat de genodigde of de organisator van het feest het belangrijk vindt dat de ander het naar hun zin heeft en zijn/haar best heeft gedaan alles goed te laten verlopen. Wordt een cadeau gegeven, dan doet de ontvanger van het cadeau zijn/haar best om de gever bij een volgende gelegenheid nog een beter en groter cadeau te geven! Een voorbeeld van status is dat merkkleding erg belangrijk en hoog in het vaandel staat bij diegene die het kunnen betalen. Zo laten ze ook aan de ander zien dat ze status hebben. Je komt in China daarom veel grote warenhuizen met veel merkkleding tegen.

Connecties en netwerken

Net zoals aanzien en status is het hebben van een hecht netwerk en goede connecties ook belangrijk. Ook omdat dit de status en aanzien ook bevordert en andersom. In China gaat het bevorderen en hebben van connecties verder dan in bijvoorbeeld Nederland. Er wordt meer aandacht en moeite geschonken om relaties en connecties goed te houden, aangezien dit ze in het leven verder op weg kan helpen.

Conversatie

Voor Chinezen is het normaal om zelfs bij een eerste ontmoeting persoonlijke vragen te stellen, zoals over je leeftijd of inkomen. Ze zullen tegenover vrienden en familie ook bijna nooit dankjewel zeggen omdat ze dit als een onnodige formaliteit zien. Met vrienden en familie ben je altijd dankbaar, dit hoef je niet expliciet uit te spreken, is de redenatie hiervoor. Stilte in een conversatie wordt ook niet gezien als negatief of als zwakte, vaak is datgene wat je niet uitspreekt belangrijker dan wat je wel uitspreekt. In een officiële vergadering in China zullen alleen de belangrijke mensen in de vergadering spreken, en alle vragen die er zijn zullen ook alleen aan die personen gesteld moeten worden.