Het bijzondere huwelijk van Diego Rivera en Frida Kahlo

De beroemde Mexicaanse schilders Diego Rivera (1886-1957) en Frida Kahlo (1907-1954) hadden voor hun tijd een bijzonder huwelijk en niet alleen omdat beiden er verscheidene minnaars op nahielden. Het duurde van 1929 tot Frida’s dood, met een tussenperiode van enkele maanden, waarin Frida Diego had verlaten.

Diego

Toen hij Frida op een feestje ontmoette was Diego al twee keer eerder getrouwd geweest. Zijn eerste vrouw, de Russische Angeline Beloff (1879-1969), ontmoette hij in Brugge in het jaar 1909. Dat gebeurde in een periode, waarin de schilder sinds 1907 in Europa verbleef en daar de belangrijkste kunstenaars van het moment leerde kennen. Twee jaar later zouden ze trouwen. Uit dit huwelijk werd in 1916 een zoon, Diego, geboren die na veertien maanden al overleed. Ook had Rivera nog een dochter bij een tussentijdse minnares, die hij nooit erkend heeft. In 1921 werd het huwelijk ontbonden, waarna Rivera naar zijn geboorteland terugkeerde en in 1922 opnieuw trouwde, nu met de Mexicaanse Guadalupe Marín (1895-1983). Ze kregen een dochter, Lupe. In 1927 was de scheiding al weer een feit.

Frida

Frida was nog maar 22 jaar toen ze in augustus 1929 met de meer dan twintg jaar oudere Diego trouwde. Maar ze had eigenlijk al een heel leven achter zich. Op haar zesde had ze polio gekregen aan haar rechterbeen, dat daardoor altijd zwakker en kwetsbaarder zou blijven. In 1925, op haar achttiende, had een busongeluk dat nog verergerd. Doordat een stuk leuning via haar linkerzij haar lichaam binnen was gedrongen, brak ze haar slechte been op elf plaatsen. Bovendien brak ze haar ruggengraat, haar ribben en heup, en een voet, waardoor ze maandenlang op bed had moeten blijven. Dat was de periode, waarin ze besloot te gaan schilderen.

Eerste huwelijksperiode

Het huwelijk van Diego en Frida begon al met een poging van Rivera´s tweede vrouw om het feest te verstoren. Niet lang daarna zou Frida erachter komen dat ze geen kinderen kon krijgen, dankzij dat ongeluk van 1925, waarbij ook haar voortplantingsorganen waren geraakt. Ze kreeg een bloederige miskraam.
Ondertussen had Diego al laten zien dat hij absoluut niet zomaar monogaan kon blijven. Frida wist van zijn romances en leed er aanvankelijk onder. Toch accepteerde ze ze. Wat ze wilde was bij haar man zijn en hem volgen, of het nou in Mexico was, naar Frankrijk of naar de Verenigde Staten. Iin 1930 en 1931 had Diego in het latste land diverse opdrachten voor het maken van muurschilderingen. Zijn roem was hem vooruitgestevend sinds hij in 1921 van de Mexicaanse regering samen met twee collega’s, José Clemente Orozco (1883-1949) en David Alfaro Siqueiros (1886-1974), de opdracht had gekregen voor het project ‘Renacimiento Muralista Mexicano’, een serie fresco’s op de muren van openbare gebouwen. In de Verenigde Staten leerde Frida in 1931 de fotograaf van Hongaarse origine Nickolas Muray (1892-1965) kennen. Tot 1941 zou ze daarmee een liefdesrelatie blijven onderhouden. Ook had ze een korte en stormachtige relatie met de Japanse beeldhouwer Isamu Noguchi (1904-1988), met wie ze tot aan haar dood bevriend zou blijven.

Leon Trotsky
In de periode, waarin Trotsky (1879-1940) en zijn vrouw, Natalia Sedova, bij het echtpaar in huis woonde, kreeg Frida een liefdesrelatie met de revolutionair, die slechts enige tijd zou duren omdat ze hem al snel zou vervelen. Het Russische echtpaar is in hun huis gebleven tot de scheiding van Frida en Diego in 1939, toen Frida erachter was gekomen dat haar man een relatie had met haar zus Cristina.

Al gedurende zijn periode in Europa was Diego Rivera in aanraking gekomen met het marxisme. Later, in de twintiger jaren, werden hij en Frida actief binnen de Mexicaanse Communistische Partij (PCM) en rond 1929 verbleef Rivera zelfs enkele maanden in de Sovjet-Unie. In het conflict tussen Stalin en Trotsky dat vlak daarna uitbrak en wat eindigde met de verbanning van de laatste, stelde Rivera zich achter Trotsky. De PCM koos echter de kant van Stalin en toen het paar Trotsky in 1936 in hun huis opnam, werd het dan ook meteen uit de partij gezet.

Na zijn verhuizing uit het huis van Diego en Frida werden er in1940 twee moordaanslagen op Trotsky gepleegd. Bij de eerste was een collega van Rivera en stalinist, de eerdergenoemde David Alfaro Siqueiros, betrokken. Trotsky en zijn vrouw overleefden meer dan tweehonderd schoten. Na de tweede, gepleegd door Ramón Mercader, liet hij uiteindelijk het leven.

Tweede huwelijksperiode

Een jaar na de scheiding van Frida en Diego besloten ze te hertrouwden. Rivera was erachter gekomen dat de tijd, die hij met Frida had doorgebracht, de mooiste van zijn leven was geweest. Frida eiste wel in het huwelijkscontract een clausule, waarin kwam te staan dat ze geen seksuele omgang met haar man hoefde te hebben. Dit tweede huwelijk duurde tot 13 juli 1954, toen Frida Kahlo overleed, vermoedelijk door zelfmoord.

Wederzijdse invloeden

Frida Kahlo was als schilderes autodidact. Ze had een naïeve, surrealistische stijl, vol symbolisme en folkloristische elementen. Aanvankelijkk was de invloed van Rivera meer dan manifest. Toen deze in de aula van de school, waar Frida Kahlo voor haar ongeluk studeerde, een muurschildering, genaamd ‘Creación’ maakte, kwam ze er als meisje regelmatig kijken. Dat was voordat ze elkaar hadden leren kennen. Later, na het ongeluk en toen Frida was begonnen met schilderen, bezocht ze enkele keren een Ministerie, waar Diego Rivera op dat moment aan één van zijn fresco’s werkte. Toen ook toonde ze hem enkele van haar eerste schilderijen. Rivera stimuleerde haar om verder te gaan, zei dat ze talent had. dat was een belangrijk moment voor Frida en haar verdere carrière als schilderes.

In 1928, schilderde Frida Kahlo een portret van haar zus, Cristina, waarin de invloed van de schilderstijl van Diego Rivera duidelijk te zien is. Later, na hun huwelijk, stimuleerde Diego Frida om de Mexicaanse volkskunst trouw te blijven in haar schilderijen. Vervolgens schilderde Frida ‘Dos mujeres’ (‘Twee vrouwen’), wat wordt beschouwd als het schilderij, waarin de meeste invloed van de muurschilderingen van Rivera te zien is. Frida Kahlo was een aanhangster van de theoriën van Adolfo Best Maugard, die vond in 1923 schreef dat de Mexicaanse kunst terug moest keren naar zijn Indiaanse verleden.

Diego Rivera liet vooral muurschilderingen na, veelal in een historisch perspectief en met Precolombiaanse en mythologische elementen. De figuur van zijn echtgenote, Frida Kahlo, komt daar meerdere malen in tevoorschijn.

Enkele andere feiten

Na haar ongeluk werd Frida Kahlo meer dan dertig keer geopereerd, zonder dat er veel verbetering in haar situatie kwam. Ze heeft haar hele leven ondraaglijke pijnen gehad.

Frida Kahlo zei in de laatste jaren van haar huwelijk over haar man: ‘Ik heb twee ongelukken gehad. De tweede van hen was mijn man’.

Angeline Beloff, Rivera´s eerste vrouw, kon doordat haar ex-man haar de alimentatie niet betaalde, pas in 1932 naar Mexico reizen, waar ze ontdekte dat hij intussen al voor de derde keer getrouwd was. Daarna is ze in het land gebleven. Omdat ze zelf schilderde en beeldhouwde, is ze daarin les gaan geven om de kost te verdienen. Ze was o.a. medeoprichtster van de 'Salón de la Plástica Mexicana' in 1949.

Guadalupe Marín, Rivera´s tweede vrouw, schreef in 1938 de autobiografische roman ‘La única’ (‘De enige’).

In 1938 had Frida Kahlo haar eerste individuele expositie, in de Julien Levy Gallery in New York.

In 1940 keerde Diego Rivera terug naar de Verenigde Staten om in San Francisco een muurschildering te maken Golden Gate Intenational Exposition te San Francisco.

In 1947 maakten David Alfaro Siqueiros en Diego Rivera een einde aan hun politieke meningsverschillen. Vervolgens richtten ze samen een commissie voor muralistische schilderkunst op.

Diego Rivera hertrouwde in 1955 met Emma Hurtado.

Diego Rivera overleed op 24 november 1957 in Mexico Stad.

Frida Kahlo liet 143 schilderijen na, waarvan 55 zelfporrtetten. Daarnaast maakte ze vele tekeningen.

Het enige naaktschilderij, waarop Frida voorkomt, werd in 1930 gemaakt door haar man. Het toont haar terwijl ze op een stoel zit, met haar magere been onder het andere, opdat die niet opvalt.

Lupe Rivera Marín, de dochter van Diego Rivera, en stiefdochter van Frida Kahlo, zei over de laatste dat ze een' icoon van decadentie' was.