Frida Kahlo, een schilderes vol magische verrassingen

Frida Kahlo was een Mexicaanse schilderes. Het werk van Frida Kahlo kenmerkt zich door vrolijke kleuren, aangrijpende en soms schokkende onderwerpen, een surrealistische sfeer en invloed uit de Mexicaanse folk kunst. Kahlo heeft 143 schilderijen nagelaten waarvan 55 zelfportretten die een prachtige vrouw met doorgegroeide wenkbrauwen laten zien die haar kleding en sieraden ook als een manier zag om zich artistiek te uiten.

Busongeluk

Frida Kahlo werd geboren in op 6 juli 1907 in Coyoacán, toen een voorstad van, nu een wijk in Mexico-stad. Op haar zesde werd ze getroffen door kinderverlamming. Als gevolg daarvan bleef ze haar hele leven wat mank lopen en was haar rechterbeen iets dunner dan haar linker. Op haar achttiende, op 17 september 1925 , slaat het noodlot opnieuw toe. Wanneer Frida in een bus zit wordt deze geramd door een metro. De gevolgen zijn verschrikkelijk: een ijzeren staaf is het lichaam van Frida binnengedrongen. Haar ribben en heup zijn gebroken, haar rechterbeen ook en dan wel op elf plaatsen en haar voet is verbrijzeld. Ze is drie maanden aan bed gekluisterd waarvan ze de eerste maand in het ziekenhuis doorbrengt. Na die drie maanden lijkt ze genezen maar na een jaar blijkt het tegendeel waar: er is een breuk in haar wervel over het hoofd gezien. Opnieuw is ze, maar nu zo’n driekwart jaar, in korsetten gesnoerd aan bed gekluisterd, ze lijdt daarbij helse pijnen. Omdat ze zich zo verveelt, begint ze te tekenen en te schilderen. Haar moeder hangt een spiegel boven haar bed zodat Frida ook zichzelf kan portretteren. Voor haar ongeluk wilde Frida graag arts worden en had ze nooit gedacht aan een artistieke carrière. Na haar ongeluk besluit ze schilderes te worden.

Diego Rivera

In 1929 trouwt Frida met Diego Rivera, de bekendste schilder van Mexico vooral bekend om zijn enorme muurschilderingen. In 1930 verhuizen ze voor vier jaar naar de Verenigde Staten. Door haar ongeluk kan Frida geen kinderen voldragen, ze heeft een aantal ingrijpende, pijnlijke miskramen. Frida en Diego hebben een stormachtige relatie waarbij beiden regelmatig vreemd gaan, Frida zowel met mannen als met vrouwen. Wanneer Diego haar bedriegt met haar zus Cristina, verlaat Frida hem enkele maanden. Diego en Frida zijn en blijven actief in de communistische beweging, in 1937 stelt Frida haar huis beschikbaar aan Leon Trotski, met wie zij ook een verhouding heeft. In 1938 exposeert ze voor het eerst haar werken in New York. Het wordt een groot succes. Een jaar later exposeert ze in Parijs en ontmoet ze daar verschillende surrealisten. In datzelfde jaar, 1939, scheidden Diego en Frida maar het stel lijkt niet met en niet zonder elkaar te kunnen. In 1940 hertrouwen ze. Frida laat in het huwelijkscontract zetten dat ze financieel onafhankelijk van hem blijft en ze geen seksuele omgang met elkaar zullen hebben. Na het overlijden van Frida’s vader in 1941 woont het echtpaar in haar ouderlijke huis (‘het blauwe huis’) in Coyoacán.

Lijden en overlijden

Ondertussen verslechtert de gezondheidstoestand van Frida. Ze heeft veel pijn en moet meerdere operaties ondergaan, zowel aan haar voet als aan haar wervelkolom. In het totaal wordt Frida meer dan dertig maal in haar leven geopereerd. Ze raakt afhankelijk van de morfine en de drank op de pijn dragelijk te houden. Vanaf 1951 is ze genoodzaakt zich per rolstoel voort te bewegen. In april 1953 wordt de eerste tentoonstelling in Mexico die in zijn geheel gewijd is aan Frida’s werk georganiseerd. Frida is aanwezig bij de opening, zij het liggend in een hemelbed. In augustus 1953 wordt haar rechterbeen geamputeerd. In 1954 krijgt ze een longontsteking waar ze maar moeizaam van geneest. Op 13 juli 1954 overlijdt ze tenslotte aan een longembolie. In 1958 wordt het Museo Frida Kahlo geopend in ‘het blauwe huis’. Frida is 47 jaar geworden.