Majoor Bosshardt, je hoort bij niemand

Op 25 juni 2007 is een prachtvrouw overleden. Majoor Bosshardt het gezicht van het Leger des Heils, die de haar aangeboren kunst verstond om met iedere mens op de juiste manier om te kunnen gaan. Hooggeplaatst of dakloos, iedereen liet zij in hun waarde en iedereen was haar even dierbaar. Van 1932 tot aan haar dood is zij aan het Leger, in dienst van de medemens, verbonden geweest.

Wie is Majoor Bosshardt

Op 8 juni 1913 wordt in Utrecht geboren Alida Margaretha Bosshardt. Ze groeide op in een gezin met haar vader die Rooms katholiek was, haar moeder was Hervormd. Ze bezocht de openbare Regentesseschool (een meisjesschool) in Utrecht. Ze was een lastige tiener, ging vroeg van school en werkte vanaf 1927 bij haar oom in de manufacturenwinkel.

Wat is het Leger des Heils

In 1865 is het Leger des Heils Welzijns- en Gezondheidszorg opgericht door William Booth, begonnen als een leger van christenen dat strijdt tegen zowel lichamelijke als geestelijke honger en armoede en dat zich verzet tegen maatschappelijke wantoestanden. Want volgens Booth een hongerige maag heeft geen oren om naar het evangelie te luisteren.

Inmiddels zijn er 215 vestigingen, honderden medewerkers en vrijwilligers die hulp verlenen aan ongeveer 35.000 mensen in nood. Het leger is actief in meer dan 95 landen, waaronder ook ontwikkelingslanden zoals Afrika en Azië waar ook ziekenhuizen en kraamklinieken zijn.

Sinds 1990 is het wederom actief in Oost Europa zoals Rusland, Tsjechië, Letland en Hongarije. Het beginsel van het Leger was, en is nog steeds, dat de mensen in nood geholpen worden, ongeacht hun afkomst, achtergrond, geloof of geaardheid.

Majoor Bosshardt en het Leger des Heils

Nadat ze een bijeenkomst had bijgewoond van het Leger des Heils, had Alida Bosshardt het gevoel dat dit haar roeping was, dat dit was wat God van haar wilde. Het werk dat het leger verrichte sprak haar erg aan. Haar ouders waren het niet helemaal eens met haar keuze, maar op 19 juni 1932 treedt zij toe tot het leger en ging naar de kweekschool van het Leger des Heils in Amstelveen.

Twee jaar later begon zij als officier te werken in het Amsterdamse kindertehuis “De Zonnehoek” op het Rapenburg. Toch werkte zij toen al liever onder de dak- en thuislozen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verboden de Duitsers het Leger des Heils, maar daar trok mevrouw Bosshardt zich niets van aan. In het geheim bleef zij haar werk voortzetten, hielp onder andere veel Joodse kinderen aan schuiladressen. Tijdens de hongerwinter verzamelde ze voedsel voor de kinderen in het kindertehuis. Zoals bij veel verzetstrijders werd ook majoor Bosshardt verraden en gearresteerd. Zij wist te ontsnappen doordat haar ondervragers vergaten de deuren af te sluiten.

Na de oorlogsjaren

Tot 1945 heeft majoor Bosshardt gewerkt in het kindertehuis “De Zonnehoek”. Daarna heeft zij zich heel veel ingezet voor de prostituees op de Wallen, had hun vertrouwen en vierde kerst met ze. Zelfs na haar pensionering bleef zij contact houden door middel van bezoeken, lezingen en preken.

Doordat majoor Bosshardt zo veel door de wijken van de Wallen liep, was zij verbaast dat het Leger niet actief was in zulk een wijk, waar niet alleen prostituees werkzaam waren, maar ook veel daklozen verbleven. In 1948 kreeg ze van het Leger fl 100,--, een vlag en de zegen van de leiding. Dit was het begin om een centrum op te zetten in de wijk waar majoor Bosshardt het zo nodig vond. Wel moest ze zelf werkruimte zoeken en een plaats om te wonen.

Ze startte het Goodwillcentrum of centra Amsterdam met enkele vrijwilligers. Inmiddels werken er naast de vele vrijwilligers ook vele medewerkers. In de periode van 1948 tot 1958 bezocht ze de prostituees. Het Goodwillcentrum heeft inmiddels 3 centra en is uitgegroeid tot een opvang- en zorgcentrum in brede zin.

Majoor Bosshardt is nooit getrouwd geweest, heeft nooit de juiste vrijgezelle man gevonden (dat was voor haar een absolute voorwaarde), heeft altijd verkondigd nooit een seksueel leven gehad te hebben. Dit laatste speelde haar nog wel eens parten wanneer zij de prostituees hielp met hun problemen.

Voor majoor Bosshardt was het evangelisatiewerk altijd belangrijk. “Daardoor zullen mensen andere normen in hun leven accepteren en andere keuzes maken”, aldus de Heilsoldaat. Een stelling was dat evangelisatie niet kan zonder het sociale werk, een boodschap brengen en diensten verlenen. Dat gaat pas hand in hand.

In 1959 verschijnt majoor Bosshardt in het televisieprogramma “Anders dan anderen” en vanaf dat moment is zij een bekende, en geliefde, Nederlander.

Bekende vrienden van de majoor

Majoor Bosshardt verstond de kunst, of liever gezegd had de aangeboren kunst, om met zowel bekendheden, beroemdheden, daklozen en hulpbehoevenden om te gaan. Op de manier die voor haar zo typerend was, kalm rustig en iedereen het gevoel gevend dat iedereen belangrijk is in het leven.

Zo had zij naast de velen onbekende hulpbehoevenden ook een aantal bekende vrienden, zoals onder andere Herman Brood. Zij leerde hem kennen tijdens het tv-programma Villa Felderhof, ze zat samen met hem in een aflevering. Al langer bestaat haar vriendschap met de koningin. In 1965 ging de toenmalige prinses Beatrix, vermomd met pruik en bril, met haar me op bezoek door de Wallen. Helaas lekte dit bezoek uit naar de media, maar de grondslag voor de vriendschap was gelegd.

De majoor met pensioen

In 1978 gaat de inmiddels luitenant-kolonel Bosshardt met pensioen, maar blijft als vrijwilliger aan het Leger des Heils verbonden. In de volksmond blijft ze gewoon majoor Bosshardt, en vindt dit prima.

Majoor Bosshardt hersteld van een hersenbloeding, het dwingt haar wel te stoppen met het verspreiden van het blad “De Strijdkreet”. Tot 2005 bleef zij echter wel zieken bezoeken, lezingen geven en spreken op congressen en kerkdiensten. Zij verscheen nog regelmatig op televisie, zo ook op 11 augustus 2005 waaruit een citaat van de majoor: “Ik denk dat het altijd zinniger is de boodschap van God te brengen dan directeur te zijn van een vuurwerkfabriek”. Hierna werd zij te ziek om haar werk voort te zetten en was aan huis gekluisterd.

Majoor Bosshardt onderscheiden

• In 1966 krijgt zij de hoogste onderscheiding van het Leger des Heils, zij wordt benoemd tot Ridder in de Orde van Oranja Nassau
• In 1975 ontvangt zij de Zilveren medaille van de stad Amsterdam
• In 1977 ontving zij de Prix d´Humanité
• In 2004 eindigt zij op de 16e plaats in de Verkiezing van de Grootste Nederlander aller tijden
• Ook in 2004 ontving zij de Yad Vashem onderscheiding vanwege haar hulp aan Joodse kinderen in de Tweede Wereldoorlog
• In 3005 krijgt zij de Oeuvreprijs van de Society Awards
• Door haar populariteit vernoemde Air Holland een Boeing 757 naar haar

De Majoor Bosshardt Prijs

In 2006 werd De Majoor Bosshardt Prijs ingesteld, een prijs voor iemand die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor een goed doel of de samenleving. Dit is een beeldje van majoor Bosshardt met in haar ene hand de Strijdkreet, in haar andere de collectebus. In Amsterdam werd deze voor de eerste keer uitgereikt aan gezondheidspsycholoog Anton van der Geld. De prijs is naar haar vernoemd door een showbizz entertainmentjournalist Christian Houkes waarover Bosshardt zei: “ ik heb niets speciaals met de showbizz”

De dood van de bekendste heilsoldaat

Op maandagmiddag 25 juni 2007 is majoor Bosshardt op 94 jarige leeftijd in haar woning in Amsterdam overleden. Zij zal worden begraven op 30 juni op De Nieuwe Ooster begraafplaats in Amsterdam.

Majoor Bosshardt Dag

Voortaan zal 8 juni de "Majoor Bosshardt Dag" zijn. Op deze geboortedag wordt een herdenkingsdienst voor haar gehouden. De Majoor Bosshardt Prijs zal ook voortaan op deze dag worden uitgereikt.

Majoor Bosshardt Museum

Op 14 mei 2008 werd in de "Metro" bekend gemaakt dat het bescheiden huisje (aan de Anne Frankstraat) waar de majoor altijd heeft gewoond, wordt omgetoverd tot een museum. De geplande opening is op 8 juni 2008, op de geboortedag van de majoor. Ten tijde van haar leven heeft Majoor Bosshardt veel belangrijke documenten verzameld en gearchiveerd. Hieronder veel over haar werk, maar ook persoonlijke dingen en alle boeken die ooit over haar zijn geschreven.

Het is de bedoeling dat in het museum, naast haar persoonlijke dingen, ook lezingen zullen worden gehouden. Ook kan vanuit dit huisje een begin worden gemaakt met de Bosshardtwanderroute.