Cupido en Valentijnsdag

Cupido
Het symbool van het hart en de pijl stamt af van het verhaal van Cupido. Cupido is een verhaal in de Romeinse mythologie. Je komt het ook tegen onder de titel Amor. Cupido is de goddelijke, eeuwige jonge zoon van Venus, de godin van de liefde. Hij wordt meestal afgebeeld als een jongetje met vleugeltjes en een pijl en boog. Meestal is hij naakt en wordt hij geportretteerd al een mollig jongetje. Volgens de mythe schoot hij magische pijlen in de harten van mensen om hen verliefd te laten worden. Je zou dan verliefd worden op de eerste persoon die je tegenkwam. Hier komt ook de uitdrukking “Liefde op het eerste gezicht” vandaan. Hij had twee soorten pijlen. Eén met een mooie scherpe gouden punt om mensen verliefd te laten worden. En één met een stompe loden schacht om mensen elkaar te laten haten.Valentijnsdag
Het hart met de pijl erdoor staat algemeen bekend als symbool van de liefde. Een symbool dat we veelvuldig terug zien komen op de dag der liefde: Valentijnsdag. Maar heeft de viering van Valentijnsdag ook te maken met het verhaal van Cupido? Dat is niet het geval. De viering van Valentijnsdag is gebaseerd op een christelijk verhaal. De viering valt samen met de feestdag van twee christelijke martelaren met de naam Valentinus. Er is weinig bekend over het leven van deze martelaren. Wel zijn er verschillende legenden rondom deze personen bekend. Eén daarvan gaat over Claudius II. Claudius II verbood jonge mannen om te trouwen. Het huwelijkse leven zou niet goed zijn en zijn leger verzwakken. De priester Valentijn wilde hier niet aan meewerken en voltrok in het geheim huwelijksplechtigheden. Toen Claudius daar achter kwam, liet hij hem arresteren. Volgens een andere legende schreef Valentijn voor zijn executie de eerste Valentijnsbrief. Hij eindigde deze brief met de woorden “van je Valentijn”. Na het lezen van zijn brief genas zijn blinde geliefde op wonderbaarlijke wijze en kon ze weer zien.Er wordt gezegd dat Valentijnsdag geïntroduceerd is om Lupercalia te vervangen. Lupercalia was een Romeins vruchtbaarheidsfeest. Het werd gevierd ter ere van de vruchtbaarheidsgodin Juno. De namen van alle jonge ongehuwde vrouwen werden in een grote kom gestopt. Alle ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken uit de kom. Zo werden deze mensen elkaars partner. Met de opkomst van het christendom werd dit feest verboden. Paus Gelasius I veranderde de naam van het feest in St.-Valentijndag en wijzigde de datum naar 14 februari.