Sint Valentino en Cupido

Op 14 Februari 496 wordt, ruim 200 jaar na de dood van Valentino, de dag uitgeroepen tot een officiële herdenkingsdag, Valentijnsdag. Dit is uitgegroeid tot de dag van de liefde en natuurlijk mag Cupido hier ook niet bij ontbreken. Het welbekende rondborstige, bijna naakte, engeltje met vleugeltjes en een pijl en boog.

Sint Valentino

In Italië, in het dorpje Terni dat op ongeveer 100 km ten noorden van Rome ligt, wordt in het jaar 175 Valentino geboren. Hij wordt de eerste bisschop van Terni als hij 22 jaar is, namelijk in 197. Als bisschop gaf hij de voorkeur aan de liefde boven de kerkelijke regels. Hij huwde namelijk een “heidense” soldaat en een christelijk meisje. Door deze daad werd Valentino op handen gedragen door de bevolking van de provincie Umbrië. Dit was niet het enige huwelijk dat hij voltrok en helaas, ook zijn verrader sliep niet. Hij werd verraden aan de keizer, een man die flinke vervolgingen uitgeschreven had tegen de christenen.
Valentino wordt gevangen genomen en sterft, op 14 februari 273, als gevolg van de martelingen. De keizer bang voor rellen van zijn volgelingen laat hem heel snel begraven bij de tweede mijlpaal van de weg die naar Rome leidt. Helaas voor de keizer werden de stoffelijke overschotten van de bisschop toch gevonden en overgebracht naar Terni om hem opnieuw te begraven. Hier rust hij nog altijd.

Valentino had een grote tuin vol met prachtige bloemen, waar alle kinderen uit de omgeving mochten komen om in de tuin te spelen. Valentino genoot van al die spelende kinderen in zijn tuin. Omdat hij zeker wilde zijn dat ieder kind ´s avonds weer netjes en snel naar huis ging, gaf hij elk van hen de zegen en een roos voor hun moeder.

Op een dag hoorde hij twee mensen in zijn tuin ruzie maken, twee geliefden. Hij ging naar hen toe en overhandigde hen een roos tezamen met verzoenende woorden. De roos was voorzien van magische krachten en Valentijn vroeg hen de roos samen vast te houden. Enige tijd later kwamen de zelfde twee mensen terug bij Valentino om hem hun zegen voor hun huwelijk te vragen. ,

Nadat de soldaten hem gevangen hadden genomen maakte Valentino zich veel zorgen over de kinderen, die in een klap zonder veilige speelplaats komen te zitten. Hulp kwam van de Heer, twee duiven uit de tuin van Valentino kwamen naar de gevangenis en gingen zitten op de tralies van zijn venster. Valentino bond beide duiven iets om de nek, de ene een zakje in de vorm van een hartje met daarin een brief en de andere duif een sleuteltje. Dit was het sleuteltje van zijn tuin en op het briefje stond “aan de kinderen waarvan ik hou, van uw Valentijn”.

In 496 heeft Paus Galesius I 14 februari tot een officiële gedenkdag van Valentijn gemaakt.

Cupido

Hij wordt meestal afgebeeld als een (bijna) naakt jongetje met gouden vleugeltjes op zijn rug en met een pijl en boog in zijn handen. De pijlen waren goud met duivenveren. Schoot hij een pijl op iemand, mens of god, af dan werd die opslag verliefd op de eerst mens hij of zij ziet. Schoot hij met loden pijlen met uilenveren, dan bereikte hij namelijk precies het tegenovergestelde: Haat.

Omdat zijn moeder Venus vond dat hij zo klein bleef raadpleegde zij de godin Themis (godin van de wijsheid) en kreeg het advies Cupido een broertje of zusje te geven. Het zusje, Anteros geheten en dat wederliefde betekend, gaf haar broertje zoveel liefde, dat Cupido gelukkig weer een stukje groeide.

Anteros was het tegenovergestelde van Cupido. Haar broer strooide met liefde, Anteros nam de mensen de liefde af als zij de liefde wel in ontvangst namen, maar die niet terug gaven.