Volksliederen provincies Nederland

Volksliederen alle provincies Nederland: Groningen, Drenthe, Flevoland, Friesland, Gelderland, Limburg, Noord-Brabant, Zuid-Holland, Noord-Holland, Utrecht, Zeeland en Overijssel.

Volksliederen

• Volkslied Groningen
• Volkslied Drenthe
• Volkslied Flevoland
• Volkslied Friesland
• Volkslied Gelderland
• Volkslied Limburg
• Volkslied Noord-Brabant
• Volkslied Zuid-Holland
• Volkslied Noord-Holland
• Volkslied Utrecht
• Volkslied Zeeland
• Volkslied Overijssel

Volkslied Groningen

Grönnens laid

Van Lauwerzee tot Dollard tou,
van Drenthe tot aan t Wad,
Doar gruit en bluit ain wonderlaand.
Rondom ain wondre stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!

Doar broest de zee, doar hoelt de wind,
doar soest t aan diek en Wad,
Moar rusteg waarkt en wuilt het volk,
het volk van Loug en Stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!

Doar woont de dege degelkhaid,
de wille, vast as stoal
Doar vuilt het haart, wat tonge sprekt,
in richt- en slichte toal.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!

Vertaling

Van de Lauwerszee tot aan de Dollard,
van Drenthe tot aan het Wad,
Daar groeit en bloeit een wonderland.
Rondom een wonder stad.
Een pronkjuweel in een gouden rand
is Groningen, Stad en Ommeland;
Een pronkjuweel in een gouden rand
is Stad en Ommeland!

Daar bruist de zee, daar loeit de wind,
daar waait het aan de dijk en het wad,
Maar rustig werkt en wroet het volk,
het volk van het dorp en de stad.
Een pronkjuweel in gouden rand
is Groningen, Stad en Ommeland;
Een pronkjuweel in gouden rand
is Stad en Ommeland!

Daar woont de goede degelijkheid,
de wil, zo hard als staal
Daar voelt het hart, wat de tong spreekt,
in goede en kromme taal.
Een pronkjuweel in gouden rand
is Groningen, Stad en Ommeland;
Een pronkjuweel in gouden rand
is Stad en Ommeland!

Volkslied Drenthe

In 1928 is Volkslied Drenthe door Jan Uilenberg geschreven. Mijn Drenthe, zoals het lied heet, is niet officieel Volkslied Drenthe. Er zijn ook twijfels over of het lied van oorsprong misschien in het Drents dialect geschreven is, ergens in de 19de eeuw.

Mijn Drenthe

Ik heb u lief, mijn heerlijk landje,
Mijn eenig Drentheland,
Ik min de eenvoud in uw schoonheid,
'k Heb u mijn hart verpand.
Mijn taak vervuld' ik blijde,
Waarheen ook plicht mij riep,
Uw geest was 't, die mij leidde,
Daarom vergeet 'k u niet.

'k Hoor nog de lieve, held're klokjes,
bij zinkend' avondzon,
Als schaapjes keerden van de heide,
En moeder met ons zong.
O, kon ik nog eens horen,
Dat lied in 't schemeruur,
En vaders schoon vertelsel,
Bij 't vrolijk knappend vuur!

'k Zie nog uw brink met forsche eiken,
Waar ik mijn makkers vond,
Waar ik mijn tenen mandje vulde,
Met eikels, glad en rond.
Daar bij die oude linde,
Kwam 'k met mijn vrienden saam,
Zo menig vriend ging henen,
De schors bewaart zijn naam.

De ruige boswal langs uw velden,
Was mijn luilekkerland,
Die gaf mij lekk're, zoete bramen,
Uit milde, gulle hand.
Daar gaarde ik de brandstof,
Voor 't oud en heilig vuur,
Als lente's adem wekte,
Uit sluim'rende natuur.

Waar nog de held're, koele veldplas,
Uw vredig beekje voedt,
Daar in dat wijde, bruine heivlak,
Waar wilp en korhoen broedt.
Daar koelde ik mijn leden,
In 't nat van zuiv're wel,
Daar heb ik leren zwieren,
Op ijzers, blank en snel.

Die beelden uit dat zoet verleden,
Wat bleven zij bij mij!
Vaak heb ik zwaren strijd gestreden,
Dan hielpen, sterkten zij.
En nu, ten volle dankbaar,
Wijd 'k u mijn beste lied,
Mijn heilrijk, heerlijk Drenthe,
Vergeten kan 'k u niet!

Volkslied Flevoland

Volkslied Flevoland is in het Nederlands geschreven en bestaat uit 3 coupletten, waarvan meestal alleen het eerste gezongen wordt. Volkslied Flevoland is geschreven door Mak Zeiler, op de melodie van Riemer van der Meulen. In dit volkslied staat de overwinning op het water centraal, omdat Flevoland natuurlijk drooggelegd land is.

Waar wij steden doen verrijzen

Waar wij steden doen verrijzen
op de bodem van de zee,
onder Hollands wolkenhemel
tellen wij als twaalfde mee.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te wonen,
mijn geliefde Flevoland!

Land gemaakt door mensenhanden,
vol vertrouwen en met kracht.
Waar de zee werd teruggedrongen
die zoveel verschrikking bracht.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te werken,
mijn geliefde Flevoland!

De natuur laat zich hier gelden
dieren kiezen nest of hol.
En de wijde vergezichten
stemmen ons zo vreugdevol.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te leven,
mijn geliefde Flevoland!

Volkslied Friesland

Eeltsje Halbertsma heeft het Friese volkslied geschreven, dat heet De âlde Friezen. In 1876 heeft Jacobus van Loon dit lied bewerkt tot het volkslied dat het nu is. De melodie waarop het lied gezongen wordt is gecomponeerd door Heinrich Schnoor.

De âlde Friezen

Frysk bloed tsjoch op! Wol no ris brûze en siede,
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d'ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.

Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!

Hoe ek fan oermacht, need en see betrutsen,
Oerâlde, leave Fryske grûn,
Nea waard dy fêste, taaie bân ferbrutsen,
Dy't Friezen oan har lân ferbûn.

Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!

Fan bûgjen frjemd, bleau by 't âld folk yn eare,
Syn namme en taal, syn frije sin;
Syn wurd wie wet; rjocht, sljocht en trou syn leare,
En twang, fan wa ek, stie it tsjin.

Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!

Trochloftich folk fan dizze âlde namme,
Wês jimmer op dy âlders grut!
Bliuw ivich fan dy grize, hege stamme
In grien, in krêftich bloeiend leat!

Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!

Vertaling

Fries bloed kom in beweging
Bruis, kook, en bons door onze aderen!
Kom op! Wij bezingen het beste land van de aarde,
Het Friese land vol eer en roem

Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!

Hoe ook door overmacht, nood en zee bedreigd,
Oeroude lieve Friese grond,
Nooit werd die vaste, taaie band verbroken,
Die Friezen aan hun land verbond.

Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!

Buigen was hen vreemd, zo hield het oude volk in ere
Zijn naam en taal, zijn vrijheidszin;
Zijn woord was wet, rechtdoorzee en trouw zijn leer,
En dwang, van wie dan ook, stond het tegen.

Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!

Doorluchtig volk van deze oude naam,
Wees altijd trots op die ouderdom!
Blijf eeuwig van die grijze, hoge stam,
Een groene, een krachtige bloeiende loot!

Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver ver in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!

Volkslied Gelderland

De oude versie van het volkslied (het officiële lied) van Gelderland heet Geldersch Volkslied en is in het Nederlands geschreven door Jan van Riemsdijk. De muziek komt van Rombout van Riemsdijk.

Geldersch volkslied

Gelders dreven zijn de mooiste
In ons dierbaar Nederland.
Vette klei- en heidegronden,
Beken, bosch en heuvelrand.
Ginds deWaal, daar weer de IJssel,
Dan de Maas en ook de Rijn
Geeft ons recht om heel ons leven
Geeft ons recht om heel ons leven
Trotsch op Gelderland te zijn.
Trotsch op Gelderland te zijn.
Waar ons vaderland bebouwd werd
Door den Saksischen Germaan,
Daar werd onze stam geboren,
Daar is Gelderland ontstaan.
En het graan, dat thans geoogst wordt,
Waar het woest en wild eens was
Geeft ons recht om trotsch te wezen,
Geeft ons recht om trotsch te wezen,
Op ons echt Gelders ras.
Op ons echt Gelders ras.
In de dorpen en de steden
Tusschen Brabant en de Zee,
Tussen Utrecht en Westfalen
Heerscht de welvaart en de vreê!
Met je kerken en kasteelen,
Met je huisjes aan den dijk,
Gelderland, jij bent de Parel
Gelderland, jij bent de Parel
Van ons Hollandsch koninkrijk.
Van ons Hollandsch koninkrijk

Het officieuze volkslied van Gelderland

Het nieuwere volkslied, dat nu veel gezongen wordt, is Ons Gelderland, met tekst en muziek van C.J.C. Geerlings.

Ons Gelderland

Waar der beuken breede kronen
Ons heur koele schaduw biên;
Waar we groene dennebosschen,
Paarse heidevelden zien;
Waar de blonde roggeakker
En het beekje ons oog bekoort,
Daar is onze Vale ouwe,
Kost'lijk deel van Gelre's oord.
Kost'lijk deel van Gelre's oord.
Waar bij zomerzon de boomgaard
Kleurig ooft den wand'laar toont,
En de vruchtb're korenakker
Stagen arbeid rijk'lijk loont;
Waar het aorige rivierke
Rustig stroomt langs groenen boord,
Daar is onze rijke Betuw
Kost'lijk deel van Gelre's oord.
Kost'lijk deel van Gelre's oord.
Waar kasteelen statig prijzen
Rond door park en bosch omringd,
Waa het voog'lenkoor zijn lied'ren
In het dichte loover zingt;
Waar het lief'lijk schoon na 't landschap
't Oog des schilders steeds bekoort,
Daar is onze "olde Graafschap",
Kost'lijk deel van Gelre's oord.
Kost'lijk deel van Gelre's oord.

Volkslied Limburg

Limburg heeft een volkslied bestaande uit 4 coupletten, in het oud-Nederlands geschreven. Volkslied Limburg is geschreven door Gerard Krekelberg en de muziek is bedacht door Henri Tijssen, beide in 1909, in Roermond.

In 't bronsgroen eikenhout

Waar in 't bronsgroen eikenhout, 't nachtegaaltje zingt;
Over 't malsche korenveld 't lied des leeuwriks klinkt;
Waar de hoorn des herders schalt langs der beekjes boord:
Daar is mijn Vaderland, Limburgs dierbaar oord!

Waar de breede stroom der Maas, statig zeewaarts vloeit;
Weeldrig sappig veldgewas kostelijk groeit en bloeit;
Bloemengaard en beemd en bosch, overheerlijk gloort:
Daar is mijn Vaderland, Limburgs dierbaar oord!

Waar der vad'ren schoone taal klinkt met held're kracht;
Waar men kloek en fier van aard vreemde praal veracht;
Eigen zeden, eigen schoon, 't hart des volks bekoort:
Daar is mijn Vaderland, Limburgs dierbaar oord!

Waar aan 't oud Oranjehuis, 't volk blijft hou en trouw;
Met ons roemrijk Nederland, één in vreugd en rouw;
Trouw aan plicht en trouw aan God, heerscht van Zuid tot Noord:
Daar is mijn Vaderland, Limburgs dierbaar oord!

Volkslied Noord-Brabant

Het Brabants volkslied is nooit officieel als volkslied aangenomen. Hiermee is Brabant de enige provincie in Nederland zonder eigen volkslied. Het volgende lied is er één die goed in aanmerking zou komen bij de verkiezing van volkslied voor Noord-Brabant. Het is bedacht omstreeks 1929.

Brabantsch Volkslied

Waar de luchten wijder worden,
't Waterland in bos vergaat
En de schone paarse heide
Eenzaam stil te bloeien staat,
Waar de dennen vrolijk jub'len,
't Zonlicht fel door d'akkers slaat,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland.

Waar een volk van stoere eenvoud,
Trouw aan God en trouw aan 't land,
Vreedzaam voor een schaam'le bete
Wroet en werkt in 't schrale zand,
Waarin plicht, vreugd bleef behouden,
Lach en luim de kroon nog spant,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland.

Waar naast ranke torenspitsen
Zwarte schouwen, roetbelaân,
Als twee tekenen van vrede
Hoog in donk're luchten staan,
Waar in soberheid en arbeid
Alle standen samengaan,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland,
Daar is mijn Brabant, lief vaderland.

Volkslied Zuid-Holland

Het Zuid-Hollands volkslied is geschreven in 1950, door L.C. Winkelman. De muziek is bedacht door H.G. Lukkien, beide waren toen der tijd ambtenaren in de provincie Zuid-Holland.

Zuid-Hollands volkslied

Zuid-Holland met je weiden en 't grazende vee,
Je molens, je duinen, je strand en je zee,
Je plassen en meren, aan schoonheid zo rijk,
Je grote rivieren, betoomd door de dijk,
Je akkers met graan, waar de wind over gaat,
Je bloembollenvelden in kleurig gewaad!
Aan jou o, Zuid-Holland, mijn heerlijk land, mijn heerlijk land,
Aan jou o, Zuid-Holland, heb ik mijn hart verpand!
Zuid-Holland, je hoofdstad zo mooi en zo oud,
Je weids 's-Gravenhage, met Plein en Voorhout,
Daar vindt men 't bestuur van Provincie en Land,
Daar wonen ook ambassadeur en gezant.
Daar gingen de graven van Holland op jacht,
Daar zetelt Oranjes doorluchtig geslacht!
Aan jou, o Zuid-Holland, historisch land, historisch land
Aan jou, o Zuid-Holland, heb ik mijn hart verpand!

Volkslied Noord-Holland

Zoals vele andere provinciale volksliederen is ook dat van Noord-Holland in het Nederlands gezongen. Het heet Ik houd van het groen in je wei en werd pas in 2000 als officieel volkslied van Noord-Holland aanvaard. De tekst is een aangepaste tekst uit 1950, geschreven door P.J. Ferdinant. Het is aangepast door Sytze de Vries en de muziek is gecomponeerd door Gerrit Bosch.

Ik houd van het groen in je wei

Noord-Holland, ik houd van het groen in je wei,
Het zwart-wit en rood van je koeien.
Je velden vol molens versieren de Mei
Wanneer alle bollen gaan bloeien.
Het zilveren licht kleurt de lucht op het land.
En zilt komt de zeelucht gewaaid aan je strand
Om't wit van de wolken aan 't hemelse blauw:
Noord-Holland, mijn Holland, hoe houd ik van jou!

Noord-Holland, ik houd van je heerlijke Gooi,
je prachtige Kennemerdreven.
Je meren en brede kanalen zo mooi,
zijn spiegels van waterrijk leven
En zie ik je polders, ontworsteld aan zee,
daar wuift nu het goudgele graan met ons mee.
Het fluitekruid siert met zijn sluier je dijk.
Noord-Holland, mijn Holland, wat ben je toch rijk!

Noord-Holland, ik zie je historische pracht,
bewaard in je talloze steden.
Je huizen getuigen van stoerheid en kracht,
en rijk is je grote verleden.
Een volk waar de één op de ander vertrouwt
en dat aan zijn toekomst nog dagelijks bouwt,
met ieder die aan jou zijn hart heeft verpand.
Daarom ben jij Holland, mijn Holland, mijn land

Volkslied Utrecht

Volkslied Utrecht is in het Nederlands geschreven door een onbekende schrijver. Het gaat voornamelijk over Utrecht als midden van Nederland, centraal gelegen. Wie de muziek gecomponeerd heeft is ook onbekend.

Langs de Vecht en d'oude Rijnstroom

Langs de Vecht en d'oude Rijnstroom
Strekt zich wijd het Stichtse land.
Willibrord ontstak uw fakkel,
Die onblusbaar verder brandt;
Waar 's lands Unie werd geboren,
Utrecht, hart van Nederland!

Utrecht, parel der gewesten,
'k Min Uw bos en lustwarand'.
'n Eigen stempel draagt Uw landschap:
Plas, rivier of heid' en zand,
Weid' en bongerd, bont verscheiden,
Utrecht, hart van Nederland!

Utrecht, nobel, nijver Utrecht,
Middelpunt naar alle kant,
Aan Uw eigen stijl en schoonheid
Houd ik steeds mijn zin verpand.
Blijv' in goed' en kwade dagen:
Utrecht, hart van Nederland!

Volkslied Zeeland

Volkslied Zeeland is in 1919 bedacht tijdens de Eerste Wereldoorlog. De tekst is van J.A. Poldermans, de melodie is gecomponeerd door Jan Morks.

Zeeuws volkslied

Geen dierder plek voor ons op aard,
Geen oord ter wereld meer ons waard,
Dan, waar beschermd door dijk en duin,
Ons toelacht veld en bosch en tuin;
Waar steeds d'aloude Eendracht woont,
En welvaart 's landsmans werk bekroont,
waar klinkt des Leeuwen forsche stem;
'Ik worstel moedig en ontzwem!'

Het land, dat fier zijn zonen prijst,
En ons met trots de namen wijst,
Van Bestevaer en Joost de Moor,
Die blinken zullen d'eeuwen door;
Waarvan in de historieblaên,
De Evertsen en Bankert staan,
Dat immerhoog in eere houdt,
den onverschrokken Naerebout.

Gij, Zeeland, zijt ons eigen land,
Wij dulden hier geen vreemde hand,
Die over ons regeeren zou,
Aan onze vrijheid zijn wij trouw.
Wij hebben slechts één enk'le keus:
'Oranje en Zeeland!' da's de leus!
Zoo blijven wij met hart en mond,
Met lijf en ziel: goed Zeeuwsch goed rond.

Volkslied Overijssel

Volkslied Overijssel is niet in streektaal of dialect geschreven. De schrijver van het lied is onbekend, evenals de componist van de muziek.

Aan de rand van Hollands gouwen

Aan de rand van Hollands gouwen
Over brede IJsselstroom
Ligt daar, lieflijk om t' aanschouwen
Overijssel, fier en vroom.
Waar de Vecht en Regge kronk'len
Door de heuv'len in 't verschiet
Waar de Dinkelgolfjes fonk'len
Ligt het land, dat 'k stil bespied.
'k Heb u lief; g' omvat in glorie
Oudheid, kunst en klederdracht.
Eertijds streden om victorie
Steden - ridders, burchtenmacht.
D' eindeloze twisten brachten
U, mijn land, geen voorspoed aan;
Toch is uit uw leed en klachten
Rijke stedenbloei ontstaan.
Gij bidt God, dat Hij op 't zaaien
Rijpen doet 't gestrooide zaad;
Dat ge dankbaar 't graan moogt maaien
Als het uur van oogsten slaat.
Oversticht, uw schone weiden,
Horizonten, paarse hei
Boeien hart en ziele beide
Van uw volk, gij zijt van mij.