Sir Arthur Conan Doyle

Er bestaat een aantal fictieve personages die beroemder zijn dan de mensen die ze verzonnen hebben. Denk maar aan Peter Pan: van hem zullen meer mensen gehoord hebben dan van zijn schrijver J.M. Barrie. Hetzelfde geldt voor James Bond – lang niet iedereen weet dat Ian Fleming de boeken over hem geschreven heeft. Ook Sherlock Holmes hoort in dit rijtje thuis. De detective kennen velen, zijn schrijver – Sir Arthur Conan Doyle – is minder bekend. Wie was deze man en hoe kwam hij op het idee om over Sherlock Holmes te schrijven?

Jeugd

Arthur Ignatius Conan Doyle, zoals de schrijver van Sherlock Holmes voluit heet, werd op 22 mei 1859 geboren in het Schotse Edinburgh. Hij was het tweede kind van Charles en Mary Doyle, na hem zouden er nog acht kinderen volgen. Conan Doyle’s vader Charles wilde graag zijn geld verdienen als artiest. Dit lukte echter niet goed en hij raakte verslaafd aan de drank. Later werd hij zelfs opgenomen in diverse psychiatrische inrichtingen, iets wat een schande was voor zijn streng rooms-katholieke familie. Moeder Mary werd door Charles’ problemen gedwongen huurders in huis te nemen. Een van hen, Dr. Bryan Waller, hielp Conan Doyle later met zijn carrière als dokter.

Vooral door de problemen met zijn vader had Conan Doyle geen gemakkelijke jeugd. Hij ging echter wel naar school en kon goed leren. Uiteindelijk begon hij zelfs met studeren aan de Edinburg University met als studiegenoten schrijver J.M. Barrie (Peter Pan) en Robert Louis Stevenson (Treasure Island). Hij koos voor een studie medicijnen, zodat hij dokter kon worden.

Trouwen

Na zijn studie vertrok Conan Doyle uit Edinburgh. Hij heeft er daarna zelf nooit meer gewoond, hij ging er alleen op bezoek bij zijn moeder. Conan Doyle reisde een tijdje mee aan boord van verschillende schepen als dokter voordat hij in Zuid-Afrika legerarts werd tijdens de Boerenoorlog. Hiervoor werd hij in 1902 geridderd en mocht hij ‘Sir’ Arthur Conan Doyle genoemd worden.
Toen hij terugkeerde naar Engeland, opende hij een praktijk in Southsea (een plaats die bij Portsmouth hoort). Hier begon hij ook met schrijven: terwijl hij wachtte tot er een volgend patiënt kwam, schreef hij korte verhalen. In Southsea ontmoette hij ook zijn eerste vrouw, Louise Hawkins, de zus van één van zijn patiënten. Ze trouwden in 1885 en kregen samen twee kinderen: Mary en Kingsley.

In 1893 overleed Conan Doyle’s vader in het Crichton Royal Institution, een psychiatrische inrichting vlakbij Dumfries. In hetzelfde jaar kreeg Louise te horen dat ze ongeneeslijke tuberculose had. Omdat Conan Doyle natuurlijk dokter was, voelde hij zich erg schuldig dat hij niet eerder door had gehad dat zijn vrouw ziek was. Toen Louise een aantal jaar later door haar ziekte invalide was geworden, begon Conan Doyle een affaire met de toen vierentwintigjarige Jean Leckie, die veel jonger was dan hij. Ze hielden hun affaire geheim voor Louise, die in 1906 overleed. Een jaar later trouwde Conan Doyle met Jean Leckie. Ze kregen samen nog drie kinderen.

Latere leven

Als Conan Doyle niet aan het werk was of aan het schrijven, hield hij ervan om sportief bezig te zijn. Zijn hobby’s waren cricket en golf spelen en hij hield van skiën. Toen hij ouder werd, kreeg hij meer interesse in het spiritisme. Volgens vrienden van hem had dit te maken met het overlijden van zijn zoon Kingsley uit zijn eerste huwelijk, die tijdens de Eerste Wereldoorlog om het leven kwam. Ook geloofde hij dat elfjes echt bestonden, waarover hij schreef in zijn boek The Coming of the Fairies in 1921.

Sherlock Holmes

Tijdens zijn leven was Conan Doyle een grote bewonderaar van het werk van de Amerikaanse schrijver Edgar Allan Poe. Dit leidde ertoe dat hij zelf ook detectiveverhalen begon te schrijven. Naast de Sherlock Holmes-verhalen heeft hij nog ongeveer dertig andere boeken gepubliceerd, waarvan velen een verzameling van korte verhalen zijn. Hoe Conan Doyle Sherlock Holmes precies bedacht heeft, is niet bekend, maar het zou te maken kunnen hebben met de Jack the Ripper moorden van 1888. Omdat de politie hem niet te pakken kon krijgen, zou Conan Doyle bedacht hebben dat ze een slimme detective nodig hadden om de zaak op te lossen. Hij baseerde zijn detective, die hij Sherlock Holmes noemde, op Dr. Joseph Bell, die één van zijn leraren was geweest tijdens zijn studie aan de Edinburgh University.

Het eerste Sherlock Holmes verhaal dat Conan Doyle schreef, was A Study in Scarlet. Het werd drie keer afgewezen voordat het uiteindelijk in 1887 gepubliceerd werd in het Beeton’s Christmas Annual. Het boekje was binnen twee weken uitverkocht. A Study in Scarlet werd daarop apart uitgebracht met illustraties gemaakt door Conan Doyle’s vader. Sherlock Holmes werd pas echt bekend toen zijn verhalen gepubliceerd werden in het tijdschrift The Strand tussen 1891 en 1927. Conan Doyle had nooit het plan gehad om zoveel verhalen over de detective te schrijven en probeerde zelfs tussentijds Sherlock te ‘vermoorden’: in The Final Problem liet hij de detective om het leven komen bij de Reichenbach Falls in 1893. Na een stroom van protest van zijn lezers begon hij toch weer te schrijven over Sherlock Holmes, met als resultaat dat er tegenwoordig wel standbeelden te vinden zijn van de detective, maar niet van zijn schrijver. Conan Doyle overleed uiteindelijk in 1930 op 71-jarige leeftijd.