Het leven van Jules Verne

Jules Verne schreef vele boeken die in deze tijd ook nog gelezen worden zoals onder andere "Twintigduizend mijlen onder zee", "De reis om de wereld in tachtig dagen", "Naar het middelpunt der aarde". Veel van zijn boeken zijn verfilmd. Wie was deze science fiction schrijver die ook wel de voorspeller van de toekomst wordt genoemd?

De jeugd van Jules Vernes

Jules Gabriel Verne werd geboren op 8 februari 1828 in het huis van zijn grootmoeder Sophie Marie Adelaide Giulia Allotte de la Fuye op het eiland Feydeau. Hij was de oudste zoon van notaris Pierre Verne en Sophie Allotte de la Fuye. Hij kreeg nog één broer (1829) en drie zussen: Anna (1836), Mathilde (1839) en Mary (1842).

In 1834 gaat hij voor het eerst naar school. Hij volgt katholiek onderwijs op een kostschool in Nantes en leert op deze school lezen, schrijven, rekenen en piano spelen. Zijn lerares was de weduwe van een marine-kapitein die dertig jaar eerder was verdwenen. Ze vertelde haar leerlingen hier geregeld over, fantaserend dat hij misschien was aangespoeld op een onbewoond eiland en nog steeds in leven was.

In 1836 gaat Jules naar de streng katholieke Ecole Saint-Stanislas waar hij les krijgt in Grieks, Latijn, aardrijkskunde, recitatie en zingen.

In 1839 monstert Jules aan als scheepsjongen op de drie-master Coralie. Hij wil naar Indië om daar een koralen halsketting te kopen voor zijn nichtje Caroline. Zijn vader wacht hem op op Paimboeuf en haalt hem van boord. Hij laat zijn zoon beloven voortaan alleen nog maar in gedachten te reizen. Of deze anekdote afkomstig uit een boek geschreven door een nicht van Jules Verne waar is, wordt betwijfeld.

De jonge jaren van Jules Verne

Van 1844 tot 1846 volgt hij samen met zijn broer lessen in retoriek en filosofie aan het Lycée Royal. In 1847 gaat hij naar Parijs om rechten te studeren. Daar leert hij al snel zijn vriend Alexandre Dumas (schrijver van de drie musketiers) kennen. Kort na de kennismaking met Dumas begint ook Jules met schrijven. Hij schreef bijspelen en korte verhalen voor tijdschriften. Na zijn eerste jaar rechtenstudie gaat hij terug naar zijn ouderlijk huis in Nantes.

Terug uit Parijs leert hij Rose Herminie Grossetìere Arnaud kennen. Hij wordt hevig verliefd op haar en zij inspireert hem tot het schrijven van zijn eerste dichtbundel. De ouders van Herminie zien echter niets in een relatie met een jonge student en zij laten hun dochter op 19 juli 1848 trouwen met een tien jaar oudere man. Verbitterd keert Jules terug naar Parijs om zijn studie rechten voort te zetten.

Jules krijgt nu voor het eerst problemen met zijn gezondheid. Hij krijgt last van maagkrampen en middenoorontstekingen en hij krijgt een aanval van aangezichtsverlamming. De eerste van de vier tijdelijke aangezichtsverlammingen die hij in zijn leven zou krijgen.

In 1852 rond hij zijn studie af, maar vertelt hij zijn ouders ook niet van plan te zijn om op het kantoor van zijn vader te gaan werken. Hij blijft in Parijs en legt zich verder toe op het schrijven.

Het huwelijk van Jules Verne

Tijdens het huwelijk van zijn vriend Auguste Lelarge in maart 1856 maakt Jules kennis met de zus van de bruid, de jonge 26-jarige weduwe Honorine. De jonge Honorine heeft twee dochtertjes, iets waar Jules beslist niet blij mee is. Toch besluit hij met Honorine te trouwen op 10 januari 1857. Het echtpaar betrekt samen met de twee meisjes een appartement aan de Boulevard Poissoniere in Parijs.

In de jaren tussen 1856 en 1860 ondernemen Jules en zijn vrouw een reis naar de Britse eilanden. Het huwelijk brengt Jules niet wat hij ervan verwacht had, zijn vrouw begint hem al snel te vervelen. In 1858 krijgt Jules Verne voor de derde keer een aangezichtsverlamming. In 1859 ontmoet hij Estelle Hénin, getrouwd met Charles Duchesne. De twee beginnen een verhouding. Wanneer Estelle overlijdt in het kraambed bij de geboorte van haar dochter Mary (1865) is het niet duidelijk wie de vader is van de baby, Jules of Charles.

Op 4 augustus 1861 bevalt Honorine van een zoon (Michel). Jules is totaal niet voorbereidt om deze nieuwe verantwoordelijkheid en is ook niet aanwezig bij de geboorte van zijn enige zoon. Hij maakt op dat moment een reis door Zweden en Denemarken.

In 1862 lukt het Jules eindelijk om een uitgever geïnteresseerd te krijgen voor zijn boeken en vanaf dat moment kan Jules Verne gaan leven van zijn verhalen. Zijn eerste boek “Vijf weken in een luchtballon” komt uit in 1863. Hierna volgen ieder jaar één a twee boeken.

De latere jaren van Jules Verne

In 1886 probeert Gaston (de favoriete neef van Verne) hem te vermoorden. Hij vuurt twee kogels op Jules af, waarvan één hem raakt in zijn scheenbeen. De rest van zijn leven zal Jules mank lopen. De neef brengt zijn verdere leven door in een psychiatrische instelling.

Op 27 augustus in 1897 overlijdt zijn broer, steun en toeverlaat Paul aan hartproblemen.

Jules overleed op 24 maart 1905 in Amiens en werd daar op 28 maart begraven. Na zijn dood komen er nog verschillende werken van zijn hand, bewerkt voor publicatie door zijn zoon Michel uit.