Een levensbeschrijving van de gebedsgenezer Raspoetin

Een levensbeschrijving van de Russische gebedsgenezer Raspoetin. Over zijn jeugd, zijn leven in St. Petersburg, zijn wonderen, zijn invloed op de Romanov familie en zijn uiteindelijke dood

Zijn jeugd

Grigori Efimovich Raspoetin was geboren in het dorpje Pokrovskoe in de provincie Tobolsk in Tyumen Oblast in Siberië. Pokrovskoe ligt langs de Toura rivier en is niet ver van het Oeral gebergte. Zijn geboortedatum is 10 juli 1869. Raspoetin was net als zijn vader niet meer als een woeste boer. In zijn geboorteplaats had hij al jong de reputatie van, paardendief, dronkelap, verleider van jonge meisjes en nietsnut. Hij ging niet naar school, en bleef zijn hele leven praktisch analfabeet.

Maar er was iets mysterieus aan hem, mensen beweerde dat hij speciale krachten had. Dat werd voor het eerst bewezen toen hij nog erg jong was. Op een dag, toen Raspoetin ziek in bed lag, was zijn vader met een paar mannen aan het discussiëren over een paard dat gestolen was. Plotseling kwam Raspoetin erbij en wees een van de mannen aan en beschuldigde hem ervan het paard te hebben gestolen. Later bleek het nog waar te zijn ook, niemand begreep hoe Raspoetin het had kunnen weten want hij was al dagen het huis niet meer uit geweest.

Tijdens Raspoetins jeugd, kreeg zijn vader vaak bezoek van rondreizende monniken die hun verhalen aan hem vertelden. Raspoetin was gefascineerd door hun verhalen. En op 18 jarige leeftijd besloot hij uiteindelijk een reis te maken naar een klooster honderden kilometers verder. Hij reisde te voet. Hij bleef een tijdje in het klooster, terwijl hij daar was, kwam hij in contact met een sekte die zich bezighielden met “vergeven van de zonde”. Eigenlijk hield dit in dat iemand in opdracht moest zondigen en dan om vergiffenis aan de rest moest vragen, waarna zij deelnamen aan orgies. Raspoetins reactie op deze sekte is niet bekend.

Toen hij 19 jaar was, keerde Raspoetin terug naar Pokrovskoe en trouwde met Praskovia Fyodorovna. Zij kregen drie kinderen: Dimitri ( 1897 ), Maria ( 1898 ) en Varvara ( 1900 ).

Later begon Raspoetin weer te reizen, hij reisde te voet langs allerlei kloosters door Rusland en ook door Griekenland. Mensen die hem ontmoet hadden beweerde dat zij waren genezen door zijn aanraking of zijn gebeden, en hij deed ook voorspellingen die soms ook nog uitkwamen, zo voorspelde hij eens een droogte van drie maanden op een dag af nauwkeurig. Maar daarmee kwamen ook de roddels dat hij tijdens zijn reizen vrouwen verkrachtte, en als hij thuis was, zo vertelden de buren, zou hij in de kelder orgies houden. Alle roddels, de goede en de kwade zijn nooit echt bewezen.

Op een dag hadden de mensen in het dorp een priester erbij geroepen om over hem te oordelen. Maar hij vond niks schandelijks. Ook is tijdens een van zijn reizen een vrouw naar de politie gegaan om hem aan te geven vanwege verkrachting. De politie geloofde haar niet, want Raspoetin was honderden kilometers verder weg. Dit betekend natuurlijk niet dat hij nooit iets deed, maar het laat wel zien dat vele mensen hem vals beschuldigden om zijn reputatie te vernietigen.

Sint Petersburg

Raspoetins eerste reis in de richting van Sint Petersburg was in 1902, toen bezocht hij het stadje Kazan bij de Wolga rivier. Hij leerde over de Europese cultuur en verbleef in een Europees huis. Tijdens zijn eerste reis vormde er zich een groep van leerlingen om hem heen.

Raspoetin kwam op een goed moment in Sint Petersburg aan. Want kerkleiders waren op zoek naar mensen zoals hij. Zij wilden mensen met een religieuze invloed, die macht over de mensen zou hebben. Raspoetin was maar een simpele boer, maar tegelijkertijd had hij ook de kracht om te genezen en in de toekomst te kunnen kijken. Maar niet iedereen dacht zo positief over Raspoetin, zijn ‘vijanden’ zeiden dat hij zijn religie gebruikte om zijn verslaving aan seks, geld en macht te kunnen verschuilen.

Hij ontmoette de koninklijke familie in 1905. De monarchie was toen in een niet zo’n goede staat, de tsaar en tsarina waren niet populair en in de politiek ging het ook al niet goed. De tsarina had na jaren proberen eindelijk een zoontje gekregen. Deze zoon, Alexis, was de oorzaak van de ongerustheid aan het hof, hij had hemofilie en kon dus aan elk klein schrammetje of sneetje, door inwendige bloedingen, dood gaan.

Raspoetins leven in Sint Petersburg was, dat hij werd beschouwd als een monnik en genezer. Tussen 10 en 1 uur ‘s ochtends had hij een open spreekuur voor de burgers van Sint Petersburg. Raspoetin hield wel contact met zijn familie en in 1910 kwam zijn dochter Maria naar Sint Petersburg om te studeren. Snel daarna kwam ook zijn andere dochter Varvara naar Sint Petersburg. Zijn vrouw, Praskovia maakte nu ieder jaar een reis naar Sint Petersburg om haar dochters en man te bezoeken.

Snel nadat Raspoetins dochters naar Sint Petersburg waren verhuisd, begon Raspoetins leven te veranderen, hij kwam in steeds hogere kringen terecht.

De Romanovs

Tsaar Nicolaas II was in 1894 met Alexandra getrouwd. Het huwelijk was eigenlijk gearrangeerd door keizer Wilhelm V van Duitsland ( Alexandra was van Duitse afkomst, en is opgegroeid in Engeland).

Alexandra en Nicolaas wilden graag een kind, het liefst een jongen want dan was hij de troonopvolger. Maar Alexandra kreeg alleen maar vier meisjes.

Toen Alexandra eindelijk een jongen baarde( Alexis, augustus 1904 ) bleek dat hij aan hemofilie leed, een ziekte die gewoonlijk erfelijk is( Hij had het dan ook via zijn moeder)en wordt gekenmerkt door hevig en ontstelpbaar bloeden van zelfs de kleinste wondjes. Artsen voorspelden dat Alexis niet ouder dan 18 zou worden.

De genezing van Alexis

Toen Raspoetin op een dag aan het ploegen was, zag hij opeens een soort geestverschijning. Ze zeggen dat hij was aangeraakt door de heilige moeder, zij vertelde hem over de zieke Alexis, en zei hem dat hij de bloedingen moest gaan stoppen.

De bloedziekte van de troonopvolger legde een grote druk op het keizerlijk echtpaar. Artsen konden weinig of niks voor hem doen. Nicolaas en zijn ‘Alexis’ zochten hulp bij kwakzalvers. Uiteindelijk belandde zij bij Raspoetin. Vele mensen geloofden dat Raspoetin de kracht had om de bloedingen van de jongen te stoppen, en dat deed hij ook. Na deze keer werd Raspoetin vaker door de tsaar opgeroepen om de bloedingen te komen stoppen, als hij dan bij Alexis was, stelde hij hem gerust, en zei: “Maak je geen zorgen over nu, en wat er morgen gebeurd weet alleen God”

De Russische bevolking was erg haatdragend over deze mysterieuze man die erg geliefd bij de tsarina was. De bevolking wist ook niks van de ziekte van Alexis af, omdat als dat uit zou komen, dan zou Alexis geen tsaar meer kunnen worden. Toen ontstonden er roddels over de reden waarom Raspoetin bij de tsarina zou zijn. Zijn privé leven wekte argwaan bij de mensen op. Hij hield van muziek, dansen en drinken. De tsaar en de tsarina vertrouwden Raspoetin steeds meer, en gingen hem ook om advies vragen bij politieke besluiten. Zijn advies was soms goed, maar ook vaak niet. Veel Russische politici gebruikten Raspoetin als zondebok voor de aanvallen op de tsaar, en zijn gehate Duitse vrouw.

Tijdens de eerste wereldoorlog moest Nicolaas weg om hoofdcommandant in Sint Petersburg te worden. Alexandra moest toen voor hem het land regeren. Het was bewezen dat Raspoetin veel invloed had op de ministers van de doema. Raspoetins invloed overheerste het land. Degene die tegen hem in gingen werden meestal ontslagen of verbannen. De tsarina nam het vaak voor Raspoetin op. Raspoetin probeerde zich ook bij de rest van de familie geliefd te maken, maar zij wilden niks van hem weten. Olga, Nicolaas zijn zus, nam het Raspoetin kwalijk dat hij zich bemoeide met haar privé leven en haar huwelijk.

De heilige mensen die eerder al door hem beïnvloed waren, keerden zich tegen hem, en wilden dat hij vertrok uit Sint Petersburg, maar Raspoetin liet deze mensen verbannen.

Er werd veel geroddeld over Raspoetin en zijn invloed op de regering en zijn besluiten, ook werd er gezegd dat hij de tsarina, haar dochters en Anya vyrubova had verleid. Deze geruchten drongen binnen in de hoogste kringen, en omdat de koninklijke familie zo geheimzinnig over deze roddels deed, begon het volk er nog echt in te geloven ook. Om de roddel nog erger te maken pronkte Raspoetin met de cadeautjes, brieven en telefoontjes die hij van de koninklijke familie ontving.

Zijn wonderen

In de loop van zijn leven verrichte Raspoetin heel wat wonderen. Het bekendste wonder dat hij verrichte was natuurlijk dat hij Alexis genas. Maar dat was niet zijn enige wonder.

Raspoetin was goed bevriend met de tsarina’s beste vriendin, Anya Vyrupova. Zij was bijna dood toen de trein van Tsarskoe naar Sint Petersburg, waarmee zij reisde, ontspoorde. Ze overleefde het ongeluk wel, maar was er erg slecht aan toe, haar lichaam was verpletterd en verminkt. Raspoetin kwam bij haar bed staan, en keek naar de halfdode Anya. Hij pakte haar hand, concentreerde zich goed, en herhaalde de woorden: Annushka, Annushka, sta op! En plotseling ontwaakte ze uit haar coma, opende haar ogen, en probeerde op te staan, Het was een wonder. Raspoetin ging naar de andere kamer en zei: “Ze leeft wel, maar ze zal voor de rest van haar leven kreupel en verminkt blijven.

Raspoetin voorspelde ook vaak dingen, die vaak nog uitkwamen ook. B.v. hij zei:
“Als ik sterf in de buurt van de Romanovs zullen zij binnen twee jaar vermoord worden” en hij had gelijk, in 1918 twee jaar na de moord op Raspoetin werd de tsaar en zijn familie vermoord, en ook de voorspelling van de droogte kwam uit.

Zijn dood

Het verhaal van Raspoetins dood is erg bekend. Op een avond in 1916 was Raspoetin uitgenodigd bij prins Felix Felixovich Yussuppov, om zijn paleis bij het Moika kanaal te bezoeken. Het was de bedoeling voor Raspoetin om Felix zijn vrouw te ontmoeten, Irina, het nichtje van de tsaar.

Felix zei dat hij Raspoetin wilde vermoorden om het Russische rijk te redden, maar er werd ook gezegd dat hij het om persoonlijke redenen deed. De tsaar zijn neef, groothertog Dimitri Pavlovich Romanov en een lid van de Doema, Vladimir Mitrofanovich Purishkevich waren ook betrokken bij de moord op Raspoetin.

Zij gaven hem cake en wijn waar vergif in zat, maar dat deed hem niets, toen pakte Felix zijn revolver, en schoot Raspoetin neer.

Terwijl de mannen overlegden wat ze met zijn lichaam moesten doen, stond Raspoetin weer op en rende het huis uit. Uiteindelijk was Raspoetin in elkaar geslagen en half dood in de Neva rivier gegooid en is verdronken. Op nieuwjaarsdag 1917 spoelde er een laars van Raspoetin aan, en zijn lichaam is later gevonden door duikers. Het vreemde van Raspoetins dood is dat hij in 1908 bij een handlezer geweest was (Louis Hamon )en die zei: “Je zal worden vergiftigd, getrapt, gestoken door een mes en geraakt door een kogel, maar je zal sterven op de bodem van de Neva rivier. Hij werd begraven, maar later is hij door een bende weer opgegraven en verbrand tijdens de februari revolutie in 1917 De tsaar en tsarina waren erg geschokt van zijn dood en geloofden dat het een slecht voorteken was. Zij hadden misschien wel gelijk, want in 1918 werd de hele familie Romanov vermoord.