Tsaar Nicolaas II

Hij heeft een warme, ongecompliceerde jeugd gehad, wat eigenlijk wel iets heel bijzonders was voor een troonopvolger. Hij was nog vrij jong toen zijn vader hem de wereld in stuurde, hij reisde naar Japan, Egypte, India, China en Java. Nicolaas was pas 26 toen bij Tsaar van Rusland werd, zonder enige bestuurservaring.

Nicolaas II

Nicolaas II Aleksandrovitsj (in het Russisch: Никола́й/Nikolaj), geboren op 6 mei 1868 in Tsarskoje Selo. Hij was de zoon van tsaar (keizer) Alexander III en Maria Fjodorovna. Toen hij geboren werd was zijn grootvader nog aan het bewind, Alexander II, welk bij een aanslag in 1881 om het leven kwam. De dan 13 jarige Nicolaas werd troonopvolger, de tsarevitsj.

Hij heeft een warme, ongecompliceerde jeugd gehad, wat eigenlijk wel iets bijzonders was voor een troonopvolger. Hij was nog vrij jong toen zijn vader hem de wereld in stuurde, hij reisde naar Japan, Egypte, India, China en Java.

Nicolaas en zijn gezin

Door de warmte die Nicolaas van zijn ouders kreeg, had hij de behoefte om zelf op jonge leeftijd een eigen gezin te stichten. Hij leerde Alexandra kennen, de dochter van groothertog Lodewijk IV van Hessen. Een kleindochter van koningin Victoria van Engeland. Zij moesten hun trouwplannen uitstellen vanwege het overlijden van tsaar Alexander III op 1 november 1894. Twee jaar na het overlijden van zijn vader, wordt Nicolaas samen met Alexandra op 14 mei 1896 tot tsaar aller Russen gekroond in de Maria Hemelvaart-kathedraal van Moskou.

De jonge 26 jarige tsaar trouwt zijn “Alix” op 26 november 1894. Door haar huwelijk krijgt Alexandra de achternaam Fjodorovna. Samen krijgen ze vijf kinderen.

• Op 15 augustus 1895 wordt Olga geboren
• Op 10 juni 1897 volgt Tatjana
• Dan op 27 juni 1899 komt Maria
• Op 18 juni 1901 komt het laatste meisje, Anastasia

Aangezien de Russische wet toen voorschreef dat de opvolging alleen via de mannelijke lijn diende te lopen, was het krijgen van een zoon nog steeds noodzakelijk. De zwakke Alexandra baart op 12 augustus 1904 de zo gewenste zoon, Aleksej. Helaas bleek dit kind hemofilie te hebben, een bloedziekte die alleen bij mannen voortkomt en via de moeder wordt overgedragen. Alexandra was draagster van deze ziekte en had hem weer via haar grootmoeder gekregen. Dit was een ziekte waar geen genezing voor te vinden was.

Raspoetin

Een jaar na de geboorte van de tsarevitsj komt het tsaren-echtpaar in contact met een priester uit Siberië, de woest uitziende Raspoetin. Deze man beloofde hun genezing van hun zoon en daarmee verwierf hij veel invloed op het leven van het tsaren gezin.

Hij overleeft een moordaanslag, welke waarschijnlijk in 1916 wordt gepleegd. Naar aanleiding van deze aanslag schrijft hij in december 1916 de tsaar een brief. Hierin voorspelde hij zijn moord. Over de eventuele daders schreef hij: 'Als het uw bloedverwanten zijn die mijn dood zullen bekonkelen, dan zal niemand van uw familie, dat wil zeggen geen van uw kinderen of bloedverwanten, langer dan twee jaar in leven blijven. Ze zullen worden vermoord door het Russische volk... ik zal vermoord worden. Ik hoor al niet meer bij de levenden. Bid, bid, wees sterk, denk aan uw heilige familie.’
Drie en twintig dagen na het schrijven van deze brief is hij daadwerkelijk vermoord.

Nicolaas als tsaar

Nicolaas was, in tegenstelling tot zijn voorgangers, een zwak leider. In het begin van zijn regeringsperiode vormde dat geen probleem. Nicolaas bemoeide hij zich weinig met nationale politiek, een fatale opstelling, zo zou later blijken.
Tijdens Bloedige Zondag, januari 1905, liet tsaar Nicolaas II zijn troepen meer dan duizend onderdanen vermoorden. Hun enige misdaad was geweest een verzoek om wat meer vrijheid.

Na de moord op Raspoetin, de vele oorlogsslachtoffers en vooral de starheid van de Russische adel tezamen met de moeizame verhouding van de tsaar met het kabinet maakte de positie van de tsaar onhoudbaar. Op 24 februari van het nieuwe jaar begint er in Moskou een spontane volksopstand, het begin van de door Lenin geleide Russische revolutie.
Nicolaas ziet geen andere uitweg dan op 2 maart af te treden ten gunste van zijn broer, Michael II.

De regering besluit in augustus 1917 het gezin te verplaatsen naar Tobolsk in Siberië, dit om de dreiging van de oprukkende bolsjewieken te omzeilen. In april 1918 verhuist het gezin naar Jekaterinenburg in de Oeral.

Nicolaas heilig verklaart

Door de Bisschoppen van de Russisch-orthodoxe Kerk is Nicolaas II heilig verklaard. Meestal worden alleen mensen heilig verklaard die volgens de Kerk goed hebben geleefd, wat niet voor tsaar Nicolaas II gold.
Toch werd hij heilig verklaard. Voor veel Russen heeft de laatste tsaar namelijk een speciale betekenis. Zijn dood was het begin van de het communisme (1917-1989). De mensen konden niet meer openlijk hun geloof belijden: de communisten waren tegen elke godsdienst. Duizenden mensen zijn tijdens het communisme gedood of verbannen naar Siberië. Er komt nu een bedevaartskerk, op de plek waar de laatste tsaar, zijn vrouw en zijn kinderen werden vermoord.

Echtheid van de overblijfselen

Volgens een artikel in de Elsevier van 9 december 2004 heeft het forensisch instituut in Japan vastgesteld dat het DNA uit bloedmonsters van de vermoorde tsaar niet overeenkomt met het DNA uit botsplinters van verre familie. Al lange tijd wordt getwijfeld aan de echtheid van de, in de jaren tachtig, ontdekte overblijfselen, welke in 1998 zijn bijgezet in de Peter en Paul vesting van St.Petersburg.
In een verklaring heeft de patriarch van de kerk, Aleksi II, gezegd dat het steeds duidelijker wordt dat de gevonden botten aan andere mensen toebehoren.

Hiermee wordt ook het jarenlange gerucht bevestigd, dat één van de dochters de aanslag overleeft zou hebben. Anastasia. Vele vrouwen beweren sinds het tijdstip van de aanslag dat zij de enige overgebleven dochter van de tsaar is, maar enig bewijs hiervoor is nooit geleverd.