Biografie: Rascha Peper

Rascha Peper is een bekende Nederlandse schrijfster, die vaak net buiten het echte literaire kader valt. Niettemin zijn haar boeken geliefd bij een groot lezerspubliek en zelf rekent ze zich tot een traditie van vertellers zoals Borderwijk, Elschot en de Russische schrijvers. Rascha Peper heeft regelmatig met ziektes te kampen gehad en ze overleed uiteindelijk op 16 maart 2013 ten gevolge van alvleesklierkanker.

Begin

Rascha Peper werd in 1949 in Driebergen geboren als Jenneke Strijland. Ze studeerde Nederlands en werkte een tijd als lerares. In 1983 vertrok ze met haar partner naar Wenen, waar hij voor het ministerie van Buitenlandse Zaken aan de slag ging. Aldaar voelde Peper zich 'teruggeworpen op zichzelf' en begon daarom te schrijven aan wat later haar eerste roman 'Oesters' zou worden. Enkele van haar verhalen werden gepubliceerd in Tirade en Hollands Maandblad, waarna ze besloot haar eerste roman 'Oesters' te herschrijven.

Autobiografie

In 'Oesters' wordt een vrouw ten tonele gevoerd die een relatie heeft met een man die veertig jaar ouder is. In dit eerste boek zitten veel autobiografische elementen en het speelt zich ook af in Wenen. Na dit boek echter besluit Peper om het autobiografische aspect achter zich te laten en pure fictie te schrijven. Hiervoor verzamelt ze krantenartikelen met bijzondere gebeurtenissen, die ze later vaak in haar verhalen en romans verwerkt.

Mannelijk perspectief

Niet alleen het autobiografische aspect laat Peper al snel los, ook dat van de vrouwelijke hoofdpersoon. Nadat ze in 'Oefeningen in manhaftigheid' vanuit een mannelijk perspectief is gaan schrijven, is ze dat vanaf dat moment eigenlijk voornamelijk blijven doen. Als reden daarvoor geeft ze dat het wat afstandelijker is en haar daarom beter afgaat. In 1994 wordt ze genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, waarbij onder andere haar vermogen om zich in de mannelijke hoofdpersoon te verplaatsen wordt geroemd. In 'Spaans hondje' en later ook in 'Wie scheep gaat' komen voor het eerst weer vrouwelijke perspectieven voor. Ook in 'Verfhuid' kiest ze weer bewust voor ook een vrouwelijk perspectief.

Thema's

Zaken die veelvuldig in de boeken van Peper voorkomen zijn een passie voor verzamelen. Ook zijn haar hoofdpersonen vaak eenlingen, rustige, serieuze mensen, maar met diepe gevoelens en passies. Ook water is een vaak terugkerend motief.

Ziekte

In 2000 wordt Peper getroffen door een lichte beroerte, waarover ze later in haar colums in het NRC Handelsblad schrijft. Door haar ziekte is ze een tijdje uit de running, maar in 2003 verschijnt opnieuw een boek van haar 'Wie scheep gaat'. In 2012 liet Peper weten opnieuw ziek te zijn, ze had alvleesklierkanker. Ze schreef op dat moment nog aan een roman, die ze eventueel door een andere schrijver wilde laten afmaken. Uiteindelijk wist ze de roman Handel in Veren toch nog te voltooien. Peper overleed op 16 maart 2013 te Amsterdam.

Bibliografie

• De waterdame (verhalen) 1990
• Oesters 1991
• Oefeningen in manhaftigheid (verhalen) 1992
• Rico's vleugels 1993
• Russisch blauw 1995
• Alle verhalen (verhalen) 1997
• Een Spaans hondje 1998
• Dooi 1999
• Wie scheep gaat 2003
• Verfhuid (novelle) 2005
• Stadse affaires (colums) 2006
• Vingers van Marsepein 2008
• Zwarwaterkoorts 2009
• Vossenbloed 2011
• Fantoompoezen (Bundel colums uit het NRC) 2012
• Handel in Veren 2013