Alva Myrdal - Nobelprijswinnares

De Zweedse Alva Myrdal won de Nobelprijs voor de Vrede in 1982. Haar onophoudelijke inzet voor ontwapening leverde haar de prijs op. Ook zette ze zich in voor het onderwijs in haar land en was een bezield sociaal democraat.

Jeugd in de Middenklasse

Alva Reimer Myrdal werd geboren op 31 januari 1902 in Uppsala in Zweden. Ze was het kind van ouders uit de middenklasse. Haar vader was actief in de lokale politiek en een sociaaldemocraat in hart en nieren. Ook haar moeder was sociaal actief en dit alles beïnvloedde Myrdal sterk. Myrdal was zeer intelligent en ging naar de universiteit in Stockholm, waar ze Scandinavische talen en literatuur en geschiedenis van religie studeerde.

Onderwijs

In 1924 trouwde Alva met Gunnar Myrdal en ze kregen drie kinderen samen. In 1929 vertrok Myrdal samen met haar man naar de Verenigde Staten om verder te studeren met behulp van een Rockefeller beurs. Ze was geïnteresseerd in onderwijs en verdiepte zich in experimentele scholen en vooral een programma van vroeg onderwijs. Na haar tijd in de Verenigde Staten studeerde ze verder in Geneve. Uiteindelijk behaalde ze een MD in sociale psychologie aan de Universiteit van Uppsala. Myrdal en haar man leverden een grote bijdrage aan het promoten van het sociale welzijn in Zweden. Samen schreven ze het boek ‘Crisis in the Population Question’. Daarnaast verdiepte Myrdal zich in vraagstukken met betrekking tot onderwijs en huisvesting voor de Zweedse regering.

Psychologie en Onderwijs

Na haar afstuderen ging Myrdal aan het werk als onderwijzeres en in 1932 kreeg ze een baan als assistent psycholoog bij de gevangenis van Stockholm. Na drie jaar keerde ze terug naar het onderwijs en stichtte een school voor de opleiding van preschool onderwijzers, ‘The Social Pedagogical Institute’. Ze was er van overtuigd dat onderwijzers niet alleen een belangrijke taak hadden in het opleiden van kinderen, maar ook een grote kennis moesten bezitten van psychologie.

Sociaal Democrate

Naast al haar andere werkzaamheden was Myrdal ook lid van de Sociaal Democratische Partij en in 1943 werd ze gevraagd om deel te nemen aan het ontwerpen van een plan voor de doelen van de partij voor de periode na de oorlog. Na de oorlog hield ze zich vooral bezig met internationale vraagstukken en ging werken voor de VN. In 1948 werkte ze als consultant voor de Sectie Massacommunicatie van de UNESCO. Van 1950-55 was ze voorzitter van de afdeling sociale wetenschappen van de UNESCO. Hierna stopte ze met werk voor de VN om zo een diplomatieke post te kunnen vervullen. Van 1955 tot 1961 was ze werkzaam als Zweedse ambassadeur in India en Ceylon.

Ontwapening

In 1962 werd Myrdal gekozen in het Zweedse parlement. Ze werd uitgezonden naar Geneve om deel te nemen aan de UN Ontwapenings Conferentie en bleef deze rol vervullen tot 1973. Het was haar rol hier die haar de Nobelprijs voor de Vrede opleverde in 1982 samen met Alfonso Garcia Robles. Myrdal werd woordvoerder van een groep ongebonden landen die druk probeerden uit te oefenen op de twee supermachten om te ontwapenen. Haar boek The Game of Disarmament is het product van haar ervaringen in Geneve. In 1966 werd ze minister van ontwapening in Zweden. En met haar hulp werd het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) opgericht in 1966.

Myrdal overleed op 1 februari 1986.