recensie

It (boek van Stephen King)

In 2017 werd de film "It: Chapter 1" uitgebracht: de tweede verfilming naar aanleiding van het boek van Stephen King met dezelfde naam. Het boek (1986) volgt een groep volwassenen die teruggaat naar hun gezamenlijke geboorteplaats om daar het grote kwaad te verslaan dat ze, toen ze jonger waren, al eens versloegen.

Over het boek

Informatie

• Auteur: Stephen King
• Land van uitgave: VS
• Genre: Horror/Thriller
• Oorspronkelijke uitgever: Viking
• Uitgiftedatum: 15 september, 1986
• Pagina's: 1,138 (eerste uitgave)
• ISBN: 0-670-81302-8

Uitgave

Bij het in handen krijgen van dit boek valt al gauw iets op: het is geen licht leesvoer. Afhankelijk van de druk kan het boek tot wel 1400 pagina's bevatten. Oorspronkelijk werd het boek onder de Amerikaanse titel "It' uitgegeven in 1986. De schrijver, Stephen King, had hiervoor al 21 boeken uitgegeven en It wordt dus gezien als een van de meer 'gevorderde' boeken van King, geschreven wanneer King al veel ervaring had met schrijven en uitgeven.

In 1990 werd een miniserie uitgezonden, gebaseerd op het boek. De serie bestond uit twee delen en duurde in totaal drie uur. Jim Curry speelde hierin de rol van It, het monster. In 2017, 27 jaar later, kwam een gelijknamige film uit. Dit is erg passend omdat het monster in het boek elke 27 jaar terugkeert naar het dorpje Derry. In 2019 verschijnt Chapter 2, die de rest van het verhaal vertelt.

Verhaalopbouw

Het verhaal is opgedeeld in twee door elkaar lopende verhaallijnen: de eerste volgt een groep van zeven kinderen die in hun dorp, Derry, uitvinden dat er een groot kwaad heerst dat kinderen ontvoert en vermoordt. De tweede lijn volgt dezelfde groep kinderen zevenentwintig jaar later, wanneer het kwaad terug is en zij door een oude belofte allemaal terug moeten naar het dorp. Door het verhaal heen zitten een aantal kleinere hoofdstukken tussen deze twee verhaallijnen: deze zijn dan niet gezien vanuit een van de hoofdpersonen maar vanuit iemand anders, zoals de pestkop die de kinderen bang maakt. De manier waarop de verhalen en tussenstukjes zijn verwoven zorgen ervoor dat je als lezer met de personages mee leert wat er is gebeurd: onder de invloed van traumatische gebeurtenissen zijn bijna alle volwassenen uit de groep vergeten wat er vroeger gebeurd is, en ze herinneren zich langzaam beetje voor beetje wat ze vroeger gedaan hebben. Dit zorgt ervoor dat je de tijdlijn van de toekomst kunt lezen, zonder al te weten hoe de tijdlijn van het verleden is afgelopen.

Themas

Het boek is geen kinderboek, dat is zeker. Het behandelt zware thema's zoals bloederige moord, god- en duivelachtige figuren, en zelfs seks onder kinderen. Deze onderwerpen worden vaak plotseling geïntroduceerd zonder enige opbouw, wat de shock-value erg verhoogt. Het hoofdthema van het boek is trauma: de manier waarop de verschillende personage's proberen te leven met de angst voor wat er gebeurd is en wat ze gedaan hebben speelt een grote rol in het verhaal. Liefde tussen personage's is ook aanwezig, maar speelt een bijrol: de overheersende emotie in het boek is angst.

Recensie

Het boek is, door de manier waarop de twee verhaallijnen in elkaar gewoven zijn, meestervol meeslepend. De manier waarop hoofdstukken soms zelfs midden in een zin eindigen om over te lopen naar een verhaal dat zevenentwintig jaren later afspeelt maakt dit boek een echte page-turner. King heeft het boek over een onvoorstelbaar monster met een clownsgezicht zo goed geschreven, dat deze onaardse voorstelling echt tot leven wordt geroepen. Vaak spreekt men van de kracht van een auteur in een bepaald boek: bij It heeft King laten zien dat hij alle aspecten van het schrijverschap beheerst. Hij beschrijft magische verbuiging van ruimte en tijd op een manier die de monsters in de kamer van de lezer plaatst. Ook het deel van het boek dat een dimensie buiten ruimte en tijd beschrijft, een ervaring die onmogelijk te beschrijven lijkt te zijn, wordt met donkere kleuren op papier gezet.

Het enige punt waarop het boek echt te bekritiseren valt, is het einde. Het hele verhaal leidt naar een grote climax, en het einde, hoewel onverwacht, voelt lichtelijk teleurstellend aan. De manier waarop de hoofdpersonen uiteindelijk eindigen, en al helemaal wat er daarna gebeurt in het laatste hoofdstuk, lijkt alsof King een geweldig verhaal had en alleen nog een einde zocht. Desondanks is het geen titel om links te laten liggen: het boek is zeker een van Kings beste werken.