Hoe De Hobbit tot stand is gekomen

In 1937 werd De Hobbit gepubliceerd in Engeland. Het avontuur van Bilbo Baggings en dertien dwergen in Midden-Aarde is sinds die tijd al door vele kinderen en, ondanks dat het een kinderverhaal is, tieners en volwassenen gelezen. De verfilming van het boek in de jaren 2011 tot 2014 zorgde ook voor een groter publiek. Maar hoe is dit verhaal ooit ontstaan en wat heeft Tolkien geïnspireerd tot het creëren van Midden-Aarde? De Hobbit volgt het avontuur van Bilbo Baggins, 13 dwergen en een tovenaar genaamd Gandalf. Het genootschap heeft een duidelijk doel: Erebor, het thuisland van de dwergen heroveren van de draak Smaug. Met behulp van een magische ring en een beetje geluk probeert Bilbo de dwergen te helpen om de rijkdommen en het thuisland van de dwergen te bemachtigen. Zoals bij elk avontuur loopt niet alles zoals gepland en het genootschap wordt meerdere malen gevangen genomen. Het is dus nog maar de vraag of ze Erebor op tijd zullen bereiken.

Hoe het is begonnen

Het verhaal gaat rond dat Tolkien tijdens het becijferen van proefwerken van zijn studenten - hij was eenmaal professor op Oxford - de eerste zin van De Hobbit op papier schreef: "In a hole in the ground there lived a hobbit." Dit zou zijn gebeurd in het begin van de jaren 30 in de 20e eeuw. Hiervoor was hij echter al druk bezig met het creëren van een fantasiewereld. Zo waren er al duidelijke beginselen in de taal van de elven van Midden-Aarde. Al tijdens de Eerste Wereldoorlog toen Tolkien was gestationeerd in Frankrijk ontstonden de verhalen die nu beschreven zijn in 'The book of lost tales', verhalen die zich ook afspelen in Midden-Aarde. Tijdens de creatie van De Hobbit vertelde Tolkien het verhaal aan zijn kinderen, die hem soms verbeterden in de details die hij dan weer was vergeten. Toen het verhaal klaar was in 1932, gaf Tolkien het manuscript aan een aantal vrienden van hem, waaronder de schrijver en theologist C. S. Lewis, wie nu onder andere bekend staat als de schrijver van De kronieken van Narnia. Op deze manier kwam het verhaal uiteindelijk terecht in de handen van Susan Dagnall, een medewerker van de uitgeverij George Allen & Unwin. Zij liet het boek zien aan Stanley Unwin, wie het zijn zoon liet lezen. Uiteindelijk leidden de positieve opmerkingen van de zoon van Stanley Unwin tot de uitgave van De Hobbit in 1937.

Invloeden

Over het algemeen is het werk van Tolkien beïnvloed door mythologie en oud-Engelse en Germaanse literatuur. Tolkien werd vooral geïnspireerd door zijn vakgebied, filologie. Dit is een vakgebied binnen de taalkunde dat zich richt op het bestuderen van taal in orale en geschreven historische bronnen. In het vakgebied worden zoal literaire teksten bestudeerd en er wordt geprobeerd om de originele vorm van de teksten die verloren zijn gegaan te restaureren.

Beowulf

Een van de literaire werken waar Tolkien door geïnspireerd werd is Beowulf. Van dit verhaal zijn een aantal delen tekst verloren gegaan, maar er zijn veel vertalingen opgedoken over het verhaal. Beowulf is een oud-Engels episch gedicht dat bestaat uit drie delen. In de eerste twee delen vecht het hoofdpersonage Beowulf tegen verschillende monsters en in het derde deel wordt weergegeven hoe de levens van de karakters in het verhaal verder gaan nadat het laatste monster, een draak, is verslagen in het tweede deel. Tolkien bestudeerde het verhaal zelf ook en gaf in 1936 een college over het middeleeuws gedicht. Men denkt dat de draak die voorkomt in Beowulf een grote inspiratiebron is geweest voor de draak Smaug in De Hobbit. Bepaalde beschrijvingen van Smaug in De Hobbit zouden namelijk erg veel lijken op beschrijvingen van de draak in Beowulf. Ook zouden beide draken een soortgelijke persoonlijkheid hebben, ze zijn bijvoorbeeld beide erg intelligent.

Noorse mythologie

Tolkien zijn werk werd ook sterk beïnvloed door de Noorse mythologie en Germaanse literaire werken. Een voorbeeld hiervan zijn de namen van de dwergen en de naam Gandalf, deze zouden afgeleid zijn van Oud-Noorse namen als Gandálfr en Dvalinn. Een ander voorbeeld zijn de namen van verschillende landsdelen en steden in Midden-Aarde, deze namen beschrijven de plaatsen. Een voorbeeld is Lake Town, of Meerstad, een stad die gelegen ligt op een groot meer. Deze methode om steden, gebergten, etc. te benoemen werd ook veel gebruikt in de Oud-Noorse literatuur.