Miss Maud Silver, tijdgenote van Miss Marple

Miss Silver is een gepensioneerd gouvernante die haar pensioen aanvult met haar werkzaamheden als detective. Al breiend en keuvelend in haar stoel ziet zij eruit als een onschuldige oma. Maar toch, met behulp van haar mensenkennis en heldere verstand weet zij de meest ingewikkelde moordzaken op te lossen. Patricia Wentworth schreef haar eerste boek rond deze privédetective twee jaar voordat haar tijdgenote Agatha Christie haar Miss Marple bedacht.

De schrijfster

Patricia Wentworth is het pseudoniem van de schrijfster Dora Amy Elles Dillon Turnbull die werd geboren als dochter van Lt. generaal Sir Edmund Roche Elles in 1878 in Mussoorie in India. Al op jonge leeftijd werd zij samen met haar twee broers door haar ouders naar Engeland gebracht, waar zij naar school gingen en leefden bij hun grootouders. Terug in India kwam zij George Dillon tegen met wie zij al snel trouwde. Na de dood van haar eerste echtgenoot in 1906 vestigde zij zich in Engeland, in Surrey, in de plaats Camberley. Haar eerste boek verscheen in 1910 en was getiteld: 'A marriage under terror', een roman over de Franse revolutie. Zij hertrouwde in 1920 met George Oliver Turnbull en kreeg met hem één dochter. Uit het huwelijk met George Dillon had zij al drie stiefkinderen. In 1928 publiceerde zij haar eerste Miss Silver detective. Over haar zou zij blijven schrijven tot aan haar dood in 1961. In totaal heeft zij 32 misdaadromans met de sympathieke gouvernante in de hoofdrol geschreven. Daarnaast schreef zij nog tientallen andere boeken, waaronder een serie met Ernest Lamb - de inspecteur die ook in een aantal Miss Silver detectives opduikt- in de hoofdrol. Tevens schreef en publiceerde zij romans en zelfs gedichten. De Miss Silver detectives waren zo populair in de Verenigde Staten dat ze daar al werden gepubliceerd voordat deze in Engeland in druk verschenen. Ondanks haar succes als schrijfster mijdde Dora de publiciteit. Ze hield tekkels en las graag, tuinierde en luisterde naar muziek. Tot aan haar dood in 1961 woonde zij in Surrey.

Miss Maud Silver

Patricia Wentworth - Dora Elles- zette de hoofdpersoon Miss Maud Silver in haar boeken neer als een ouderwetse, ongetrouwde gouvernante. Zij was klein van stuk en had een pince-nez met een gouden kettinkje aan haar kleding hangen. In een medaillon om haar nek droeg zij een lok haar van haar al lang overleden moeder. Haar kleding was overigens zelden nieuw of modieus, soms zelfs wat slordig. Haar muisgrijze haar droeg zij met een krullende pony en een haarnetje, een haardracht die een langvervlogen tijd modieus was geweest, maar in de tijd van de boeken (20er, 30er en 40er jaren) zelfs hopeloos ouderwets.

Miss Silver citeert graag en vaak de bekende dichter Tennyson, van wie heden ten dage nog steeds zinnen en dichtregels verankerd zijn in de Engelse taal. Een bekend voorbeeld: "It is better to have loved and lost/ Than never to have loved at all."

Miss Silver was in haar vroegere leven gouvernante bij vele Engelse zogenaamde Middle Class families. Hoofdcommissaris van politie Randel Marsh, die meerdere malen in haar boeken voorkomt, herinnert zich Miss Silver nog uit de kinderkamer toen hij jong en ondeugend was en zij streng maar rechtvaardig optrad. Bij toeval wordt Miss Silver een privédetective en laat ze haar werk als gouvernante voor wat het is. Deze carrièrewisseling heeft haar echter geen windeieren gelegd, cliënten tonen hun dankbaarheid door haar ruim voor haar diensten te betalen. Zij adverteert niet maar krijgt haar cliënten op doorverwijzing en mond-tot-mond reclame. Haar goed betaalde bijbaan heeft haar een heel geriefelijke flat opgeleverd en genoeg financiële vrijheid om zich een inwonende huishoudelijke hulp te kunnen veroorloven.

Haar nietszeggende uiterlijk en haar vermogen om in de omgeving op te gaan is van groot voordeel voor Miss Silver. Zij wordt door de meeste verdachten niet serieus genomen waardoor zij hun gereserveerdheid tegenover haar laten varen, niet op hun hoede meer zijn of haar in vertrouwen nemen en opscheppen over de door hun begane (mis)daad.
And how wrong they were...