Fatimiden dynastie

De Fatimidische dynastie had haar zetel in Caïro en heerste van 909 tot 1171. De Fatimiden waren strenge Shi'ieten, met een sterke bekeringsdrang. Hun grootste droom was om de Abassiden-dynastie omver te werpen en de plaats als heersers over de Islamitische wereld in te nemen.

Opkomst van de Fatimiden

De herkomst van de dynastie der Fatimiden ligt in Tunesië en het oosten van Algerije. In 909 stichtte Abdallah al-Mahdi Billah de dynastie. Hij beweerde een afstammeling van de profeet Mohammed (vzmh) te zijn, door Fatima, de dochter van Ali, de schoonzoon van de profeet. De echtgenoot van Fatima was Ali ibn abi-Talib, de eerst shi'itische imam. Op deze manier kwam de dynastie aan haar naam. Billah zag zichzelf niet alleen als kalief, maar als Mahdi, de beloofde leider van de moslimwereld. Hij breidde zijn dynastie uit tot het grootste deel van de Maghreb (Marokko, Tunesië, Libië en Algerije) en vestigde zijn hoofdstad in Mahdia in Tunesië. Abdallah zag zichzelf als onfeilbaar en zonder zonden, zijn dynastie was uitverkoren om de moslims te leidden. Het ultieme doel daarbij was om de Abbasiden te verslaan en het schisma dat tussen sunnieten en shi'ieten was ontstaan uit de wereld te helpen.

Egypte

In 913 werd voor het eerst een campagne richting Egypte gevoerd, maar deze mislukte. Meer campagnes volgen, maar allemaal met weinig succes. In 969 wordt noord-Egypte veroverd en Caïro wordt de nieuwe hoofdstad van het rijk. Meer campagnes naar andere gebieden volgen en langzaam bezetten de Fatimiden het grootste deel van de Arabische wereld. De Levant wordt veroverd, Jemen en ook de heilige steden Mekka en Medina en de omgeving. Sardinië en Sicilië worden ook veroverd.

Shi'a Islam

De Fatimiden waren fanatieke Shi'ieten en zenden missionarissen naar de nieuw veroverde gebieden. Deze fanatieke bekeringsdrang stond echter geen tolerantie in de weg. Ook andersgelovigen konden opklimmen tot hoge posities binnen de ranken, sunni moslims, christenen en joden kregen allemaal een kans.

Ondergang

Halverwege de elfde eeuw begon het rijk langzaam scheuren te vertonen. De Zirids (gouverneurs uit Noord-Afrika, die in naam van de Fatimiden bestuurden) bekeerden zich tot de sunnitische Islam en scheidden zich af van het grote rijk. In de Levant kwamen Turkse stammen opzetten en meldden zich de eerste kruisvaarders, waardoor de heerschappij van de Fatimiden niet meer dan nominaal werd. Uit diezelfde Levant kwam uiteindelijk de nekslag voor de Fatimiden.

Saladin

Saladin, samen met zijn oom Shirkuh, trok met zijn troepen naar Egypte en Shirkuh werd de nieuwe vizier van de Fatimidische kalief. Na de dood van Shirkuh werd Saladin de nieuwe vizier en commandant van de Syrische troepen. Toen de kalief doodziek op bed lag pleegde Saladin een staatsgreep door eenvoudig tijdens het vrijdagmiddaggebed in de moskeeën de naam van de kalief weg te laten en daarvoor in de plaats de naam van de Abassidische kalief te noemen. Nadien nam Saladin de macht volledig over en stichtte de nieuwe sunnitische dynastie der Ayyubiden.

Fatimidische kaliefen

• Abdallah 909-934
• Al-Qa'im 934-946
• Al-Mansur 946-953
• Al-Aziz 975-969
• Al-Hakim 969-1021
• Al-Zahir 1021-1036
• Al-Mustansir 1036-1094
• Al-Musta'li 1094-1101
• Al-Amir 1101-1130
• Al-Hafez 1130-1149
• Al-Zafir 1149-1154
• Al-Fa'iz 1154-1160
• Al-Adid 1160-1171