Koning Richard Leeuwenhart

Richard Plantagenet is vooral bekend als de afwezige koning, tijdens zijn regeringsperiode bracht hij slechts zes maanden in Engeland door. Hiernaast was Richard 1 vooral bekendheid om zijn moed, waaraan hij de bijnaam 'Leeuwenhart' te danken had. Al voor zijn troonsbestijging had hij een grote militaire reputatie opgebouwd. Zijn naam heeft mythologische proporties bereikt zowel vanwege zijn moed als zijn ridderlijkheid.

De familie

Richard werd geboren op 8 september, 1157 in Oxfordshire, Engeland. In zijn hart was hij echter een Fransman en zijn moedertaal was ook Frans, tijdens zijn leven sprak hij slechts zeer beperkt Engels.. Zijn vader was koning Henry ll van Engeland en zijn moeder Eleanora van Aquitanië Richard had vier broers en drie zussen, een van zijn broers stierf op jonge leeftijd. Broer Henry werd als erfgenaam van de Engelse troon aangewezen, Richard zou het Aquitanië (in Zuid-Frankrijk) van zijn moeder erven en Geoffrey kreeg Brittany. Broer John werd buitengesloten, waardoor hij de bijnaam 'John Lackland' ('gebrek aan land') kreeg. Na de scheiding tussen zijn ouders vertrok Richard met zijn moeder naar Frankrijk.

Opstand tegen Henry ll

Op zijn twaalfde zwoer Richard trouw aan de koning van Frankrijk voor zijn land en op zijn veertiende werd hij de graaf van Aquitanië. De zonen van Henry, die land maar geen echte macht hadden kwamen in 1173 in opstand tegen hun vader de koning met hulp van hun moeder. Het was de bedoeling dat Henry, de broer van Richard, die inmiddels al tot koning van Engeland was gekroond (Hij staat bekend als Koning Henry de Jonge, om hem niet te verwarren met Henry lll, zijn neef, die later koning van Engeland zou worden) de enige koning van Engeland zou worden en dat Henry ll, de vader zou worden afgezet. Henry ll wist de opstand echter te onderdrukken, zette scheep naar Aquitanië en liet Eleanor gevangen nemen. Richard was de laatste die zich bleef verzetten tegen zijn vader, maar gaf zich uiteindelijk over, vroeg zijn vader om vergeving en zwoer opnieuw zijn trouw.

Vader en zoon

Richard richtte zich nu op de opstanden in Aquitanië. Hiermee vestigde Richard zijn naam als bekwame commandant. Toen eindelijk de rust was weergekeerd in zijn gebied richtte hij zich opnieuw op zijn vader. Tussen 1180 en 1183 groeide de spanning tussen de twee. Henry ll eiste dat Richard trouw zou zweren aan zijn broer Henry de Jonge. Richard weigerde dat en uiteindelijk vielen zijn broers Henry en Geoffrey Aquitanië binnen om hem te onderwerpen. Tijdens dit conflict stierf Henry de Jonge en Henry ll gaf zijn zoon John toestemming om Aquitanië binnen te vallen. Met de dood van broer Henry in 1183 werd Richard de erfgenaam van de Engelse troon, maar hij bleef een conflict houden met zijn vader.

Richard besloot om Philip ll, de zoon van Louis Vll, tot bondgenoot te nemen en beloofde hem Normandië en Anjou, als Philip hem zou helpen tegen zijn vader. Een nieuwe familieruzie stak nu de kop op, omdat men van Richard verwachtte dat hij Aquatanië aan zijn broer John zou geven, maar Richard weigerde het land van zijn moeder op te geven. Terwijl deze ruzie werd uitgevochten kwam Richard het bericht ter ore dat de Kruisvaders een groot verlies hadden geleden in de Slag bij Hattin en dat Jeruzalem in handen was gevallen van Saladin. Richard besloot naar het Heilige Land te gaan om de Kruistochten nieuw leven in te blazen, dit tot groot ongenoegen van zijn vader. In 1189 voegde Richard zich bij de troepen van Philip ll in diens strijd tegen Henry ll. De troepen van Henry ll werden bij Ballans verslagen en Henry benoemde Richard, met toestemming van zoon John, tot erfgenaam. Twee dagen later overleed Henry.

Koning

Richard werd tot koning van Engeland gekroond in Westminster Abbey in London. Tijdens de ceremonie werden joden en vrouwen buiten gehouden, dit zou in verband staan met het christelijke aspect van de Kruistocht. Joodse burgers die geschenken brachten zouden volgens geruchten zweepslagen gekregen hebben. Dit alles leidde tot geruchten in London dat Richard zou hebben opgeroepen tot het doden van alle joden. De burgers van London richtten een bloedbad aan onder de joodse bevolking van de stad. Richard, die zich zorgen maakte dat er tijdens zijn afwezigheid hevige onlusten zouden plaatsvinden, liet de grootste moordenaars veroordelen en schreef een wet uit waarin stond dat de joodse bevolking met rust moest worden gelaten. Deze wet had echter weinig invloed, want niet veel later vond eenzelfde bloedbad plaats onder de joden van York.

Kruistocht

Een van de eerste dingen die Richard na zijn kroning deed was zijn moeder uit de gevangenis bevrijden. Vervolgens begon hij geld in te zamelen voor zijn nieuwe kruistocht, die bekend zou worden als de Derde Kruistocht. Hij legde de Engelsen een belasting op die de naam 'De tiende van Saladin' had. Hij en Philip ll besloten samen ter kruisvaart te gaan, dit mede omdat beiden bang waren dat de ander in zijn afwezigheid zijn gebied zou innemen. Richard zwoor zijn slechte gedrag van eerder af, om zo waardig te zijn voor een kruistocht. Uiteindelijk verzamelde hij 4000 krijgsmannen te paard, 4000 voetsoldaten en 100 schepen.

Huwelijk

Voor hij daadwerkelijk vertrok trouwde Richard met Berengaria, de eerstgeboren dochter van Koning Sancho Vl van Navarra. Eleanor, de moeder van Richard, was een grote voorstander van het huwelijk, omdat Navarra aan Aquitanië grensde en dit dus een landsgrens in veiligheid stelde. Richard en Berengaria gingen samen op kruistocht, maar keerde apart terug. Berengaria zou pas na de dood van Richard naar Engeland komen. Richard had een slechte reputatie op het gebied van vrouwen en sommige historici beweren dat de koning homosexueel was. Bij de dood van Richard was Berengaria echter diepbedroefd, ondanks de problemen in haar huwelijk.

Op zijn terugreis na zijn kruistocht kwam Richard door slecht weer terecht in Oostenrijk. Leopold van Oostenrijk had een appeltje te schillen met door diens acties tijdens de kruistocht en hij nam Koning Richard gevangen. De Duitse Keizer bood Leopold 75.000 mark om Richard in Duitsland gevangen te zetten. Uiteindelijk werd hij voor 150.000 mark vrijgekocht.

Bij thuiskomst werd Richard als een held ingehaald. Hij sloot vrede met zijn broer John, die geprobeerd had in zijn afwezigheid de troon over te nemen. Richard wees hem als zijn opvolger aan. Het Engeland waar Richard terug kwam werd door financiële problemen geplaagd. De kosten van de Kruistocht en zijn losgeld hadden het land op de rand van de financiële afgrond gebracht. De rest van zijn regeerperiode bleef Richard geplaagd worden door geldgebrek.

De Franse koning Philip ll, zijn voormalige bondgenoot, probeerde nu een aantal van de gebieden op het vasteland in te nemen. Maar door middel van allerlei intriges en inzet van al zijn middelen wist Richard de strijd in zijn voordeel te beslechten.

Dood van een koning

De geruchten gaan dat in Chalus, Aquitanië door een lijfeigene een schat werd gevonden tijdens het ploegen. De heer van deze lijfeigene eiste de schat op. Richard op zijn beurt eiste de schat op van zijn onderdaan. Toen deze man dat weigerde besloot Richard het dorp te belegeren. Tijdens het beleg reed Richard dichtbij het kasteel. Hij zag een boogschutter die zijn boog op hem richtte.Richard applaudiseerde toen hij dit zag. Toen raakte een andere pijl Richard in zijn schouder, een chirurchijn verwijderde de pijl, maar de wond raakte geïnfecteerd en Richard Leeuwenhart stierf op 6 april 1199. Hij liet de troon na aan zijn broer John. Richard werd begraven in de Fontyraud Abdij in Anjou, Frankrijk.