De Hermetische 'Order of the Golden Dawn'

The Order of the Golden Dawn was een besloten orde, gewijd aan spirituele, filosofische en magische ontwikkeling. De Orde heeft veel invloed gehad op de huidige new-age beweging, en is samen met de Theosofische beweging van Helena Blavatsky en de Antroposofie van Rudolf Steiner bepalend geweest voor de esoterische stromingen van de twintigste eeuw. Maar wat is er eigenlijk bekend over deze mysterieuze orde?

Geschiedenis

De orde werd in 1888 opgericht door drie vrijmetselaars; William W. Westcott, William Woodmann en Samuela McGregor Mathers. Zij hadden al een tijd geleden het idee opgevat om een eigen orde te stichten, toen zij de zogenaamde cypher-manuscripten in handen kregen. In het manuscript werden rituelen onthuld van een mystieke orde, die zich de 'Golden Dawn' (naar verluid een Joodse vrijmetselaarsloge) noemde. Deze rituelen werden de eerste vijf inwijdingsrituelen van de nieuwe Orde. De drie richtten in Londen de eerste tempel op, genaamd “Isis-Urania” waarmee The Hermetic Order of the Golden Dawn was geboren.

En de orde had succes: in 1899 waren er tussen de 200 en 300 leden, en acht tempels. Daarna ging het echter snel bergafwaarts. In de Orde zaten vele 'grote geesten', elk met hun eigen ideeën. Dat leidde onherroepelijk tot botsingen. Door onderlinge conflicten brokkelde de Orde af, wat leidde tot het ontstaan van vele groeperingen die zich hadden afgesplitst van de oorspronkelijke Orde. Onder de groeperingen die op die manier zijn ontstaan, en die ook vandaag de dag nog bestaan, heerst nog steeds oneindigheid wie zich officieel de echte afstammelingen van de Golden Dawn mogen noemen. Zo ontstond in 1922 de 'Fraternity of the Inner Light' van Dion Fortune, die vandaag de dag nog steeds bestaat, in Nederland onder de naam de Temple of Starlight. Zij had de orde moeten verlaten omdat Mathers haar opvattingen te radicaal vond. Dit conflict zou zelfs hebben geleid tot een onderlinge strijd op het astrale vlak, wat meer voorkwam tussen leden van de Orde. Dit om wie het meest effectief magie kon bedrijven.

In 1903 nam de veelbesproken (en zeker niet altijd ten goede) Aleister Crowley de leiding over. In 1907 stichtte ook hij zijn eigen orde, genaamd 'Argentum Astrum'. In 1909 publiceerde hij enkele rituelen van de Order of the Golden Dawn in zijn eigen blad Equinox. Deze rituelen waren tot dan toe geheim geweest, maar plaveiden nu de weg voor de new-age beweging, waarin dan ook veel van de gedoceerde onderwerpen terug te vinden zijn. Hierover later meer. Het is niet alleen aan Crowley te danken dat dat de geheimen van de Orde aan het licht kwamen. Ook Israël Regardie brak zijn geheimhoudingsgelofte en bracht in 1937 informatie naar buiten. Van hem was een van de centrale gedachten van de Orde afkomstig, namelijk: “Onsterfelijkheid wordt pas bereikt als het aards-menselijke deel van de mens zich met god verbindt.” Deze twee magiërs gaven met hun onthullingen veel inzicht in de Orde, waarover tot dan toe weinig bekend was voor buitenstaanders.

Gradensysteem

De Orde werkte met een gradensysteem. De graad die een lid had, gaf aan hoe ver hij gevorderd was in zijn occulte ontwikkeling. Alleen als je een bepaald niveau in die ontwikkeling had behaald, en dus de juiste graag had, kreeg je toegang tot de kennis die bij de volgende graad behoorde. Bij elke graad hoorden onderdelen van verschillende esoterische gebieden, maar bovenal correspondeerde elke graaf met een onderdeel van de kabbalistische Otz Chim; de levensboom. Er kan geteld worden van de laagste tot de hoogste graad, of van de hoogste tot de laagste, waardoor we de volgende indeling krijgen:

Eerst de algemene inwijdingsgraad Neophiet, daarna volgen nog tien graden.

• 1 = 10 Zelator
• 2 = 9 Theoreticus
• 3 = 8 Practicus
• 4 = 7 Philosophus
• 5 = 6 Adeptus Minor
• 6 = 5 Adeptus Major
• 7 = 4 Adeptus Exemptus
• 7 = 3 Magister Templi
• 8 = 2 Magus
• 9 = 1 Ipsissimus

Deze laatste is hierbij de mens die zichzelf helemaal heeft gevonden.

Inwijding

Lid worden van de Orde was waarschijnlijk geen prettige gebeurtenis. Allereerst werd de psyche van de kandidaat systematisch in verwarring gebracht, waarna hij klaar was voor de absolute inwijding. Dit onderdeel werd 'desoriëntatie in het duister' genoemd. Van tevoren had de kandidaat waarschijnlijk drugs toegediend gekregen, waardoor hij bij het ritueel visioenen kregen die lijken op bijna-dood-ervaringen. Deze gesuggereerde angsten moesten leiden tot een 'afdaling ter helle'. Aan het einde van de rituelen volgde de 'opstanding' en de 'wedergeboorte'. Tenminste, als de kandidaat alles ongeschonden door was gekomen, wat niet altijd het geval was.

Na zijn toetreding moest elk lid zeven magische voorwerpen inbrengen. Deze voorwerpen zijn:

• Een kelk; deze staat voor het element water
• Een dolk; voor het element lucht
• Een schijf; deze vertegenwoordigt het element aarde
• Een toverstaf; voor het element vuur
• Een zwaard; voor de vurige energie van Mars
• Een lotusstaf; voor bezweringen
• Een rozenkruis

Gedachtegoed

De Orde werd geleid volgens overtuigingen van de kabbala, de rozenkruisers, de theosofie, en de oud-Egyptische magie.
De Orde had geen eigen religie, maar in plaats daarvan werden alle bestaande geëerd. Want in alle religies waren sporen te vinden van het onuitsprekelijke licht dat ieder mens zoekt. In de rituelen en symboliek zijn dan ook sporen terug te vinden van de katholieke en joodse religie, de Islam, en de Griekse en Egyptische magische cultuur.

Zoals gezegd speelde de Orde een belangrijke rol in de opkomst van de huidige new-age beweging. Veel van de onderwerpen die werden gedoceerd zijn nu dan ook terug te vinden in de populaire stroming. Zo werd tarot gebruikt om visioenen op te roepen en in het onderbewuste door te dringen. Andere vakken die werden onderwezen waren:

• Alchemie
• Astrale Projectie
• Astrologie
• Helderziendheid en kristalkijken
• Sacrale geometrie
• Het Hebreeuwse alfabet
• Kabbalistische oefening
• Ceremoniële magie en rituelen, mits men ver genoeg was gevorderd in de rangorde

Belangrijk doel van de magie en rituelen die de Orde uitvoerde, was het krijgen van voorspellende dromen, en leren met de ziel uit het eigen lichaam te treden. Verder was de overtuiging dat het van belang was met behulp van rituelen een zogenaamde Jacobsladder op te richten tussen hemel en aarde, ten einde de vier lichamen in ieder mens (het mentale, het emotionele, het materiële en het astrale) goed te kunnen gebruiken.

Astrale conflicten

Eerder zei ik al dat de leden van de Order of the Golden Dawn onderling gevechten voerden op het astrale vlak om uit te maken wie het effectiefst magie kon bedrijven. Om dit te verduidelijken zal ik tot slot nog een beschrijving geven van het eerder genoemde conflict tussen Dion Fortune en Samuel Mathers.

Naar eigen zeggen werd ze om haar opvattingen niet alleen met woorden aangevallen door Mathers, schrijft Fortune zelf. Hij probeerde haar ook op het astrale vlak aan te vallen. Hier volgt haar beschrijving van die aanval.

“Toen ik op een middag op bed lag, werd ik overweldigd door gedachten aan wraak, waardoor ik op de grens van de slaap raakte. Voor mijn ogen herrezen de oude noordse mythen en toen viel me het monster Fenrir in. Op hetzelfde moment voelde ik een vreemd getrek aan mijn zonnevlecht (dit is een energiecentrum van het menselijk lichaam) en reeds materialiseerde zich naast mij op het bed een grote wolf. Het was een goede gematerialiseerde vorm uit ectoplasma (een stof die het astrale lichaam afscheid), grauw, vaal, en zwaar.”

Dion visualiseerde een jacobsladder, waardoor ze erin slaagde de wolf te laten verdwijnen. Verder schiep ze uit het ectoplasma van haar eigen astrale lichaam haar eigen wezens, die ze op de vijand afstuurde, waar ze met de vijandelijke wezens in gevecht raakten. Tot slot verscheen er een gigantische kat op de ladder, die Dion herkende als de vrouw van Mathers. Na een hevig gevecht was naar eigen zeggen haar rug met krabben overdekt, alsof ze door een kat was aangevallen.