Oude Chinese acrobatiek

Zoals het voetballen in de westerse landen wordt beoefend, zo is in China de acrobatiek een tak van sport die duizenden mensen beoefenen. Deze sport vindt zijn oorsprong ruim 2.000 jaar geleden. Om één van de beste acrobaten ter wereld te kunnen worden, gaan jaren van ijzeren discipline en oefening vooraf. Maar is éénmaal de top bereikt, dan gaat een acrobaat de hele wereld over om zijn kunnen te tonen.

Algemeen

Acrobatiek is misschien wel de oudste sport die in China wordt beoefend. Acrobatiek is een traditie die al ruim 2.000 jaar in China bekend is. Het woord Acrobatiek is afkomstig vanuit het “Zaji” en de letterlijke betekenis hiervan is “een mix van kunsten”. Dat is ook precies wat acrobatiek is.

Deze tak van sport is al heel lang belangrijk voor de Chinezen inzake behoud van het cultuurgoed.

Geschiedenis

In China was acrobatiek het symbool van een (fysieke en mentale) sterke wil en superioriteit. Volgens Confusius is bij acrobatiek, het lichaam, geest en ziel in volledige harmonie. Heden ten dage staan nog steeds de acrobaten afkomstig uit China heel hoog aangeschreven.

De acrobatiek is ontstaan gedurende de wintermaanden wanneer de boeren en eenvoudige ambachtslieden hun beroep tijdelijk niet konden uitvoeren. Zij begonnen met het jongleren, turnen, klimmen en balanceren. Dit diende niet alleen als tijdverdrijf, maar ook als enige bijverdienste door hun kunnen te presenteren. In een later tijdstip gingen zij hun kunsten uitbreiden met voorwerpen, zoals het bekende balanceren van bordjes op stokken en het balanceren met tafels en stoelen. Ook het bouwen van menselijke piramides kwam langzaam op gang, waarbij de geografie ook een steeds belangrijker rol ging spelen.

De periode van 475 tot 221 v.Chr. staat bekend als de Warring Periode. Gedurende deze periode begint de acrobatiek zich te ontwikkelen. De periode die hierop volgt, de Han-dynastie van 221 v.Chr. tot 220 n.Chr. krijgt de acrobatiek inhoudelijk vorm. Er zijn geschriften gevonden uit die tijd waarin paalklimmen, balanceren van stoelen en acts op touw al worden beschreven.

Geschienis n.Chr.

Het was onder het beheer van Keizer Yang Di van de Sui-dynastie, gedurende de jaren 605 tot 618 dat deze “lichaamskunst” nog verder werd ontwikkeld. Gedurende zijn regeringsperiode werd onder andere een circusspektakel ter ere van de Turkse hoogwaardigheidsbekleders georganiseerd, waaraan meer dan 17.500 acrobaten meewerkten. Ook op de jaarlijkse feesten van de “honderd kunsten”werden de acrobatische kunsten vertoond, waaraan bijna 2x zoveel acrobaten meededen als aan de show voor de Turken.

Bijna 100 jaar later was het de Keizer Hsuan Tsung van de Táng dynastie die de “School van de pruimentuinen” oprichtte. Dit was een school voor muziek- en dansgroepen, waardoor de vorm van kunst populair werd in het gehele keizerrijk. Hijzelf had een voorliefde voor het trapezewerk. Hij omschreef deze vorm van kunst als “wolken in de wind, als de phoenix die in een boom slapen, zo moeten ze zweven”. Na zijn dood kwam werd de school gesloten. Er waren op dat moment reeds duizenden acrobaten in het rijk.

Er volgde een tijd waarin de heersers neerkeken op de kunsten van vaardigheden van de acrobatiek. Het duurde tot 1949 totdat de acrobatiek in de theaters werd opgevoerd. Vanaf dit moment werd de acrobatiek weer populair in het land en kreeg heel veel meer aandacht.