De Weerwolf Een mythe?

Er kwam een grommend geluid over zijn lippen en zijn ogen waren bloeddoorlopen. Je hoorde de naden van zijn spijkerbroek kraken, waarna zijn broek uit elkaar zou scheuren en zijn harige lijf naar buiten zal puilen. Langzaam aan kregen zijn tanden scherpe punten, evenals zijn oren. Een paar minuten later was er niks meer over van de ondeugende jongen, maar raasde het afgrijselijke beest grommend richting het donkere bos…

Vele verhalen

De weerwolf is een volksgeloof en bezet vele personages in horror- en griezelboeken. De weerwolf is een mens die de gedaante van een wolf kan aannemen, of een gedaante dat zich als mens of een wolf kan manifesteren. De naam ‘Weerwolf’ is afkomstig uit het Germaans. Wer (dat weer verwant is aan het Latijn Vir, man) betekent mens, en samen met de wolf is de letterlijke vertaling dus Menswolf.

In het klassieke Europese volksgeloof is de weerwolf een persoon/mens die elke nacht in een wolf of een ander dergelijk dier kan veranderen. Door invloeden uit de tijd van de heksenvervolging is ook de weerwolf eens verbonden aan het satanisme, dus dat betekent dat het in verband werd gebracht met de duivel.

In vele verhalen heeft een jongeman een pact gemaakt met duivel, waarna de duivel hem elke nacht een band komt brengen waarmee hij zichzelf moet omgorden. Verlossing is slechts het verbranden van de band in de openhaard. Dat deden de buurtbewoners veelal, waarbij ze de jongeman vastbonden om te voorkomen dat hij de band achterna sprong.

Tegenwoordig wordt de weerwolf in boeken heel anders neergezet dan hoe het verhaal oorspronkelijk is ontstaan. Nu bespringt de weerwolf mensen en verslind ze, of de mensen worden nooit meer teruggevonden. Oorspronkelijk wordt hij minder gevaarlijk neergezet. Dan springt de weerwolf op de rug van de voorbijgangers en geeft hen de opdracht hem te dragen.

Publiciteit

In vele horrorfilms, boeken en andere fictie, is de weerwolf verschenen. Maar ook in videospelletjes is dit wezen erg populair. Onder invloed van de film en de recente weerwolf-verhalen zijn er heel wat ideeën gelanceerd die niet stroken met het klassieke volksgeloof.

De overgang van mens naar wolf kan plaatsvinden op vaste tijden (veelal bij volle maan en dan een paar uren of dagen duren) maar in sommige gevallen ook bij het optreden van hevige emoties, met name woede of lust, of door bewuste magie van de weerwolf zelf of van een tovenaar die van iemand een weerwolf maakt door een vloek. De weerwolf staat zo voor het dierlijke in de mens en dat maakt hem zo aantrekkelijk als onderwerp.

Mogelijke herkomst

Mensen komen natuurlijk niet zomaar op dit soort fabeldieren. De weerwolf is afkomstig van bepaalde aandoeningen. Als eerste heeft dit hersenspinsel te maken met een erfelijke ziekte waarbij je haargroei krijg over het hele lichaam. Dit heeft dus ook als bijnaam ‘Het Weerwolfsyndroom’.

Daarnaast heeft de bekende ziekte rabiës oftewel hondsdolheid een oorzaak. In een verder stadium hiervan zul je aanvallen van razernij krijgen, en bovendien wordt deze ziekte veroorzaakt door de beet van een hondsdol dier, en dit kunnen honden en wolven zijn.

De laatste mogelijke verklaring is de psychische aandoening Klinische lycantropie. Dit is een psychische aandoening waarbij iemand lijdt aan de waan dat hij in een dier verandert, zich voelt als een dier of zich als een dier gedraagt.