De Tuskegee Airmen: Afro-Amerikaanse piloten tijdens WO II

De geschiedenis van de Verenigde Staten staat vol van de incidenten omtrent de rassenscheiding; blank Amerika tegen gekleurd Amerika. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er ook in het Amerikaanse leger een grote tweescheiding tussen de blanke en gekleurde soldaten. Ook de Tuskegee Airmen, een groep Afro-Amerikaanse gevechtspiloten hadden volop te maken met deze tweedeling in de Amerikaanse samenleving. Toch hebben zij op een geweldige wijze hun plek in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog weten te verdienen.

Inhoudsopgave

• Oorsprong van de naam Tuskegee Airmen
• Wat was de rol van de Tuskegee Airmen binnen het Amerikaanse leger?
• Grootste heldendaden
• Verfilmingen

Oorsprong van de naam Tuskegee Airmen

Racisme binnen het Amerikaanse leger

In het Amerika van de 20e eeuw was rassenhaat en racisme aan de orde van de dag. Niet alleen gewoon op straat, maar ook binnen de overheidsinstanties en zeker in het Amerikaanse leger. Afro-Amerikanen mochten tijdens de Eerste Wereldoorlog niet in het Amerikaanse leger dienen als gevechtspiloot. Zij die dat toch wilden deden dat in buitenlandse dienst. De National Association for the Advancement of Colored People wist het dankzij een uitgebreide lobby voor elkaar te krijgen, dat een deel van de discriminerende regels binnen het Amerikaanse leger voor de Tweede Wereldoorlog werden opgeheven. Hierdoor konden ook de Afro-Amerikanen tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitse Luftwaffe vechten.

Universiteit

De eerste Amerikaanse universiteit die werd opengesteld voor Afro-Amerikanen stond in de plaats Tuskegee, Alabama. Studenten aan deze universiteit meldden zich als gevechtspiloten aan bij het Amerikaanse leger toen Amerika deel moest nemen aan de Tweede Wereldoorlog. Niet veel van deze studenten haalden de training. Wel werden zijn, door de rassenscheiding, geplaatst in een eigen eenheid en weggehouden van de blanke gevechtspiloten.

Wat was de rol van de Tuskegee Airmen binnen het Amerikaanse leger?

In Nederland zijn de Tuskegee Airmen heel onbekend. Dit komt met name omdat zij waren gestationeerd in het zuiden van Italië en hun missies voornamelijk uitvoerden boven Tsjecho-Slowakije, Oostenrijk, Hongarije, Polen en Duitsland.

Tweederangs

In het begin van de Tweede Wereldoorlog werden de Afro-Amerikaanse gevechtspiloten door de legerleiding afzijdig gehouden. Het was om propagandaredenen niet wenselijk dat zij positief in het nieuws kwamen. Gedurende de oorlog kregen zij, door een uitgebreide lobby en hun goede resultaten, meer en belangrijkere missies. Zo wisten ze zich steeds meer naam voor zichzelf te maken.

Red Tails
Om zich te onderscheiden van de blanke gevechtseenheden spoten de Tuskegee Airmen de staart van hun vliegtuigen rood. Zo waren ze duidelijker herkenbaar ten opzichte van de blanke gevechtspiloten in dezelfde type vliegtuigen. De Red Tails kregen door het beschermen van de bommenwerpers, boven het kiezen van eigen glorie, het respect van de andere piloten, zelfs al wisten deze piloten niet dat de Red Tails Afro-Amerikanen waren.

Erkenning

Ondanks hun optredens tijdens de Tweede Wereldoorlog kregen de Afro-Amerikaanse piloten ook na afloop van deze oorlog nog veel te maken met discriminatie. Naarmate de jaren vorderden kregen ze gelukkig meer en meer erkenning, met als hoogtepunt de aanwezigheid van zo'n 180 veteranen tijdens de inauguraties van president Barack Obama.

Grootste heldendaden

Operation Shingle - landing bij Anzio

Tijdens de landing op het Italiaanse vasteland, bij de kustplaats Anzio, moesten de Tuskegee Airmen zorgen voor luchtsteun voor de landingsvoertuigen. Door hun goede optreden in de lucht, wisten ze de overhand te krijgen ten opzichte van de Duitse Luftwaffe en konden de groepen zonder grote verliezen hun opmars in Midden-Italië doorzetten.

Bombardement op Berlijn

De Tuskegee Airmen kregen op 24 maart 1945 de opdracht één van de eerste grote groepen bommenwerpers op weg naar Berlijn te escorteren. Omdat het natuurlijk niet zo kon zijn dat een Afro-Amerikaanse gevechtspiloot als eerste boven Berlijn zou vliegen, zou de eenheid ruim voor Berlijn afgelost worden door een blanke eenheid. Deze eenheid kwam echter nooit opdagen, waardoor de Tuskegee Airmen tot ver in Duitsland met de bommenwerpers meevlogen. Hier kwamen ze voor het eerst in contact met Duitse Me262's, de eerste straaljagers. Ondanks dat hun vliegtuigen van mindere kwaliteit waren, wisten ze toch enkele straaljagers neer te halen.

"They never lost a bomber"

De Afro-Amerikaanse krant Chicago Defender kopte op 24 maart 1945 in één van haar artikelen dat de Tuskegee Airmen in meer dan 200 missies niet één geëscorteerde bommenwerper verloren. Dat dit niet helemaal waar bleek te zijn, is iets waar men pas in de 21e eeuw en na veel uitzoekwerk, achter kwam. Dit verhaal heeft wel meegedragen aan de mythe van deze gevechtspiloten. Uit onderzoek bleek dat gedurende alle missies er in totaal 27 bommenwerpers zijn neergehaald, in vergelijking met de 46 neergehaalde bommenwerpers die werden geëscorteerd door gevechtspiloten van de 15th Airforce was dit natuurlijk een prima resultaat!

Verfilmingen

In 1995 en 2012 is het verhaal van de Tuskegee Airmen verfilmd. Beide films zijn gebaseerd op de waarheid maar vertellen een ander deel van het verhaal van deze groep Afro-Amerikaanse gevechtspiloten.

The Tuskegee Airmen - 1995

In 1995 kwam de tv-film The Tuskegee Airmen uit. De film is geregisseerd door Robert Markowitz. De hoofdrollen waren voor sterren als Lawrence Fishburne en Cuba Gooding Jr. De film, deels gebaseerd op waargebeurde verhalen, vertelt het verhaal van de eerste Afro-Amerikaanse gevechtspiloten op Moton Field in de plaats Tuskegee, Alabama. Moto Field wals de thuisbasis van de 99e divisie van het Amerikaanse leger. Deze 99e divisie was de eerst groep Afro-Amerikaanse strijders die opgeleid werden om tijdens de Tweede Wereldoorlog als gevechtspiloot te dienen in het Amerikaanse leger. Een kleine 1000 piloten werden hier opgeleid, waarvan ongeveer de helft ook daadwerkelijk strijd leverde aan het front. Echter vochten ze twee oorlogen; één in Europa tegen het fascisme van Adolf Hilter en één in het eigen Amerika tegen het racisme.

Red Tails - 2012

In 2012 kwam de door Anthony Hemmingway geregisseerde film Red Tails uit. Ook in deze, zeventien jaar oudere, film is één van de hoofdrollen voor Cuba Gooding Junior. Het verhaal speelt zich af in het Italië van 1944, alwaar de Tweede Wereldoorlog langzaam zijn tol begint te eisen bij de Geallieerde troepen. Een groep Afro-Amerikaanse piloten, tot dan toe op het tweede plan verborgen door het Amerikaanse leger, krijgt de kans zichzelf te bewijzen, ondanks alle racistische problemen waar zij op de grond mee te maken hebben. De film is een eerbetoon aan een, redelijk onbekend gebleven, groep helden die hun plek in de geschiedenis hebben verworven.

Lees verder

• WO II: D-Day, de landing in Normandië
• WO II: De slag om Berlijn en de dood van Hitler