Engels, de wereldtaal?
Engels is tegenwoordig de meest gebruikte taal in internationale betrekkingen. Het is ook van alle talen de meest aangeleerde als tweede taal. Maar is dit zo vanzelfsprekend?Engels de wereldtaal
Momenteel kunnen we er niet naast kijken. Engels is dé wereldtaal. Elk kind van 10 jaar kan naast zijn moedertaal een mondjevol Engels meepraten en passief aardig wat Engels begrijpen. Hoe is deze situatie ontstaan?Het gevolg niet voor de oorzaak nemen
Natuurlijk kunnen we zeggen dat het Engels ons langs alle kanten overvalt, via liedjes, film, computerspelletjes, computerterminologie, luchthaventaal, enz.Dit is echter niet de reden waarom Engels de wereldtaal geworden is, maar het gevolg. Wat is dan de reden. Eigenlijk kunnen we beter spreken van oorzaak dan van reden. Oorzaak zegt hoe iets er gekomen is, terwijl reden zegt waarom men iets gedaan heeft.
Keuze of toeval
De eerste vraag die bij ons zal opkomen, is of het Engels de wereldtaal geworden is door keuze of door toeval. We gaan even de mogelijkheden afgaan.Redenen om Engels als wereldtaal te kiezen
- Gemakkelijk te leren?
- Uitgebreide woordenschat?
- Fonetiek?
Gemakkelijk te leren?
Een zeer rudimentaire kennis van het Engels is gemakkelijk te leren. De spraakkunst is immers zeer eenvoudig.De problemen beginnen pas als je er echt mee bezig bent. De Engelse spraakkunst is inderdaad eenvoudig, maar er is meer uitzondering dan regel.
Het Engels is namelijk een heel idiomatische taal. Dat wil zeggen: een taal die niet veel logica hanteert, doch eerder gewoonterecht. Voor iemand die in die taal is geboren, kan dat niet veel problemen opleveren. Wij merken ook niet veel van de onlogische trekjes in het Nederlands. Alleen zijn die in het Nederlands niet zo talrijk als in het Engels.
Kortom Engels is gemakkelijk te leren als eerste taal, maar erg moeilijk als tweede of derde taal, tenzij je het natuurlijk niet zo nauw neemt met de exactheid van wat je zegt.
Uitgebreide woordenschat?
Het Engels heeft een van de grootste verzamelingen woorden van alle talen. Op zich zou dat een voordeel kunnen zijn, omdat dit ruimte geeft voor nuance.Jammer genoeg is de uitgebreide Engelse woordenschat weinig etymologisch onderbouwd. Alvast veel minder dan in het Nederlands, Frans, Duits, Spaans, enz.
Dit geeft dus hetzelfde probleem als hierboven: wie het Engels als moedertaal heeft of er de hele dag mee omgaat, zal na verloop van tijd een hele brok van die woordenschat onder de knie krijgen. Wie deze taal echter als tweede of derde taal moet leren en ze niet dagelijks gebruikt, kan zich maar beperkt uitdrukken en – wat veel erger is – niet alles begrijpen wat de ander zegt of wat hij leest.
Fonetiek?
Met fonetiek bedoel ik in deze context de relatie tussen wat je schrijft en wat je uitspreekt.De fonetiek is een van de zwakste punten van het Engels. Buiten het Tibetaans, (dit is niet als grap bedoeld) zullen er niet veel talen zijn die zo inconsequent worden geschreven als het Engels.
Zelfs voor de native speakers een probleem
Als we een Duitse, Nederlandse, Spaanse of Franse tekst op band opnemen, zal iedereen die die taal spreekt hetzelfde horen wanneer de band afgespeeld wordt.Er zijn in dit verband experimenten gedaan met het Engels, die onthutsende resultaten opleveren!
Een tekst werd in het Engels op een band opgenomen en dan in stukken geknipt. Fragmenten werden dan afgespeeld voor native speakers en tot de grote ontsteltenis van de onderzoekers hoorden alle luisteraars iets verschillend. Minder dan de helft van de poefpersonen kon exact opschrijven wat de spreker had gezegd. En dit waren dus allemaal mensen die het Engels als moedertaal hadden. Wat zou het resultaat dan geweest zijn, bij mensen die het Engels slechts als tweede taal hadden?
De 90/10 verhouding
Studies hebben uitgemaakt dat 90% van de Engelse woorden consequent worden gespeld en 10% inconsequent. Het probleem is dat van de frequent gebruikte woorden net omgekeerd 10% consequent wordt gespeld en 90% inconsequent.Dit heeft natuurlijk zijn oorzaak. In vele talen is het zo dat de meest gebruikte woorden een eigen leven gaan leiden en zich vaak onregelmatig gaan gedragen, terwijl de zuinig gebruikte woorden heel gedisciplineerd blijven.
Toevalsfactoren bij de opmars van het Engels
Factoren die een grote rol hebben gespeeld bij de verheffing van het Engels tot de wereldtaal zijn onder meer:De uitgestrektheid van het voormalig Brits imperium
De economische suprematie van de Verenigde Staten van Amerika in de twintigste eeuw
Hoe Engeland aan zijn taal komt, weten we wel, maar hoe zit dat met Amerika?
De Verenigde Staten zijn uiteindelijk gegroeid uit kolonisten van een aantal landen:- De Nederlanden (waaronder ik dus ook het huidige België reken)
- Spanje
- Engeland
- Ierland
- Duitsland
- Scandinavië, enz.
- De inheemse volkeren
- De Afrikaans-Amerikanen
Toen het Amerikaanse Congres de officiële taal voor het nieuwe land ging kiezen, werd er gestemd.
De meerderheid stemde voor het Engels. Wat veel mensen niet weten, is dat het maar 1 stem verschil uitmaakte, of het was Duits geweest. Er wordt in sommige publicaties zelfs beweerd, dat dit verschil van 1 stem te maken had met een zieke die zijn stem niet had kunnen uitbrengen. Nu nog is het zo dat als alle Amerikanen hun stamboom maken tot aan hun Europese voorouders, de van afkomst Duitsers de grootste groep uitmaken.
Conclusie
Samenvattend kunnen we zeggen dat het Engels de wereldtaal is geworden, niet door een beslissing van de wereldbevolking, doch door een samenloop van omstandigheden. De twee belangrijkste factoren hierin zijn de vroegere overheersing van de Britten in alle werelddelen en het feit dat het land dat een groot deel van de twintigste eeuw de sterkste economie van de wereld zou worden, met een voorsprong van 1 stem toevallig het Engels als officiële taal had gekozen.Even verder denken
Als alles anders was gelopen en bijvoorbeeld de Verenigde Naties een onderzoekscommissie zouden inrichten om de wereldtaal te bepalen, zouden andere talen wellicht een belangrijkere rol gespeeld hebben.Gehanteerde criteria zouden wellicht geweest zijn
- De duidelijkheid van de taal
- De moeilijkheidsgraad om aan te leren, enz.
- Welke taal zou het dan geworden zijn?
