Het anagram in de literatuur
Het eeuwenoude anagram lijkt de laatste decennia steeds populairder te worden in de literatuur: het komt voor in de Harry Potter-boeken, en in de Da Vinci Code.Wat is een anagram?
In een anagram worden de letters uit een woord of zin op een andere manier op een rijtje gezet, waardoor er een nieuw woord (of zin) ontstaat. ‘Ana’ is Grieks voor ‘her’.Voorbeelden:
- Speelkaart – spreektaal
- Erasmus – masseur
- theoloog – oogholte
- stopwatch – wachtpost
- grondzeil - zoldering
- poolster - terloops
- beeldroman - ombladeren
- Hannover - Avenhorn
Voor sommigen is het een sport om van de naam van een bekend persoon een anagram te maken dat iets zegt over die persoon. Voorbeelden hiervan:
- Koning Albert - ’n granietblok
- Leo Tindemans - toen leidsman
- Moeder Teresa – armoede eerst
- A. Hitler – the Liar
Anagram als pseudoniem
Soms worden anagrammen gebruikt als pseudoniem: een naam die door een kunstenaar wordt bedacht als ‘schuilnaam.’ De schrijver/dichter Gerrit Komrij gebruikte het pseudoniem Griet Rijmrok.Anagrammen in de literatuur
Nostradamus, de ziener uit de 16e eeuw, gebruikte al graag anagrammen. In De Centuriën, een boek vol voorspellingen, gebruikt Nostradamus een mengeling van woordspelingen en anagrammen. ‘Paris’ wordt bijvoorbeeld ‘Ripas.’
Ook J.K. Rowling maakt in haar Harry Potter-boeken gebruik van anagrammen. Zo gebruikt de slechterik Voldemort (wiens naam niet genoemd mag worden) de naam Tom Marvolo Riddle, anagram voor ‘ I am lord Voldemort.’ In de Nederlandse vertaling werd dit: Marten Asmodom Vilijn: Mijn naam is Voldemort.
