De geschiedenis van de Maori

De Maori is een volk dat in Nieuw-Zeeland woont. In dit artikel zal de Maori geschiedenis beschreven worden en wat de huidige staat van dit volk is.

De geschiedenis van de Maori

De Maori zijn inwoners van Nieuw-Zeeland. In hun eigen taal die ook Maori heet, betekent Maori ‘normaal’ of ‘gewoon persoon’. Ze ontdekten het land omstreeks 1300 na Christus. Oorspronkelijk komen de Maori uit Oost-Polynesië. Het verhaal gaat dat ze in waka’s (een soort kano’s) op zoek waren naar nieuw land om te wonen en te eten en dat ze in de verte een stuk land zagen met een lange witte wolk erboven. Ze noemden het Aotearoa, 'land van de lange witte wolk'.

De Nederlander Abel Tasman ontdekte Nieuw-Zeeland tijdens zijn reis in 1642-1643 ook, al was dat wel wat later en zette hij er geen voet aan wal. Er ging weer meer dan 100 jaar overheen voordat de eerste Europeaan voet aan wal zette. De uit Groot-Brittannië afkomstige James Cook ontdekte Nieuw-Zeeland voor de zoveelste keer in 1769. Hij claimde het land toen voor Groot-Brittannië en aan het eind van deze eeuw woonden de eerste Europeanen in Nieuw-Zeeland. De verhoudingen tussen de Maori en de Engelsen verliep nogal stroef. Aan de ene kant zagen de Maori op tegen de Engelsen, omdat ze allemaal bijzonder spullen meenamen. Aan de andere kant waren ze boos omdat de Engelsen steeds meer land van hun afpakten.

Op 6 februari 1840 werd het verdrag van Waitangi getekend. Het was een verdrag tussen de Maori en het Britse koningshuis. De Maori erkenden Nieuw-Zeeland als zelfstandige Britse kolonie. Groot-Britannië kreeg het recht om land van de Maori te kopen in ruil voor privileges en de Maori hadden het recht op een ongestoord bezit van hun landen, bossen en wateren. De Maori dachten dat heel Nieuw-Zeeland van hun was. De Britten bepaalden echter dat dit alleen gold voor de gebieden waar al Maori mensen woonden. Dit misverstand ontstond doordat het verdrag in twee talen was opgesteld, het Engels en het Maori.

Tot op de dag van vandaag zijn de meningen verdeeld over de overeenkomst. De Maori bleven zich verzetten tegen de overname van het Britse rijk en dit resulteerde tot de Landoorlogen in 1860. Kort hiervoor in 1856 hadden de Maori hun eerste koning aangesteld; koning Potatau I. Voor deze tijd hadden de Maori alleen stamhoofden, dus dit was een hele verandering. Door de kolonisten meegebrachte ziektes stierven veel Maori, hun volk werd steeds kleiner. Waren er in 1769 nog 120.000 Maori, in 1896 was dit aantal gedaald tot 42.000. Inmiddels zijn er weer meer dan 500.000 Maori, 14,6% van de Nieuw-Zeelandse bevolking.

De Maori nu

Oorspronkelijk geloofden de Maori in goden. Hun voorvaderen werden als goden gezien en speelden een belangrijke rol in veel mythen. Met de komst van de Europeanen zijn veel Maori christelijk geworden. De meeste Maori leven inmiddels net zo als de andere inwoners van Nieuw-Zeeland. Ze hebben de zelfde rechten en plichten al blijkt in de praktijk dat ze bijvoorbeeld vaker slechte banen hebben. Een enkele Maori leeft nog op traditionele wijze. Zij leven nog in het stamgebied van hun voorouders, dragen de klederdracht en hebben de voor Maori kenmerkende grote gezichtstatoeages. Toeristen die Nieuw-Zeeland aan doen kunnen genieten van een Maorishow in het Tamaki Maori dorp. Het is een authentiek Maoridorp dat verscholen ligt in de bossen bij Rotorua. De oude Maorikunst is er te bekijken, er worden rituele shows opgevoerd met zang en dans en je kunt er een Maori maaltijd eten. Het is een kijkje in het leven van de traditionele Maori leefwijze.