Philippus II van Macedonië

Philippus is vooral bekend als de vader van Alexander de Grote. Maar zijn hervormingen, veroveringen en onderwerping van Griekenland hebben de grote veroveringen van Alexander mogelijk gemaakt. Philippus erft in 360 voor Christus het koningschap van Macedonië. Op dat moment een instabiele en zwakke staat aan de marge van de Griekse wereld. Bij het overlijden van Philippus in 336 v. Chr. is Macedonië onbetwist de machtigste en rijkste staat van de Griekse wereld. Philippus wist dit ondermeer te volbrengen door grootschalige hervormingen van zijn leger, hiermee kon hij zijn gebied uitbreiden en uiteindelijk de confrontatie aan gaan met de Griekse stadstaten. Na zijn dood zou zijn zoon, Alexander, met dit leger de Perzen verslaan en Azië veroveren.

Opkomst

In 360 v. Chr. volgt Philippus zijn broer Alexander II op als koning van Macedonië. Vóór zijn regeerperiode had Macedonië geen grootse geschiedenis. Onder de andere broer van Philippus, Perdiccas III is Macedonië zelfs een vazalstaat van de Griekse stad Thebe en verblijft Philippus in Thebe als gijzelaar. Dit alles verandert wanneer Philippus aan de macht komt. Het leger wordt ingrijpend hervormd.

Om de standaard Griekse infanterist, de hopliet, het hoofd te kunnen bieden rust Philippus zijn infanterie uit met langere speren dan de hoplieten. De Macedonische speer, de sarissa genoemd, was rond de 5 meter lang, terwijl de speer van de hoplieten meestal niet meer dan drie meter lang was. Door het grotere bereik van de sarissa kon de Macedonische falanx (de standaard opstelling van de infanterie) makkelijk het hoofd bieden aan hoplieten. De infanterie werd door Philippus pezhetairoi genoemd, wat wapenbroeders te voet betekent.

Philippus besloot ook de cavalerie aan te passen. De ruiters kregen een lans van tweeënhalve meter, terwijl de meeste staten cavalerie een lans van twee meter gaven. Ook werd de cavalerie aanzienlijk uitgebreid. Waren er aan het begin van het bewind van Philippus slechts 600 cavaleristen aan het eind waren het er 3000. De ruiterij kreeg van Philippus de benaming Hetairoi, wat wapenbroeders betekent.

Met dit leger breidde Philippus zijn gebied aanzienlijk uit en wist hij ook een groot aantal goud- en zilvermijnen te veroveren. Hiermee kon hij verdere veroveringen weer bekostigen.

Philippus in Griekenland

In 355 v.Chr. voelde Philippus zich sterk genoeg om zich te mengen in Griekse zaken. Hij koos ondermeer partij in de Heilige Oorlog, tussen Thebe en Phocis. En werd in 352 v. Chr. feitelijk heerser van Thessalië, in Noord-Griekenland. De Thessalische cavalerie zou Philippus trouw dienen en volgden Alexander ook naar Azië. In 340 v.Chr. kwam Philippus in conflict met Athene en sloot Athene een bondgenootschap met Thebe om Philippus tot staan te brengen. In 338 v.Chr. werd het leger van de Grieken echter verslagen door Philippus bij Chaeronea.

Philippus was nu feitelijk meester van Griekenland. In 337 v.Chr. richtte hij de Korinthische Bond op, met hemzelf als hoofd. Behalve Sparta waren alle Griekse staten lid van deze bond, en waren zij Philippus gehoorzaamheid verplicht.

Dood

Met Griekenland onderworpen kon Philippus zich richten op Perzië. Alle Griekse staten moesten troepen leveren aan de Korinthische Bond voor een invasie van Perzië. In 336 v.Chr landde daarom een Macedonisch leger in Klein-Azië (het huidige Turkije). Philippus zou zich bij het leger voegen na de bruiloft van zijn dochter. Het mocht echter niet zo zijn, Philippus werd vermoord op de bruiloft en zijn jonge zoon Alexander zou Perzië verslaan.