Architect Walter Gropius

Walter Gropius was een architect die onder andere bekend werd door het Bauhaus. Naast gebouwen ontwierp hij ook stoelen, tafels, lampen, keramiek en textiel.

Biografie

Walter Adolf George Gropius werd geboren in Berlijn op 18 mei 1883. Hij begon zijn architectuuropleiding in 1903 in München en zette deze voort in Berlijn. Na zijn studies begon hij te werken bij een architectenbureau, waar ook Le Corbusier en Mies Van Der Rohe werkten. Al snel vestigde hij zich echter als zelfstandig architect en industrieel ontwerper. Zijn eerste werk was de Fagus-fabriek in 1911, één van de eerste modernistische gebouwen waarvan de wanden vrijwel geheel van glas waren. In 1915 trouwde hij met Alma Schindler, waarmee hij in 1916 een dochter kreeg: Manon.
In maart 1919 werd Gropius voorzitter van de in Berlijn gevestigde Arbeitsrat für Kunst, een vereniging die de samenwerking tussen kunstenaars moest helpen bevorderen. In 1921 werd de raad echter opgedoekt.
Datzelfde jaar werd het Bauhaus, één van de belangrijkste kunstacademies van de klassieke moderne kunst, opgericht door Gropius. In 1928 verliet hij het Bauhaus om in zijn eigen architectenbureau in Berlijn te gaan werken. Hij ontwierp voornamelijk woonblokken en woonwijken. In 1932 emigreerde Gropius naar Amerika, waar hij al snel hoofd van de architectuurafdeling van Harvard University werd. Het Panam-gebouw in New York behoort tot één van de belangrijkste gebouwen die Gropius in de Verenigde Staten bouwde. Hij overleed op 86-jarige leeftijd in 1969 te Boston.
Naast gebouwen heeft Gropius ook stoelen, tafels, lampen, textiel en keramiek ontworpen.

Bespreking vormentaal en materiaalgebruik

Walter Gropius wou dat al zijn ontwerpen zowel functioneel als esthetisch waren. Het Bauhaus bijvoorbeeld, dat hij ontwierp in 1921, is architecturaal erg eenvoudig door het veelvuldig gebruik van glas. Het gebouw was, met behulp van moderne technologie, een aaneenschakeling van wiskundige berekeningen. Men noemde dit de Bauhausarchitectuur, waarin structuur en decoratie als één beschouwd werden.
Handvaardigheid bij werkzaamheden werd door Gropius altijd gestimuleerd. Alle producten moesten praktisch zijn en industrieel vervaardigd kunnen worden. Vandaar dat eenvoud en de combinatie van functionaliteit en design kenmerkend zijn bij de ontwerpen van Gropius; we denken hierbij aan opklapbare meubelen en multifunctionele kasten. Door het veelvuldig gebruik van verschillende materialen moest de creativiteit van het individu gevormd worden. Volgens Gropius had men het dan over (toen) moderne materialen als textiel, staal, glas, steen, gebogen hout, leer, beton en kunststof.
Gropius maakt telkens weer gebruik van een minimalistisch kleurenpalet. Zwart, wit, en bleke grijs- en aardetinten zijn kleuren die je zowel in het interieur als op de gevels van zijn ontwerpen kunt terugvinden. De kleur rood duikt hier en daar ook wel eens op.
Het materiaal dat Gropius voornamelijk gebruikte voor het ontwerpen van woonhuizen was een combinatie van traditionele, natuurlijke materialen (bijvoorbeeld hout, baksteen, natuursteen) en industriële materialen (bijvoorbeeld glas, pleisterwerk, chroom).

Josephine M. Hagerty House

Het Josephine M. Hagerty House is een historisch huis gelegen in Massachusetts op slechts enkele meters van de kustlijn. Het was het eerste gebouw in de Verenigde Staten in opdracht van Bauhaus architect Walter Gropius. Hij bouwde het huis in 1938 met de hulp van Hongaars-Amerikaans architect Marcel Breuer.
Gropius wilde dat het Hagerty House een heel eenvoudige, geometrische vorm (een L-vorm) had. Aan de buitenkant van het huis werden trappen uit verzinkte stalen buizen geconstrueerd, die werden achtergelaten in het volle zicht. De gevel van het huis is voor de helft wit bepleisterd, en bestaat voor de andere helft uit natuursteen (graniet).
Het huis werd voorzien van vele ramen in verschillende maten, met de bedoeling het zicht op de zee te verbeteren.
In 1997 werd het Josephine M. Hagerty House toegevoegd aan het Nationaal Historisch Register in Amerika.