Een grote rol in de geschiedenis: Rosa Parks

Rosa Parks heeft een grote rol gespeeld in de geschiedenis, maar buiten Amerika kennen slechts weinigen haar naam. De arrestatie en veroordeling van deze vrouw in 1955 was de aanleiding van de acties tegen racisme geleid door dominee Martin Luther King. Op 1 december 1955 weigerde een zwarte vrouw na een lange werkdag haar zitplaats af te staan aan een blanke man. Een klein incident met verstrekkende gevolgen.

1 december 1955

Rosa Parks heeft een hele dag hard gewerkt als naaister en na een vermoeide werkdag is ze blij met een zitplaats in de bus onderweg naar huis. De bus rijdt in Montgomery (Alabama) en volgens de wet moet een zwarte passagier zijn of haar zitplaats afstaan wanneer een blanke hierom vraagt. Wanneer de buschauffeur aan Rosa vraagt op te staan voor een blanke man, weigert ze. Ze blijft zitten waar ze zit. De politie wordt erbij gehaald en Rosa wordt gearresteerd. Het komt tot een rechtszaak en Rosa wordt veroordeeld tot het betalen van de proceskosten van vier dollar en een boete van tien dollar.

De gevolgen

De arrestatie en veroordeling van Rosa zit de zwarte gemeenschap van Montgomery niet lekker. Ze besluiten massaal geen gebruik meer te maken van de bussen. Wanneer 381 dagen na de veroordeling van Rosa nog steeds geen kleurling in de bus is gestapt, wordt de rassenscheiding in de bussen afgeschaft. Dit omdat de busmaatschappij door de boycot bijna failliet is. De leider van de actievoerders, dominee Martin Luther King besloot na dit succes zich te blijven verzetten tegen discriminatie in de Verenigde Staten en dit leidde tot de oprichting van de SCLC (Southern Christian Leadership Conference) in 1957, waarvan Martin Luther King de eerste voorzitter was. Meerdere successen voor Martin Luther King en zijn volgelingen volgden. Zwarte mensen in Amerika mochten niet meer gehinderd worden wanneer ze gebruik wilde maken van hun kiesrecht (1965) en het werd verboden om mensen op grond van hun huidskleur huisvesting te weigeren.

Biografie Rosa Parks

Rosa Parks werd onder de naam Rosa Louise McCauley op 4 februari 1913 geboren in Tuskegee (Alabama). Na de scheiding van haar ouders gaat ze samen met haar moeder en haar broer bij haar grootouders wonen. Haar grootouders (voormalige slaven) hadden af en toe problemen met leden van de plaatselijke Ku Klux Klan. Van haar grootouders kreeg ze dan ook haar ideeën over rassengelijkheid mee.

Ze trouwde in 1932 met de tien jaar oudere kapper Raymond Parks en via hem kwam ze in contact met de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People). Ze werkte als naaister en vanaf het begin van de jaren vijftig was ze ook vrijwilligster bij de NAACP, als secretaris. In 1955 werkte ze als naaister in een warenhuis. Het busincident en de daaropvolgende arrestatie waren de aanleiding voor haar ontslag en later ook het ontslag van haar man. Ze werd zelf met de dood bedreigd. Omdat het leven haar en haar man onmogelijk wordt gemaakt, besluiten ze begin jaren zestig te verhuizen naar Detroit.

Tussen 1965 en 1968 werkte ze als staflid voor John Conyers (vertegenwoordiger van het veertiende district van Michigan voor de Democratische Partij). Ze zat als vrijwilligster in het bestuur van de Planned Parenthood Federation of America. Daarna werkte ze als secretaresse en receptioniste voor het Congres kantoor van John Conyers in Detroit. Dit bleef ze doen tot haar pensionering in 1988.

Haar man stierf in 1977 aan keelkanker. Het echtpaar had geen kinderen. In 2004 werd bij Rosa Parks dementie vastgesteld en ze overleed op 24 oktober 2005 op haar 92ste in haar slaap.

Autobiografie Rosa Parks

In 1992 schreef Rosa Parks haar autobiografie met de titel “My Story”, een paar jaar later gevolgd door haar memoires in het boek “Quiet Strength”. Een groot deel van het boek is gewijd aan de rol die het geloof in haar leven speelt.

Dit schrijft Rosa Parks zelf in haar autobiografie “My Story” over de gebeurtenissen op 1 december 1955: “People always say that I didn't give up my seat because I was tired, but that isn't true. I was not tired physically, or no more tired than I usually was at the end of a working day. I was not old, although some people have an image of me as being old then. I was forty-two. No, the only tired I was, was tired of giving in.”

Eerbetoon

Ondanks het feit dat haar naam buiten Amerika minder is blijven hangen, bestaat er een lange lijst van eerbetoon aan deze dame.

• 1976 De 12th Street in Detroit wordt omgedoopt naar de “Rosa Parks Boulevard”
• 1979 Van het NAACP ontvangt Rosa de Spingarn Medaille, Martin Luther King had deze medaille in 1957 reeds ontvangen
• 1980 Rosa ontvangt de Martin Luther King Jr. Award
• 1983 Ze krijgt een plaats in de Michigan Women’s Hall of Fame voor haar inspanningen op het gebied van mensenrechten
• 1992 Ze ontvangt de Peace Abbey Courage of Conscience Award in Boston
• 1995 Ze ontvangt de Academy of Archievement’s Golden Plate Award in Williamsburg (Virginia)
• 1996 Ze ontvangt de Presidential Medal of Freedom
• 1998 Ze is de eerste persoon die de International Freedom Conductor Award ontvangt. Na haar ontvangen o.a. arstbisschop Desmond Tutu, Zijn Heiligheid de veertiende Dalai Lama, George H.W. Bush en William J. Clinton de award.
• 1999
• Ze krijgt de Congressional Gold medaille. Deze medaille werd eerder geschonken aan George Washington, Thomas Edison, Betty Ford en moeder Teresa.
• Ze krijgt de Windsor-Detroit International Freedom Festival Freedom Award
• Ze wordt door Time Magazine uitgeroepen tot één van de twintig invloedrijkste iconen van de twintigste eeuw.
• 2000
• Ze ontvangt de Alabama Academy of Honor
• Ze ontvangt de Governor’s Medal of Honor for Extraordinary Courage
• 2004 Een station van de metro van Los Angeles wordt naar haar vernoemd “Rosa Parks Station”
• 2005
• Bij haar begrafenis schrijft president George W. Bush een verordening uit dat alle vlaggen op overheidsgebouwen in Amerika halfstok dienen te hangen. Niet minder dan 50.000 mensen lopen langs de kist om Rosa hun laatste eer te bewijzen. De kapel van de Woodlawn begraafplaats, waar ze tussen haar man en moeder begraven ligt is omgedoopt tot de Rosa L. Parks Freedom kapel.
• Een gedeelte van Interstate 96 in Detroit werd omgedoopt tot de Rosa Parks Memorial Highway.