Mary Ann Evans alias George Eliot

De schrijfster Mary Ann Evans leefde van 1819 tot 1880. Ze schreef onder de naam George Eliot. Ze gebruikte de naam van een man om als schrijfster serieus genomen te worden. Haar schrijfstijl was typisch voor die tijd. In het Victoriaanse tijdperk werd in boeken gebruikgemaakt van uitgebreide landschapsbeschrijvingen en situatieschetsen met lange zinnen. Mary Anne Evans was een onconventionele vrouw, zeker voor die tijd.

Familie

Mary Ann Evans werd geboren op 22 november 1819 op het landgoed South Farm in Warwickshire. Ze was de dochter van Robert Evans (rentmeester) en Christiana Pearson. Het huwelijk tussen haar ouders was het tweede huwelijk van haar vader. Uit het vorig huwelijk van haar vader had ze nog een halfbroer Robert (1802-1864) en een halfzus Fanny (1805-1859). Ze had verder nog een oudere zus Chrissey (1814-1859) en een oudere broer Isaac (1816-1890). In 1820 verhuisde het gezin naar Griff House, gelegen tussen Nuneaton en Bedworth. In 1821 werd nog een tweeling geboren. De jongetjes waren echter zo zwak dat ze slechts een paar dagen in leven bleven.

Schooltijd

Haar vader vond een goede opleiding belangrijk en stuurde zijn dochters dan ook naar school. Een van de redenen dat hij een opleiding voor zijn dochter belangrijk vond was haar fysieke verschijning. Hij vond haar buitengewoon lelijk en kon zich niet voorstellen dat ze ooit zou trouwen. Vanaf haar vijfde tot haar negende bezocht ze de school van Miss Latham in Attleborough, daarna ging ze tot haar dertiende naar de school van Mrs. Wallington in Nuneaton en tot haar zestiende bezocht ze de strek religieuze school van Miss Franklin in Coventry. Ze leerde veel talen. Naast Engels kreeg ze ook les in Frans, Italiaans, Latijn en Duits.

In 1836 stierf haar moeder, waarna Mary Ann van school moest om het huishouden te doen. Hierna was het gedaan met het onderwijs. Wel las Mary Ann veel. Ze had dankzij het werk van haar vader onbeperkt toegang tot de bibliotheek van Arbury Hall, waar ze vooral veel Griekse literatuur las.

Verhuizing naar Coventry

In 1841 verhuisde ze samen met haar vader naar Coventry. Mary Ann begon aan het geloof te twijfelen dankzij haar vriendschap met Charles en Clare Bray. Dit waren progressieve vrijdenkers en bij hen thuis kwamen geregeld mensen over de vloer met liberale opvattingen. Door haar twijfels aan het geloof kwam het tot een conflict met haar vader, waarbij hij dreigde haar het huis uit te gooien. Uiteindelijk kwamen ze overeen dat ze mocht denken wat ze wou, zolang ze maar iedere zondag meeging naar de kerk. In 1847 wordt haar vader ziek en besluit ze hem te verzorgen. Dit doet ze tot zijn dood in 1849.

Na zijn dood reist Mary Ann met de familie Bray naar Zwitserland, waarbij ze besluit zich voor enige tijd in Genève te vestigen. In die periode werd er een schilderij van haar gemaakt door de schilder François D’Albert Durade. In 1850 keert ze weer naar Engeland terug en verhuist ze naar Londen, waar ze begon als secretaris van de redactie van het filosofische radicaal tijdschrift ‘The Westminster Review’ om in haar onderhoud te voorzien. Ondanks haar weinig aantrekkelijk uiterlijk waar ze zelf ook pijnlijke grappen over maakte, trekt ze de aandacht met haar scherpe verstand.

Relatie met George Henry Lewes

Dankzij haar baan begaf ze zich in literaire kringen. Hier ontmoette ze de getrouwde George Henry Lewes (literair criticus en filosoof) met wie ze een relatie kreeg. Dit veroorzaakte een schandaal, waardoor Mary Ann vermeden werd door vrienden en familie. Ze zou pas weer een beetje contact met haar familie krijgen in 1880. Ook de familie Bray keurde haar relatie af en verbrak al het contact. In 1854 besluiten Mary Ann en George om samen te gaan wonen. Omdat Lewes medeplichtig in overspel was, was hij juridisch niet in staat van Agnes Jervis te scheiden. Ondanks dat liet Mary Ann zichzelf Mary Ann Evans Lewes noemen. Ze sprak over Lewes als haar echtgenoot en gedroeg zich tegenover zijn drie zoons als hun tweede moeder. Lewes moedigde Mary Ann aan om meer te gaan schrijven en in 1856 begon ze verhalen te schrijven over mensen in haar geboortestreek Warwickshire. Deze serie verhalen, de ‘Scenes of Clerical Life’ werden gepubliceerd in ‘Blackwood’s Magazine’.

Haar carrière nam na de publicatie van haar eerste roman in 1859 een vlucht en in 1863 kochten ze de Priorij 21, North Bank, Regent’s Park. Vanwege haar succes besloot Lewes haar alle praktische zaken uit handen te nemen, zodat ze zich zoveel mogelijk op het schrijven kon concentreren. Tijdens de laatste maanden van zijn leven verpleegde ze Thornie Lewes (zijn tweede zoon), die uiteindelijk overleed aan tuberculose (1869). In 1876 ging de gezondheid van Lewes ernstig achteruit, waarna hij in 1878 overleed aan maagkanker.

Carrière

Tijdens haar relatie met Lewes schreef ze haar hele oeuvre dat bestaat uit de volgende werken:

• 1859 - De roman Adam Bede, binnen een jaar verschenen er acht drukken van de roman
• 1860 - De autobiografische roman The Mill on the Floss
• 1861 - De historische roman Silas Marner
• 1863 - De roman Romola
• 1866 - De Roman Felix Holt, the Radical
• 1869 - Poëzie Agatha
• 1869 - Poëzie Brother and Sister
• 1869 - The Spanish Gypsy, verhalend gedicht
• 1871 - Poëzie Armgart
• 1871 - De roman Middlemarch, onbetwist haar beste werk
• 1873 - Poëzie Stradivarius
• 1874 - Poëzie The Legend of Jubal
• 1874 - Poëzie I Grant You Ample Leave
• 1874 - Poëzie Arion
• 1874 - Poëzie A Minor Prophet
• 1876 - De roman Daniel Deronda
• 1879 - Poëzie A College Breakfast Party
• 1879 - Poëzie The Death of Moses

Huwelijk

Na de dood van Lewes trouwde Mary Ann in mei 1880 met de twintig jaar jongere John Cross. Dit werd een kortdurend en turbulent huwelijk. Tijdens de huwelijksreis in Venetië sprong de depressieve John Cross van het balkon van hun hotel. Hij overleefde de sprong. Terug in Engeland verhuisde het stel naar Chelsea (Cheyne Walk 4), waar Eliot een ernstige keelontsteking kreeg en deze ziekte in combinatie met de nierziekte waar ze al enkele jaren aan leed werd haar fataal. Ze overleed op 22 december 1880 en werd begraven in Londen naast Lewes op het ‘Highgate Cemetery’.