Biografie: Anton Tsjechov

Tsjechov wordt wel gezien als de vader van het moderne korte verhaal en toneelstuk. Hij is een van de grootste schrijvers die Rusland gekend heeft, geen geringe prestatie in een land met vele grote schrijvers.

Jeugd

Tsjechov werd geboren als derde in een gezin met zes kinderen in 1860 in Taranrog, een kustplaats aan de Zwarte Zee. Zijn vader was een kruidenier en zijn grootvader had zich als lijfeigene vrij weten te kopen. Vanwege zijn afkomst was Tsjechov bekend met het leven in de middenklasse en dat van de boeren, iets wat hij later in zijn werk zou gebruiken. Zijn vader was een vurige gelovige en tiranniseerde zijn gezin, vooral de oudste drie kinderen werden hier het slachtoffer van. Zijn moeder echter was degene die Tsjechov de liefde voor verhalen bijbracht, zij was een geboren vertelster en leerde haar zoon lezen en schrijven. Op school blonk Tsjechov niet uit, maar hij werd wel lid van het plaatselijk theatergezelschap en begon zelf met het schrijven van humoristische stukken. In 1875 ging de winkel van zijn vader failliet en hij vertrok naar Moskou om aan de gevangenis te ontsnappen en werk te vinden. Tsjechov bleef achter met zijn moeder en jongere broers, maar in 1876 verloren ze hun huis en vertrok de rest van het gezin naar Moskou, terwijl Anton achterbleef om zijn school af te maken. Tsjechov maakte later van het thema van het verlies van hun huis gebruik in zijn werk.In 1879 slaagde Tsjechov voor zijn examen en ging naar Moskou om daar medicijnen te studeren.

Schrijven

Aanvankelijk schreef Tsjechov niet zozeer uit artistiek oogpunt maar vooral om zo in het levensonderhoud van zijn familie te voorzien. Aanvankelijk schreef hij dan ook voornamelijk voor satirisch-humoristische blaadjes, die erg populair waren in het Rusland van die tijd. Er begon iets te veranderen toen hij begon te schrijven voor 'Oskolki' (Fragmenten), waar hij bevriend raakte met de eindredacteur, die streng was en goede contacten onderhield met de censoren, waardoor hij zich meer kon veroorloven dan andere tijdschriften. Het feit dat hij slechts tweeënhalve pagina per artikel mocht schrijven, werd een voorproefje voor de korte verhalen waar Tsjechov faam mee zou verwerven. In de jaren 1883 tot 1885 schreef Tsjechov erg veel, met name vanwege het geld, maar het meeste daarvan was niet van grote kwaliteit. Wel begonnen de thema's op te duiken die later een grote rol zouden spelen in het werk van Tsjechov: de kleinzieligheid van ambtenaren; het lijden van de armen, maar ook hun vulgariteit; de vaagheid en onvoorspelbaarheid van gevoelens; de ironische misverstanden, desillusies in het menselijk bestaan. Langzaam kregen zijn verhalen meer diepgang en doken er grotere thema's op, zoals spijt, verbanning. Uit de verhalen van Tsjechov sprak nooit een oordeel, hij bleef objectief en dit leverde hem regelmatig kritiek op, maar die objectiviteit was voor Tsjechov van groot belang.

De financiële situatie van de familie Tsjechov verbeterde, maar schulden bleven zich opstapelen. Zelf werd Tsjechov ziek, met de eerste symptomen van tuberculose, de ziekte die hem later ook het leven zou kosten. Om aan de spanningen te ontkomen ging hij op vakantie naar Taranrog en omgeving. Deze vakantie deed oude jeugdherinneringen herleven en Tsjechov begon te schrijven voor een serieuzer tijdschrift. Zijn verhaal 'De steppe' was het begin van zijn serieuze carriere als groot Russisch schrijver. Later dat jaar kreeg hij ook de Poesjkin-prijs voor eerder gepubliceerde korte verhalen, maar hij was er niet van onder de indruk.

Toneel

In 1887 was zijn eerste toneelstuk in premiere gegaan. Al snel werden zijn toneelstukken een succes, waar Tsjechov, die zelf zeer kritisch was, maar moeilijk mee om kon gaan. Bovendien stond zijn roem het schrijven in de weg, hij hield er niet van om met andere zaken dan schrijven bezig te zijn. Na 1888 begon Tsjechov minder te schrijven, maar de kwaliteit van zijn stukken werd hoger. De zinloosheid van het leven gaat een steeds belangrijkere rol spelen in zijn werk.

Reizen

Het jaar 1890 was een moeilijk jaar voor Tsjechov, zijn broer Nicolaj overleed en een toneelstuk werd afgewezen. Ook een ander werk, waarin hij veel tijd had geïnvesteerd, liep niet zoals verwacht. De pers leverde grote kritiek op Tsjechov vanwege zijn 'objectiviteit', een kwaliteit die in de Russische literatuur van die tijd niet werd gewaardeerd. Bovendien verveelde hij zich, iets waaraan hij ontsnapte door naar het strafeiland Sakhalin te gaan. Daar interviewde hij veel mensen en reisde terug naar Moskou via Hong Kong, Singapore en Ceylon. Hij gebruikte zijn reizen voor het schrijven van nieuwe verhalen. In 1892 betrok de familie een landhuis in de omgeving van Moskou en Tsjechov had er een goed contact met de aanwezige boeren. Dit kwam in zijn latere werk tot uitdrukking. Ook raakte hij bevriend met andere Russische schrijvers, zoals Maxim Gorki en Leo Tolstoj.

Beroemde werken

Het toneelstuk 'De Meeuw' zorgde voor grote opschudding in de Russische toneelwereld. Het werk was zeer vernieuwend en zorgde bij veel mensen voor verwarring. Aanvankelijk leek het werk geen succes te worden en Tsjechov was zeer teleurgesteld. Later kwam hij in contact met mensen het Moskou Kunst Theater, die modern toneel promoten en vanaf dat moment waren de stukken van Tsjechov en het Theater onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niet altijd tot wederzijdse tevredenheid, zoals menigmaal bleek. De werken van Tsjechov waren vaak tragikomisch, maar de regisseur legde de nadruk op het tragische aspect, zoals bij twee van de beroemdste werken van Tsjechov: De kersentuin en De drie zusters.

Overlijden

Op het eind van zijn leven was Tsjechov vaak ziek en zijn huwelijk met de actrice Olga, droeg niet bij aan zijn gezondheid. In 1904 vertrok Tsjechov naar Badenweiler op advies van zijn dokter. Daar overleed hij op 2 juli.