Harriet Beecher Stowe en de Negerhut van Oom Tom

Harriet Beecher Stowe werd wereldberoemd met haar roman “De negerhut van oom Tom”, waarin zij de slavernij aan de kaak stelde. Ze speelde een doorslaggevende rol in de kijk op slavernij in haar tijd.

Jeugd in een Calvinistisch Gezin

Harriet werd geboren in Litchfield, Connecticut op14 juni 1811. Ze had vijf broers en drie zussen. Haar moeder overleed al op jonge leeftijd, maar liet het beeld van een liefdevolle, warme persoonlijkheid na. Harriet was nog geen vier op dat moment. Haar vader, Lyman Beecher, was een strenge calvinist. Hij zou een grote invloed hebben op Harriet en op haar schrijven. Een oom van moederskant, oom Tom, was een romantische invloed in het gezin. Hij was kapitein en bracht een sfeer van verhalen met zich mee. Na de dood van haar moeder woonde Harriet een tijdje bij haar tante, die haar opvoedde met de Bijbel, de catchismus en andere religieuze literatuur. Toen Harriet zes was hertrouwde haar vader met Harriet Porter, die de opvoeding van de Beecher-kinderen liefdevol op zich nam. In 1824 vertrok Harriet naar Hartford, Connecticut om daar les te krijgen aan het Hartford Female Seminary dat geleid werd door haar oudere zus Catherine. Ze leerde Frans en Italiaans en kreeg een interesse voor poëzie.

Schrijven

In 1832 verhuisde het gezin naar Cincinnatti, Ohio, waar haar vader directeur werd van het Lane Theological Seminary. Het huis waar het gezin in woon aan Gilbert Avenue is nu een Nationaal Historisch Museum. De oudere zus van Harriet opende het Western Female Institute, waar Harriet zelf ook les gaf. Hier groeide haar interesse in literatuur en begon ze zelf ook te schrijven. Haar eerste schrijfsels verschenen in het Western Monthly Magazine en ze won een prijs van vijftig dollar. Haar schrijven was zeer ongeregeld, omdat ze in 1832 trouwde met Calvin Ellis Stowe, een professor aan het seminarie waar haar vader ook werkte. Het echtpaar kreeg in snel tempo zeven kinderen en had het financiëel niet makkelijk.

Abolitionisme

Harriet kreeg in diezelfde periode de kans om het zuiden van de Verenigde Staten te bezoeken. Door het wonen bij de grens met Kentucky was ze al eerder geconfronteerd met de praktijk van de slavernij en dit alles maakte grote indruk op haar. Het Lane Seminary was in die periode een bolwerk van abolitionisten (voorstanders van de afschaffing van de slavernij), maar op dat moment was Harriet daar nog niet mee bezig.

Uncle Tom's Cabin

In 1843 verscheen haar eerste boek Mayflower, wat haar man er van overtuigde dat ze door moest gaan met schrijven. In 1850 kreeg Calvin een baan aangeboden aan het Bowdoin College in Brunswick, Maine. Daar begon Harriet met het schrijven van het boek dat haar wereldberoemd zou maken: Uncle Tom’s Cabin (De negerhut van oom Tom). Het boek verscheen aanvankelijk in het tijdschrift National Era, als een serie. Het tijdschrift was zeer gekant tegen slavernij. In 1852 kwam het verhaal uit in boekvorm. In de eerste vijf jaar werden een half miljoen exemplaren verkocht in de Verenigde Staten alleen. Harriet was in een klap beroemd. Het boek riep echter ook veel weerstand op, vooral in het zuiden van de Verenigde Staten, maar ook in het noorden. Harriet werd er van beschuldigd dat ze de wereld van de slavernij niet goed had weergegeven.

Lord en Lady Byron

In 1853 verscheen A Key to Uncle Tom's Cabin, waarin Harriet probeerde om de feiten achter haar verhaal uit te leggen. Ook begon ze te reizen om haar publiek te ontmoeten, zowel binnen de Verenigde Staten als in Engeland. In 1862 ontmoette Harriet president Lincoln. Tijdens haar reis door Engeland ontmoette ze Lady Byron, de weduwe van Lord Byron. Ze schreef een boek over haar: Lady Byron Vindicated, waarin ze schreef over de illegale sexuele relatie tussen Lord Byron en zijn halfzus. Het boek wekte de woede van het Engelse publiek, want Lord Byron had een bijna mythische positie. Harriet bleef echter schrijven en haar Amerikaanse publiek bleef enthousiast. Ook schreef ze haar autobiografie. Het eind van haar leven bracht ze voornamelijk in Florida door. Op 1 juli 1896 overleed ze in Hartford, Connecticut.