De Middeleeuwen of de tijd van burchten en steden

Rond het jaar 500 loopt het verhaal over de Grieken en Romeinen op z’n einde. Ze overheersen de wereld niet meer en het wordt heel onveilig in onze streken. De Noormannen dreigen ons onder de voet te lopen en de leenheren vechten onderlinge ruzies uit. De mensen zoeken bescherming en krijgen die in ommuurde burchten en steden. Het is echter niet altijd een pretje om daar te wonen. Al het afval wordt zomaar op straat gegooid en een systeem als onze huidige riolering kennen ze niet. Vele steden zijn dus broeihaarden van ziektes waardoor er in Europa tijdens de Middeleeuwen heel wat mensen sterven.

Woelig begin van de Middeleeuwen

Met het verdwijnen van de Grieken en de Romeinen uit onze streken is er een nieuw tijdperk aangebroken, al brengt dat een pak onzekerheid met zich mee. Heel wat verschillende volkeren willen onze streken inpalmen, maar ze moeten allemaal plaats maken voor de robuuste en wrede Noormannen. Deze bevolkingsgroep is op zoek naar vruchtbare grond want die vind je nu eenmaal niet in het hoge Noorden. Ze bereiken onze gebieden vooral via de waterwegen. Noormannen hebben dan ook snekken of draken die heel erg snel en wendbaar zijn. Zo zijn ze in staat om via de rivieren diep landinwaarts te trekken en het volk onder druk te zetten. De Noormannen deinzen er dan ook niet voor terug om te plunderen en te moorden.

Versterking rond burchten en abdijen

Eerst maakten de mensen in de Middeleeuwen een versterking rond grote hoeves. Men ging die boerderijen op een aangelegde heuvel bouwen en de bewoners zorgden daarna voor een houten bescherming. Net voor die beschutting werd er meestal nog een greppel gegraven die met water gevuld werd. Al snel bracht dit voorbeeld anderen op ideeën. Zo werden er versterkte burchten gebouwd waar er voor veel meer mensen plaats was. Deze burchten waren ook nog een pak veiliger dan de hoeves. In die tijd had je waterburchten en hoogteburchten. Beiden boden op hun eigen manier de ultieme bescherming. Toch was het geen pretje om er te wonen. Er waren heel erg weinig ramen waardoor het er tochtig en koud was. Alleen in de vertrekken waar de kasteelheer woonde, was er een open haard.

Veiligheid op komst

Na de vele invallen en oorlogen wordt het in de Middeleeuwen een pak rustiger. Doordat er heel wat mensen in de buurt van een burcht gaan wonen, ontstaan er op die plaatsen steden. De middeleeuwers bouwen huisjes in de stad en maken er ook hun atelier of werkplaats van. Er worden ook heel wat nieuwe wegen en bruggen aangelegd om zich makkelijker te verplaatsen tussen de verschillende dorpen en steden. Dit was ook nodig want heel wat heerbanen en bruggen uit de tijd van de Grieken en Romeinen zijn ingestort of vervallen geraakt. Door dit nieuwe wegennet komt er ook handel tot stand. In de stadshuisjes wordt er hard gewerkt en alles wat gemaakt wordt, kan verkocht worden. Door dit naar andere steden te brengen, ontstaat er binnenlandse export van producten.

Zwarte dood

Nu het dagelijkse leven eindelijk weer op de rails staat - zonder dat de plaatselijke bevolking steeds onder de voet wordt gelopen door een oorlogsgezinde stam of groep - hoopt iedereen op een rustig en degelijk bestaan. Toch zijn er in de Middeleeuwen nog een paar dingen die niet op punt staan waardoor het middeleeuws leven nog steeds geen pretje is. Door het gebrek aan hygiëne breken er in de stad vaak ziektes uit die niet gestopt kunnen worden. Omdat het afval zomaar in de straten wordt geloosd, is er heel wat ongedierte aanwezig in de stad. Ratten dragen de ziektes over waardoor er heel wat doden vallen. In de 14de eeuw sterft een groot deel van de Europese bevolking ten gevolge van de pest die we ook wel de zwarte dood noemen.